Η σεξουαλική ζωή του «Βασιλιά του Σουρεαλισμού», Σαλβαντόρ Νταλί, ήταν πιο εξωφρενική κι απ' τους πίνακές του. Ο ίδιος είχε παραδεχτεί, ότι προτιμούσε να παρακολουθεί, παρά να συμμετέχει στη σεξουαλική συνεύρεση. Αυτός και η σύζυγός του, Γκάλα, διοργάνωναν όργια στο σπίτι τους κάθε σαββατοκύριακο.

Τα περίπτερα στη χώρα μας είναι κομμάτι της κοινωνίας μας εδώ και πολλά χρόνια. Η μορφή τους όπως την ξέρουμε, είναι Ελληνική ιδιαιτερότητακαι πρωτοτυπία, η οποία όμως παρέχει ευκολία και πρακτικότητα στην καθημερινότητα, και τη δικιά μας και των τουριστών.
Πως όμως ξεκίνησαν και πότε ξεκίνησαν;

Ένας αγώνας δρόμου της μνήμης απέναντι στην λήθη... Το 1944, ο νευροχειρουργός Δρ. Λούντβιχ Γκούτμαν δημιούργησε κέντρο αποκατάστασης αναπήρων πολέμου στο νοσοκομείο Στόουκ Μάντεβιλ της Αγγλίας. Παρατήρησε πως η χρήση των αθλητικών δραστηριοτήτων «λειτουργεί» ως μέσο αποκατάστασης των στρατιωτών με αναπηρία. Μέσα από την αθλητική ενασχόληση των παραπληγικών και ακρωτηριασμένων στρατιωτών γεννήθηκε η ιδέα της ολιστικής αποκατάστασης των αναπήρων διεθνώς.

Ήταν ένα μεγάλο οικοδομικό τετράγωνο – διπλάσιο της πλατείας Συντάγματος -περιφραγμένο με έναν ψηλό άσπρο φράχτη. Είχε μια εντυπωσιακή κεντρική είσοδο, την μοναδική. Μπαίνοντας, υπήρχε ένας μεγάλος ακάλυπτος χώρος. Προχωρώντας υπήρχε άλλη μια μάντρα η οποία αυτή όμως είχε 3 εισόδους. Όποια είσοδο και να επέλεγε κανείς συναντούσε την ίδια εικόνα.

Η υποψήφια ταινία για Όσκαρ «12 χρόνια σκλάβος», έχει ως θέμα την πραγματική ιστορία του Σόλομον Νόρθαπ. Του μαύρου, αλλά ελεύθερου Νεοϋορκέζου, που απήχθη και έζησε τα σκλαβοπάζαρα, τη δουλεία και τα καθημερινά μαστιγώματα. Το 1828, ο Νόρθαπ παντρεύτηκε την Αν Χάμιλτον, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά.

6 Φεβρουαρίου του 1982 καταργήθηκε η σχολική ποδιά. Σύμφωνα με τους πολέμιους έκανε τα σχολεία να μοιάζουν με παιδικά στρατόπεδα, σύμφωνα με τους νοσταλγούς της τα σχολεία σήμερα μοιάζουν με παιδικές πασαρέλες. Πάντως όσο υπήρχαν στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς συνέρρεαν όλοι οι μαθητές αγόρια και κορίστια συνοδεία γονέων ή κηδεμόνων σε βιοτεχνίες αλλά και μεγάλα καταστήματα, όπως ήταν το ΜΙΝΙΟΝ, προκειμένου να αγοράσουν σχολική ποδιά.

Το χρώμα που έχουν οι φωτεινοί σηματοδότες, το οφείλουν στη βιομηχανία των βρετανικών σιδηροδρόμων, το 1830. Εκείνα τα χρόνια, οι σιδηροδρομικές εταιρίες δημιούργησαν το δικό τους σύστημα φωτισμού, για να ειδοποιούν τους μηχανικούς πότε να σταματήσουν, ή να προχωρήσουν, καθώς διαφορετικά χρώματα συμβόλιζαν διαφορετικές εντολές.

Η Αϊτή -το Χαΐτιον, σύμφωνα με τα ελληνικά της εποχής- ήταν η πρώτη κρατική οντότητα που αναγνώρισε την Επανάσταση του '21 και το δικαίωμα των Ελλήνων για αυτοδιάθεση, με την επιστολή του προέδρου της Ιωάννου Βόγιερ (Jean Pierre Boyer) προς τον Αδαμάντιο Κοραή, η οποία φέρει ημερομηνία 15 Ιανουαρίου 1822.

Οι ανθρώπινοι «ζωολογικοί» κήποι, που ονομάζονταν επίσης «εθνολογικές εκθέσεις» ή «Negro Villages», ήταν χώροι (περιφραγμένα θεματικά πάρκα) στα οποία εκθέτονταν δημόσια ζωντανοί άνθρωποι τον 180, τον 19ο και στις αρχές του 20ου αιώνα. Αυτό συνέβαινε ώστε οι «πολιτισμένοι» Ευρωπαίοι να δείξουν και να τονίσουν τις πολιτιστικές διαφορές μεταξύ εκείνων δηλαδή του δυτικού πολιτισμού και των μη ευρωπαϊκών λαών.

Η Αθήνα του Tennesse ιδρύθηκε το 1822 στο McMinn County,η «Φιλική Πόλη» είναι μία από τις πολλές Αθήνες των ΗΠΑ, αλλά τούτη εδώ έχει μία πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία να αφηγηθεί: «Το 1936, σε αυτή την ήσυχη πόλη, βάζει υποψηφιότητα για σερίφης ένας γόνος πλούσιας οικογένειας του τόπου με υψηλές γνωριμίες, ο Paul Catrell. Και τις κερδίζει. Οι κάτοικοι όμως έχουν βάσιμες υποψίες πως η διαδικασία των εκλογών είχε νοθευτεί και οι ενέργειες του νέου σερίφη δεν άργησαν επιβεβαιώσουν το ήθος του ανδρός.

Οι κατηγορίες για ναρκωτικά και προσηλυτισμό. 1983. Στους δρόμους της Αθήνας κυκλοφορούσαν ομάδες νέων με ξυρισμένα κεφάλια και ντυμένοι με πορτοκαλί ριχτά ρούχα, που παρέπεμπαν σε ινδουιστές μοναχούς. Δεν ήταν Ασιάτες, αλλά Έλληνες που είχαν μυηθεί στη φιλοσοφική κίνηση Χάρε Κρίσνα. Οι λάτρεις του Κρίσνα ξεχώριζαν ανάμεσα στους Αθηναίους σαν «τη μύγα μες το γάλα».

Ένα ντοκιμαντέρ που δεν έχει προβληθεί ποτέ με θέμα την απελευθέρωση των κρατούμενων από τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης το 1945, το οποίο σκηνοθέτησε ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, θα προβληθεί για πρώτη φορά, όπως έγραψε η εφημερίδα Independent, στο φύλλο της Τετάρτης. Πέντε από τις έξι μπομπίνες του ντοκιμαντέρ εντοπίστηκαν στο Βασιλικό Πολεμικό Μουσείο τη δεκαετία του 1980 και μια ημιτελής εκδοχή του παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ του Βερολίνου το 1984. Ένα χρόνο αργότερα, είχε προβληθεί από το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο PBS.