Ένα από τα πρώτα κρύα μεσημέρια της σαιζόν, κάπου στο κέντρο της Αθήνας, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, μίλησε στο koolnews.gr για τα δικαιώματα του ανθρώπου, μας σχολίασε την επικαιρότητα, τόσο όσον αφορά τις κοινωνικές εξελίξεις, όσο και τις πολιτικοοικονομικές, ενώ κάλεσε τους πολιτικούς του αντιπάλους και σε «ντιμπέιτ». Το σύμφωνο συμβίωσης και η απροθυμία της κυβέρνησης να συμμορφωθεί στις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η Εκκλησία «που βρίσκεται στα κάγκελα», η έλλειψη σοβαρής εκπαίδευσης στην χώρα μας, αλλά και το παρόν και το μέλλον του φιλελεύθερου χώρου ήταν μόνο μερικά από αυτά που έθιξε.

 

 

Ο κ. Βαλλιανάτος μαζί με τον σύντροφό του και άλλα τρία ζευγάρια ομοφυλόφιλων ανδρών και γυναικών προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατά της Ελλάδας για την απόφαση της Πολιτείας να μην συμπεριλάβει τα ομόφυλα ζευγάρια στο σύμφωνο συμβίωσης. Το Δικαστήριο συγκεκριμένα έκρινε κατά ευρεία πλειοψηφία (16-1) ότι με τη θέσπιση του Συμφώνου μόνο για ετερόφυλα ζευγάρια, η Ελλάδα παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και συγκεκριμένα, το άρθρο 8: δικαίωμα στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή, σε συνδυασμό με ο άρθρο 14: απαγόρευση διακρίσεων. Παρ’ όλες τις εξελίξεις η παρούσα κυβέρνηση δεν έχει στις άμεσες προτεραιότητές της την ένταξη των ομόφυλων ζευγαριών στο σύμφωνο συμβίωσης. Όπως δημοσίευσε μάλιστα η Καθημερινή στελέχη του υπουργείου Δικαιοσύνης έλεγαν πως περιμένουν πρώτα να δουν «καθαρογραμμένη» την απόφαση του ΕΔΔΑ και ύστερα να κινηθούν αναλόγως.

 

Τι ακριβώς ήταν τελικά η προσφυγή στο ΕΔΔΑ κατά της Ελλάδας; Υποχρέωση, στοίχημα ή και τα δύο; «Το χρωστούσα στον εαυτό μου και στην κοινότητα» λέει, ενώ συνεχίζει υποστηρίζοντας πως «εγώ δεν είμαι από τους κλασικούς ανθρώπους της γενιάς μου. Αυτούς που διαμόρφωσαν την χώρα. Εγώ είμαι αιρετικός, αντάρτης, underground. Υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι και νομίζω ότι θα πρέπει να ξέρουν και οι νεότεροι ότι υπήρχαν πάντα άνθρωποι οι οποίοι έλεγαν τα πράγματα διαφορετικά, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Εγώ πριν από δέκα χρόνια προσπάθησα να εκπαιδεύσω τις επόμενες γενιές ομοφυλόφιλων, λεσβιών κτλ, νομίζω ότι τα κατάφερα. Υπάρχουν τόσες οργανώσεις με πιτσιρίκια που θα κάνουν την δική τους ατζέντα, θα στρώσουν και θα κοιμηθούν, άρα σε αυτό δεν έχω καμμία ανησυχία, είμαι πάρα πολύ ευτυχής. Αλλά νομίζω ότι στο όνομα όλης αυτής της προσπάθειας όλων αυτών των χρόνων, το χρωστούσα και στον εαυτό μου και στην κοινότητα, και σε όλους τους ανθρώπους που μπορούν να καταλάβουν, γιατί δεν νομίζω σήμερα να χαίρονται μόνο οι άνθρωποι τους οποίους αφορά στενά. Νομίζω ότι κάθε ελεύθερος άνθρωπος αυτήν την στιγμή χαίρεται για αυτό που συμβαίνει. Δεν μπορώ να καταλάβω σε όλη αυτήν την αντάρα και την μιζέρια που ζούμε, να στραβώνει κανένας με δύο ανθρώπους οι οποίοι αγαπιούνται. Πρέπει να είναι ανώμαλος…».

