Πρέπει να σκεφτόσαστε, τότε, πως κάτι γίνεται εντός σας, πως η ζωή δεν σας ξέχασε, πως σας κρατάει στα χέρια της και δεν θα σας παρατήσει.

Γιατί θέλετε να διώξετε από τη ζωή σας κάποιες ανησυχίες, κάποιους πόνους, κάποιες βαρυθυμίες, ενώ δεν ξέρετε τι έργο πραγματώνουν μέσα σας; Γιατί να αυτοβασανιζόσαστε με το ερώτημα: από πού έρχονται όλ' αυτά και πού πηγαίνουν; Μια και ξέρετε καλά πως βρισκόσαστε πάνω στην εξέλιξή σας και πως, πάνω απ' όλα, ένα ποθείτε: να μεταμορφωθείτε.

Αν κάτι εντός σας μοιάζει αρρωστιάρικο, αναλογιστείτε τότε πως η αρρώστια είναι ένα μέσο για να λυτρωθεί ο οργανισμός από ό,τι του είναι ξένο κι ενάντιο· πρέπει, λοιπόν, να βοηθήσετε την αρρώστια αυτή ν' ακολουθήσει την πορεία της ως το τέλος. Έτσι μονάχα θα μπορέσει κι ο οργανισμός να συνεχίσει την προοδευτική εξέλιξή του».

«Πρέπει να 'σαστε υπομονετικός, όπως οι άρρωστοι, και γεμάτος εμπιστοσύνη, όπως εκείνοι που βρίσκονται σε ανάρρωση· γιατί ίσως να 'σαστε και τα δυο. Και κάτι παραπάνω: είσαστε και γιατρός και πρέπει εσείς ο ίδιος να νοιαστείτε για τη γιατρειά σας. Σ' όλες όμως τις αρρώστιες υπάρχουν μέρες που ο γιατρός ένα μονάχα μπορεί: να περιμένει. Και αυτό, ίσα-ίσα, πρέπει όσο είσαστε γιατρός του εαυτού σας, να κάνετε τώρα».

Ο Ράινερ Μαρία Ρίλκε (4 Δεκεμβρίου 1875-29 Δεκεμβρίου 1926) ήταν λυρικός ποιητής και πεζογράφος του 20ού αιώνα. Οι εικόνες του εστιάζονται στη δυσκολία της κοινωνίας σε μια εποχή δυσπιστίας, μοναξιάς και βαθιάς ανησυχίας -θέματα που τον τοποθετούν ως ποιητή μεταξύ της παραδοσιακής και νεότερης ποίησης. Τα δύο διασημότερα έργα του είναι τα Σονέτα στον Ορφέα και οι Ελεγείες του Ντουίνο. Έγραψε επίσης περισσότερα από 400 ποιήματα στα γαλλικά, που τα αφιέρωσε στην πατρίδα επιλογής του, το καντόνι Βαλέ στην Ελβετία.

Πηγή: doctv.gr