Τα πρωτογενή πλεονάσματα βλάπτουν σοβαρά μια Υφεσιακή Οικονομία. Μια οικονομία είναι υγιής όταν είναι ισοσκελισμένη, τόσο στο Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών με το εξωτερικό, όσο και στις δημοσιονομικές δαπάνες με τους φόρους που αφαιρούνται από την παραγωγική οικονομία για την κρατική λειτουργία.
Όταν η οικονομία συρρικνώνεται, δηλαδή είναι σε ύφεση, χρειάζεται ελάφρυνση των φόρων προς την παραγωγική οικονομία, ώστε τα χρήματα που παλιότερα πήγαιναν σε φόρους να επενδυθούν σε αύξηση της παραγωγής και της κατανάλωσης.
Στόχος πρέπει να είναι ο πρωτογενής ισοσκελισμός και όχι τα πρωτογενή πλεονάσματα.
Τα πρωτογενή πλεονάσματα καταστρέφουν υγιή παραγωγικό ιστό της οικονομίας και επιτείνουν την ύφεση. Η χρήση του πρωτογενούς πλεονάσματος είναι για να αποπληρώσει τους τόκους του κρατικού δανεισμού, ώστε να μην αυξηθεί το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, και πληρώνοντας με το υπόλοιπο, αν υπάρχει, ένα μικρό ποσοστό του κεφαλαίου, να μικρύνει το χρέος.
Αυτή η πρακτική της ακραίας οικονομικής λιτότητας των Πρωτογενών Πλεονασμάτων καταστρέφει την κοινωνία. Οι αριθμοί της φτώχειας είναι αμείλικτοι. Ανεργία, φτώχεια, ανασφάλιστοι, κατασχέσεις, πλειστηριασμοί, φυλακίσεις, μαύρισμα τειρασία, κόκκινα δάνεια, πολιτική αστάθεια, λαϊκισμός, φαύλος κύκλος. Φαύλος κύκλος. Φαύλος κύκλος.
Το να μην δημιουργεί μια οικονομία Πρωτογενή Πλεονάσματα δεν σημαίνει ότι το χρέος, ως ποσοστό του ΑΕΠ, θα αυξάνεται. Το αντίθετο πιθανόν ισχύει.
Τι λέμε: αν τα χρήματα των φόρων μείνουν μέσα στην παραγωγική οικονομία, θα παράγουν ΑΝΑΠΤΥΞΗ.
Με βάση τους ως τώρα πολλαπλασιαστές που ισχύουν στην Ελληνική Οικονομία, δηλαδή το 2,00 που βρήκε η Τρόικα αναλύοντας την Ελληνική Κρίση, ένα ευρώ που αφαιρείται μέσω φόρων, προκαλεί μείωση του ΑΕΠ κατά 2 μονάδες.
Κατ΄επέκταση, ένα παραπάνω ευρώ που παραμένει μέσα στην οικονομία (μείωση φόρων), παράγει 2 ευρώ σε ανάπτυξη στην Ελλάδα.
Απλή αριθμητική Δημοτικού λέγει ότι 5% πρωτογενές πλεόνασμα, αν έμενε στην οικονομία θα προκαλούσε ΔΙΠΛΑΣΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ. Φυσικά όχι από σταθερό ΑΕΠ, διότι με 5% πρωτογενές πλεόνασμα, είναι βέβαιο ότι θα προκληθεί περαιτέρω ύφεση του χρόνου, ίσως 3%-5%.
Έστω ότι το σημείο ισορροπίας είναι το φετεινό ΑΕΠ, όπου με 1,5%-2% Πρωτογενές Πλεόνασμα η οικονομία έμεινε σχεδόν σταθερή, και λόγω της τύχης να έχουμε αύξηση του Τουρισμού.
Αν αφήσουμε αυτό το 1,5%-2% μέσα στην οικονομία, θα προκαλέσει ανάπτυξη διπλάσια, ή 3%-4%. Ας είμαστε συντηρητικοί, να πούμε ότι θα είναι 3% η ανάπτυξη. Ίσον 3% αύξηση του ΑΕΠ.
Το χρέος θα αυξηθεί κατά 2,5% λόγω των απλήρωτων τόκων.
Το υπόλοιπο 0,5% θα είναι η υπέρβαση αύξησης του ΑΕΠ ως προς το σημερινό χρέος συν τους τόκους.
Συνολικά το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ θα μειωθεί, ενώ η κοινωνία θα είναι λιγότερο πιεσμένη, η ανεργία θα μειώνεται, η φτώχεια θα μειώνεται, οι άνθρωποι θα είναι πιο ευτυχισμένοι.
Αν καταφέρουμε κιόλας να μειώσουμε το κόστος του κράτους, ώστε να μειωθούν κι΄άλλο οι φόροι, τότε θα έχουμε ακόμα πιο ταχεία ανάπτυξη.
Φυσικά υπάρχει και ένα σημείο πέραν του οποίου δεν πρέπει να μειώνεις τις κρατικές δαπάνες, καθώς υπάρχουν πράγματα που δεν μπορεί να κάνει κανείς άλλος πέρα από ένα κράτος.
Όταν θα έχουμε μια υγιή ανάπτυξη του 2%-3% ετησίως, τότε με μειωμένο το κόστος του κράτους θα μπορούμε να δούμε και τρόπους να αποπληρώνουμε και μέρος του Χρέους, αν και αυτή η πρακτική ανήκει στον Τσαουσέσκου της δεκαετίας του ΄80, που κατέληξε να εξαθλιώσει ολόκληρο τον Ρουμανικό Λαό (πλήν των κομμισαρίων του.)
Η λύση δεν είναι τα Πρωτογενή Πλεονάσματα που προκαλούν Ύφεση.
Λύση είναι η Ανάπτυξη.
Ανάπτυξη προκαλείται μόνο με μείωση της φορολόγησης της Παραγωγικής Οικονομίας. Μείωση της φορολόγησης προκαλείται μόνο με μείωση του κόστους του κράτους, ώστε τα χρήματα που μένουν μέσα στην Παραγωγική Οικονομία να δουλεύουν με πολλαπλασιαστή 2,00 για να μεγαλώνουν την οικονομία.
Ιδού η Ρόδος.
Ακολουθήστε τον Άγη Βερούτη στο twitter: @Agissilaos
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