 

Στην συνέχεια κάνουμε μία αναδρομή στο παρελθόν μαθαίνοντας το ακτιβιστικό παρελθόν του Γρηγόρη Βαλλιανάτου: «η ιστορία της αξιοπρέπειας τον ομοφυλόφιλων, λεσβιών, bi, και trans για μένα είναι μία ιστορία 30 χρόνων. 1983 ξεκινάω να γράφω στο περιοδικό ΑΜΦΙ. Έτσι λοιπόν υπάρχει μία επιλογή, ο ακτιβισμός ο δικός μου να είναι δημόσιος και εφόσον το επάγγελμά μου είναι δημοσιογράφος, όλα αυτά τα χρόνια που μεσολάβησαν έχω γράψει κάτι χιλιόμετρα κειμένων με τις απόψεις μου», λέει. Στην συνέχεια ως πραγματιστής αντιλαμβάνεται πως οι διεκδικήσεις για να υποστηριχθούν πρέπει να βρίσκουν πρόσφορο έδαφος σε μία κοινωνία.

 

Ορισμένες από τις προϋποθέσεις τις οποίες και θέτει έτσι ώστε αυτή η κοινωνία να διαθέτει το πρόσφορο αυτό έδαφος είναι: «Κατ’ αρχήν η σοβαρή εκπαίδευση. Δεν έχουμε. Πρέπει να υπάρχουν κόμματα που έχουν μία ατζέντα ευρεία. Δεν έχουμε. Πρέπει να υπάρχουν Μέσα Ενημέρωσης που να έχουν γραμματισμένους δημοσιογράφους που να ασχολούνται με σοβαρές πηγές. Δεν έχουμε. Έχουμε μία Εκκλησία η οποία είναι στα κάγκελα. Και έχουμε και ένα ΕΣΡ που τα κάνει αυτά χειρότερα. Αυτός ο συνδυασμός του κοκτέιλ είναι για έκρηξη», τονίζει. «Εάν δεν γίνει αυτό», συνεχίζει «τότε έχουμε έναν αγώνα ανθρωπίνων δικαιωμάτων», σε αυτόν τον αγώνα σύμφωνα με τον Γρηγόρη Βαλλιανάτο, συμμετέχουν «άνθρωποι, άτομα, η κοινωνία των πολιτών, οργανώσεις, ακτιβιστές και δικηγόροι», προκειμένου να «τουμπάρουν μία ευρεία αντίληψη και πραγματικότητα περί οικογένειας, που αυτή την στιγμή η ελληνική κοινωνία και η κυβέρνησή της, η κυβέρνηση των συγκεκριμένων κομμάτων, αρνούνται να δουν».

 

Η Πολιτεία παρουσιάζει μία συνεχή αναβλητικότητα, μας λέει ο δημοσιογράφος ενώ τονίζει πως «καλώς η κακώς η ήπειρος αυτή, έχει αποφασίσει ότι με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, δύο ανθρώπους που θέλουν να ζήσουν μαζί, θα τους ενισχύει. Δύο ανθρώπους που θα ζήσουν μαζί, ανεξάρτητα από το φύλο τους». Περιγράφοντας την πάγια αυτή στάση αναβλητικότητας της Πολιτείας λέει: «Αυτό είναι μία παλιά ιστορία. Εμείς το σπρώχνουμε, το αποφεύγουμε, να το νομοθετήσουμε, κάνουμε οτιδήποτε μπορούμε για να αναβάλλουμε το πρόγραμμα, να το σπρώξουμε πιο πέρα. Αυτό δεν μας βγαίνει. Γιατί αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτό το Συμβούλιο της Ευρώπης, έχουν κάποιες διαδικασίες, και μας στριμώχνουν. Όταν έχουν φτάσει στο απροχώρητο, κάνουν έναν νόμο ο οποίος συνήθως είναι ο μισός από αυτόν που πρέπει να είναι. Το έχουμε δει το έργο πολλές φορές. Επαναλαμβάνω ότι τα κόμματα δεν θέλουν να ασχοληθούν με αυτά τα θέματα, τα θεωρούν ταμπού, θεωρούν ότι χάνουν κόσμο, και εν πάση περιπτώσει νομίζουν ότι θα ξεπετάνε τον κόσμο με τρία-τέσσερα παραμυθάκια που τους έχουν συνηθίσει. Έτσι λοιπόν θεωρώ πως υπάρχει ένα τεράστιο συμβολικό βήμα σε αυτήν την ιστορία».

