Γιάννης Ξηνταράς
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Σπούδασα Ψυχολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στην συνέχεια εκπαιδεύτηκα στην Προσωποκεντρική Συμβουλευτική και Ψυχοθεραπεία στο Κέντρο Εκπαίδευσης στην Προσωποκεντρική Προσέγγιση (Κ.Ε.Π.Π & Strathclyde University, U.K). Επαγγελματικά, συνεργάστηκα με: Το Ειδικό Παιδαγωγικό Κέντρο "Αργώ", στον Πειραιά, το Νοσοκομείο παίδων “Αγία Σοφία” και το Ευγενίδειο Θεραπευτήριο του Πανεπιστημιου Αθηνων.
Από το 2005 εργάζομαι Ιδιωτικά ως Ψυχολόγος, ενώ από το 2007 έχω την Επιστημονοκή Ευθύνη στο Κέντρο Συμβουλευτικής & Ψυχολογικής Υποστήριξης ''επαφή'', στον Σταυρό Αγίας Παρασκευής. Παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών.
Πλησιάζουν Χριστούγεννα... Κάθε χρόνο τέτοια εποχή...
Ένα συναίσθημα αρχίζει και μεγαλώνει μέσα μας, ένα συναίσθημα που είναι το γενναιόδωρο άθροισμα πολλών συνιστωσών: αναμνήσεις, βιώματα, εικόνες, πίστη, αισθήσεις και αισθήματα χρόνων πολλών (ή και λίγων).
Οι γονείς μας, τα παιδιά μας, οι φίλοι, οι οικογένεια.... όλα είναι σχέσεις! Στη δουλειά μας, στην γειτονιά, όπου και να βρεθούμε αλληλεπιδρούμε, συνδεόμαστε πολύ ή λίγο με άλλους ανθρώπους: όλα είναι σχέση.
Φυσικά και όλες οι σχέσεις δεν είναι εξίσου σημαντικές, ούτε έχουν την ίδια προτεραιότητα στην ζωή μας, όμως όλες οι σχέσεις μας αφορούν, μας απασχολούν και συχνά μας ταλαιπωρούν!
Θετικότητα είναι το καθετί θετικό.
Σκέψεις, συναισθήματα, ιδέες που παράγουμε οι ίδιοι, αλλά και ιδέες, εικόνες, μουσικές, ακόμα και μια ματιά ή μια κουβέντα που προσλαμβάνουμε από τους άλλους γύρω μας.
Όπως καταλαβαίνετε ακολουθεί ένας κατάλογος που αποτελεί μονάχα ένα ελάχιστο μέρος μιας τέλειας, δυνητικής απαρίθμησης....
Σκέφτομαι τους πρόσφυγες.
Σκέφτομαι τον πόνο τους. Την δυστυχία τους.
Σκέφτομαι την φτώχεια, την ανεργία, την ανέχεια, των συμπατριωτών μας.