 

 

Αναφορικά με την σχέση των ελληνικών κυβερνήσεων με τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο πρόεδρος της Φιλελεύθερης Συμμαχίας διαπιστώνει πως κάθε κυβέρνηση τα τελευταία 30 χρόνια έχει ένα κενό σε αυτόν τον τομέα. Συνεχίζει δε λέγοντας πως για αυτόν τον λόγο οι Έλληνες δεν είναι εξοικειωμένοι με τα ανθρώπινα δικαιώματα στα οποία όπως λέει δεν υπάρχουν «αλλά». Δίνοντας ένα παράδειγμα τονίζει: «Κάθε φορά που δημοσιεύονται οι παγκόσμιες εκθέσεις για τις διακρίσεις, οι Έλληνες δημοσιογράφοι το μόνο που γράφουν στις εφημερίδες είναι τι συμβαίνει στην Αμερική, στο Ισραήλ, στην Τουρκία και στην Νότιο Αφρική παλαιότερα. Δεν υπάρχουν παραβιάσεις που γίνονται από την Ελλάδα. Όταν έχεις αυτήν την πεποίθηση εδώ και χρόνια φτάνεις στο σημείο να μην σε ενδιαφέρει τίποτα. Δεν ενδιαφέρει κανέναν τι γίνεται στις φυλακές. Δεν ενδιαφέρει κανέναν τι γίνεται με τους μετανάστες, είναι όλοι «λαθρό» και κάπου βρίσκονται. Δεν ενδιαφέρει κανέναν τι γίνεται με τους χρήστες ναρκωτικών. Δεν ενδιαφέρει κανέναν τι σημαίνει αθεΐα, τι σημαίνει τσιγγάνοι, τι σημαίνει άνεργοι. Μας ενδιαφέρει ο κανόνας και είμαστε και υποκριτές, γιατί όλοι κάπου χάνουμε. Αυτό στις σύγχρονες ευρωπαϊκές χώρες είναι μία ατζέντα καθημερινή. Εδώ αγωνιζόμαστε άνθρωποι 100 φορές περισσότερο από ότι έπρεπε για τα αυτονόητα». Πηγαίνοντας ένα ακόμη βήμα παραπέρα την «αδιαφορία» αυτή της ελληνικής κοινωνίας ο δημοσιογράφος μας λέει ότι σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, εδώ δεν υπάρχει ένα «μαξιλάρι» στο οποίο κινητοποιούνται οι εθελοντές και οι ιδιώτες σε περιπτώσεις όπως αυτές της οικονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης που ζούμε. «Εμείς αυτά τα συκοφαντήσαμε, τα πολεμήσαμε τα κλείσαμε, και τώρα δεν τα έχουμε, τώρα που τα έχουμε ανάγκη» τονίζει.

 

 

Σε ερώτηση σχετικά με το γιατί ορισμένοι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας είναι αυτοί που κρατούν στην σημαία του αντάρτικου κατά του συμφώνου συμβίωσης, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος απαντά: «Αυτοί είναι και οι πιο ευάλωτοι στην συγκεκριμένη περίπτωση γιατί η ΝΔ ποτέ δεν ήθελε να κάνει κάτι τέτοιο. Και ας μην γελιόμαστε η Νέα Δημοκρατία αυτήν την περίοδο ψαρεύει ψήφους από την Χρυσή Αυγή. Έτσι έχουμε ένα παιχνίδι επικοινωνίας με το ΠΑΣΟΚ. Βγαίνει υποτίθεται ο συντηρητικός, έρχεται ο ΠΑΣΟΚος να συμπληρώσει, τραβάω τις κοτσίδες μου και τελικά το δέχομαι, αλλά αυτό είναι μία γελοία διαδικασία και δεν βγαίνει κιόλας. Αυτήν την στιγμή χαρήκαμε μόλις μάθαμε πως το θέμα του συμφώνου συμβίωσης μπορεί να πάει στο αντιρατσιστικό, στενοχωρηθήκαμε μόλις μάθαμε πως το μαζεύουν, γιατί θα το αφορήσει ο Πειραιώς ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο και το χάσαμε».

 

Ωστόσο ο ακτιβιστής δεν απογοητεύεται. Ίσα ίσα παραμένει το ίδιο δυναμικός και έτοιμος για νέες μάχες και αυτό φαίνεται και από την αποκάλυψή του, σύμφωνα με την οποία, οι ομοφυλόφιλοι δεν θα περιμένουν καμμία κυβέρνηση. «Εμείς θα βρούμε τρόπο να ενεργοποιήσουμε τα σύμφωνα και μόνοι μας», τονίζει. Σε ερώτηση πώς θα πρέπει να ερμηνεύσουμε την φράση αυτή, απαντά: «Με συμβολαιογράφους, με ληξιαρχεία, με συνηγόρους του πολίτη, θα βρούμε τον τρόπο για να τα ενεργοποιήσουμε», λέει. Δεν διστάζει δε να πει πως θέλει να καλέσει καμμία 500αριά «γκέι ή στρέιτ να πάνε στο δικαστήριο να παίρνουν τάλιρα ο καθένας, να τρέχουν όλοι».

 

Για ποιο λόγο η Χρυσή Αυγή εμφανίζεται αποστασιοποιημένη, τον ρωτήσαμε, για να πάρουμε την απάντηση πως έχει καεί η γούνα της με τα τελευταία γεγονότα, γι’ αυτό και κάθεται στα αυγά της. Όσον αφορά τους ψηφοφόρους της, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος είπε πως δεν ψηφίζουν ναζί, αλλά για να βρουν μία δικαιοσύνη, να «τους δείρετε, να τους φάτε, να τους γδάρετε, να μην μου πάρουν το σπίτι;».

 

 

Η συζήτηση πήγε αναπόφευκτα στην πολιτική. Άλλωστε ακόμα και για τους apolitic η καθημερινότητα επέβαλε έστω και με βίαιο τρόπο την ενασχόλησή με τις πολιτικές εξελίξεις. Μιλώντας για τον Δήμο της Αθήνας, την πολιτική σε εθνικό επίπεδο, και ειδικά την αγανάκτηση του Έλληνα, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος προχωρά σε μία αιρετική για πολλούς διαπίστωση, πως η Χρυσή Αυγή θα πρέπει να ανέβει στα ποσοστά της γιατί οι άλλοι δεν έχουν απαντήσεις. Διαπιστώνει πάντως πως «η Χρυσή Αυγή μας απέδειξε πως είναι μία συμμορία η οποία κυνηγά κόσμο, κάνει μπραβιλίκια και ξεπλένει χρήματα με οποιοδήποτε τρόπο, έχοντας σχέσεις με αλλοδαπούς, δουλεύοντας μπουρδέλα», αυτή είναι η πραγματικότητα δηλώνει, «ας μην γελιόμαστε». Μάλιστα προχωρώντας σε ένα… βρυκολακιασμένο σενάριο, σε περίπτωση που η Χρυσή Αυγή γινόταν κυβέρνηση ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος τονίζει πως δεν θα μπορούσε να εφαρμόσει τις θέσεις της. «Ας υποθέσουμε πως μάζευε 100.000 στρατιώτες και κύκλωνε τους λαθρομετανάστες και ανηφόριζαν προς τον Έβρο. Τι θα έκανε η Τουρκία; Πού τα λέει αυτά που λέει;».

 

 

Η κουβέντα αναπόφευκτα πήγε και στην Εκκλησία. Τόσο ο Άνθιμος όσο και ο Σεραφείμ, χρησιμοποίησαν εριστικές και προσβλητικές εκφράσεις αναφερόμενοι στα ομόφυλα ζευγάρια. Ο Άνθιμος είπε πως αν τους αποδεχθούμε θα γίνουμε σαν τα ζώα ενώ ο Σεραφείμ πως θα αφορίσει όλους τους βουλευτές που θα ψηφίσουν υπέρ του συμφώνου συμβίωσης. «Κοιτάχτε να δείτε, υπάρχουν άνθρωποι όπως ο Σεφερλής, ο Σεραφείμ, ο Άνθιμος και άλλοι οι οποίοι κάνουν καριέρα βρίζοντας τους ομοφυλόφιλους. Δεν θα παίξουμε το παιχνίδι τους», είπε θέλοντας να μην ρίξει λάδι στην φωτιά που προσπάθησαν να ανάψουν οι ιεράρχες. «Εάν δεν γίνει κάποιο Pride, αν δεν τους πιάσουν με καμμία παπαδιά στην Αγία Τράπεζα, δεν τους βγάζει κανείς στην τηλεόραση. Ε, βγαίνουν μόνο για να βρίζουν τις ‘αδερφές’. Εγώ διερωτώμαι εάν με το κήρυγμα αυτό που έκανε, θεωρεί ο Σεραφείμ πως γοήτευσε τους πιστούς του. Τέτοια περιστατικά είναι αποτρόπαια και αδικούν την Εκκλησία την ίδια. Δεν λέει ο Ιερώνυμος τέτοια πράγματα. Δεν χρειάζεται να μας λένε για τα έντερά μας κάθε φορά. Ο Σεραφείμ έχει γίνει splatter».

 

Η μέχρι πρότινος πιο συντηρητική από την Ορθόδοξη, Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, έκανε με τον πάπα Φραγκίσκο ένα άνοιγμα προς τους ομοφυλόφιλους. Ο νέος ποντίφικας κάλεσε τους ανθρώπους να μην βάζουν εμπόδια στους ομοφυλόφιλους στην ενσωμάτωσή τους στην κοινωνία. Ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, συμφωνεί με τις εξελίξεις, ωστόσο βλέπει έναν ρεαλισμό πίσω από την υπόθεση. «Ναι, κάνουμε το βήμα, αλλά αφού δώσαμε ό,τι είχαμε και δεν είχαμε για να αποζημιώσουμε κακοποιημένα παπαδάκια. Εδώ τα δείγματα που έχουμε όμως είναι μία αγριότητα από ένα μέρος των ιεραρχών, και μία αδιαφορία εκ μέρους των άλλων». «Εμένα πάντως δεν με νοιάζει η γνώμη τους» μας λέει, και συμπληρώνει πως ενδιαφέρεται περισσότερο για την γνώμη που θα σχηματίζουν οι νέοι άνθρωποι οι οποίοι σε ελάχιστα δευτερόλεπτα μέσω smartphone μπορούν να δουν πώς διασκεδάζουν, πώς περνούν τον χρόνο τους και πώς ερωτεύονται τα παιδιά σε όλο τον κόσμο».

 

Κλείνοντας με το θέμα τονίζει πως ενοχλείται, αλλά από την άλλοι άνθρωποι σαν τον Σεραφείμ λένε την γνώμη τους, ωστόσο το ερώτημα βρίσκεται αλλού. Πόσα ακόμα θα ανεχθούν οι Χριστιανοί, γιατί, όπως μαρτυρεί και ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, ο Σεραφείμ, «έχει την εντύπωση πως είναι μητροπολίτης των στρέιτ; Τον πληρώνω δηλαδή εγώ για να μου την λέει κατ’αυτόν τον τρόπο;».

 

 

Ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, αναφέρει πως οι ομοφυλόφιλοι ενδιαφέρονται για το ζήτημα και θέτει το ερώτημα εάν είναι όλοι κατάλληλοι για υιοθεσία. «Όχι δεν είναι». Όσοι είναι όμως να μπουν στην σειρά, λέει και κάνει λόγο για έρευνες που γίνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα από μεγάλα πανεπιστήμια. Σε αυτές γίνεται ξεκάθαρο πως η σεξουαλική ταυτότητα ενός παιδιού δεν επηρεάζεται από το φύλο των ενηλίκων που είναι οι γονείς του. Θέτει μάλιστα το προσωπικό του οικογενειακό παράδειγμα. «Εγώ έχω έναν αδερφό και έχουμε τους ίδιους γονείς. Εγώ έγινα… αδερφή και αυτός δεν έγινε. Τι λάθος έκαναν οι γονείς μας; Δεν υπάρχει απάντηση σε αυτό».

 

 

Σε μία προσπάθεια να δούμε το μέλλον της διεκδίκησης των δικαιωμάτων, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος μας είπε πως το μέλλον περιλαμβάνει τα πάντα. «Υιοθεσία, πολιτικός γάμος, σύμφωνο συμβίωσης, και γενικότερα ό,τι ισχύει για όλους τους άλλους πολίτες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εάν βγούμε από αυτήν, γιατί και αυτό είναι μία προοπτική, δεν ξέρω».

 

Οι Φιλελεύθεροι

 

Φέρνοντας την συζήτηση στα δικά του πολιτικά λημέρια, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος αναστέναξε μόλις πιάσαμε το θέμα «Φιλελεύθεροι». Εκεί είπε πως οι Φιλελεύθεροι είναι μία πολιτική δύναμη η οποία συμμετέχει στις μισές κυβερνήσεις του κόσμου με τα αποτελέσματα των διακυβερνήσεων αυτών να είναι μετρήσιμα. «Αυτό θέλει να πει η Φιλελεύθερη Συμμαχία να πει στους Έλληνες, ότι μπορεί να δημιουργήσει θέσεις για δουλειά για όλο τον κόσμο και πως οι χώρες που σήμερα προοδεύουν και παράγουν είναι φιλελεύθερες. Λίγο ως πολύ».

 

 

Όπως λέει όμως, αισθάνεται πως είναι αποκομμένος από τα Μέσα και αυτό διότι όποτε τον καλούν, τον καλούν για να μιλήσει για το σύμφωνο συμβίωσης, τους Ρομά, τους μετανάστες, την αθεΐα, «σαν να μην έχω ατζέντα φιλελεύθερη εγώ». Τόνισε πάντως πως υπάρχουν πέντε κόμματα που βρίζουν τους φιλελεύθερους αλλά σε θέματα ατζέντας δεν απαντά κανένα.

 

Στην συνέχεια μιλώντας και για την σημασία της γεωπολιτικής θέσης της Ελλάδας, ο πολιτικός αυτήν την φορά Βαλλιανάτος μας λέει ότι η Φιλελεύθερη Συμμαχία τονίζει πως η Ελλάδα πρέπει να στείλει ένα σήμα προς το εξωτερικό στο οποίο θα γίνεται σαφές ότι είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε ξένες επενδύσεις και να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας. «Αυτήν την στιγμή δεν θέλουμε και δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Όσο δεν μπορούμε, θα σερνόμαστε. Θα πάει το καράβι στον τοίχο; Θα πάει. Στραγγαλίζεται από αυτήν την κυβέρνηση που έχουμε σήμερα; Στραγγαλίζεται. Ποια είναι η εναλλακτική. Ο κύριος Τσίπρας. Δεν λέει να γίνουμε Αλβανία του Χότζα. Λέει να γίνουμε Βενεζουέλα του Τσάβες. Μας αρέσει η Βενεζουέλα του Τσάβες; Εμένα δεν μου αρέσει. Θα κάνει ο κ. Τσίπρας αυτά που λέει σήμερα; Όχι. Θα κάνει ένα άλλο Μνημόνιο; Βεβαίως. Θα του κόψουν το χρέος; Βεβαίως και θα το κόψουν όπως και σε κάθε άλλη κυβέρνηση θα το έκοβαν εάν έκανε μερικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Μπορούν οι ΣΥΡΙΖΑίοι να χρηματοδοτήσουν όλους όσους απολύθηκαν, να επαναφέρουν τους παλιούς μισθούς; Όχι. Το περιμένει κανένας; Όχι. Η πραγματικότητα είναι πολύ κοντύτερα από αυτό που πιστεύουμε; Θα βγει ο κ. Τσίπρας; Θα βγει. Θα πέσει πολύ σύντομα; Θα πέσει. Θα τον φάνε οι δικοί του. Θα ανακαλύψουν πως δεν λέει μία από τα ίδια, αλλά λέει κάτι παραπλήσιο. Αλλά θα μας φύγει και ένα άγος 50-60 χρόνων από τον Εμφύλιο και ύστερα ότι θα μας έσωζαν αυτοί οι άνθρωποι».

 

 

Η πολιτική είναι τέχνη του εφικτού, είπε ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος και κάλεσε οποιονδήποτε θέλει να αντιπαρατεθεί με την Φιλελεύθερη Συμμαχία να το πράξει και να δουν μαζί τα στοιχεία των φιλελεύθερων διακυβερνήσεων που ανέφερε παραπάνω, ενώ μας αποκάλυψε πως ο φιλελεύθερος χώρος βιώνει αρκετές ζυμώσεις το τελευταίο διάστημα. Φιλελεύθεροι υπάρχουν από βαθειά μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι βαθειά μέσα στην Νέα Δημοκρατία, διαπίστωσε και προέβλεψε την δημιουργία ενός κεντρώου χώρου ο οποίος θα τους αγκαλιάσει όλους αυτούς προκειμένου να εφαρμόσουν και να προωθήσουν μεταρρυθμίσεις με γνώμονα την ελευθερία του ατόμου.

 

Τέλος όσον αφορά τις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές και το κατά πόσο υπάρχει κίνηση στον φιλελεύθερο χώρο, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, μας αποκάλυψε πως σε περίπου έναν μήνα θα μπορεί να μιλήσει με σιγουριά, καθώς υπάρχουν πολλές γνώμες σχετικά με το εάν θα έπρεπε να στηριχθεί ο Γιώργος Καμίνης στον Δήμο Αθηναίων. «Εμείς στις εκλογές θα είμαστε παρόντες και με εκπλήξεις», μας είπε και εκεί κλείσαμε την ζεστή μας συζήτηση προκειμένου ο καθένας μας να συνεχίσει τους ταχείς ρυθμούς της καθημερινότητάς του…

 

Από τον Γιώργο Μιχαηλίδη

 

Πηγή: koolnews.gr