Κάνουν ό,τι λάχει.
Πλασιέ τσελεμεντέδων και εγκυκλοπαιδειών
φτιάχνουν δρόμους και ενώνουν ερήμους
διερμηνείς σε καμπαρέ της Ζήνωνος
επαγγελματίες επαναστάτες
παλιά τους στρίμωξαν και τα κατέβασαν
τώρα παίρνουν χάπια και οινόπνευμα να κοιμηθούν
αλλά βλέπουν όνειρα και δεν κοιμούνται.

Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα
στις ταράτσες παλιών σπιτιών
Εξάρχεια Βικτώρια Κουκάκι Γκύζη.

Πάνω τους έχετε καρφώσει εκατομμύρια σιδερένια μανταλάκια
τις ενοχές σας αποφάσεις συνεδρίων δανεικά φουστάνια
σημάδια από καύτρες περίεργες ημικρανίες
απειλητικές σιωπές κολπίτιδες
ερωτεύονται ομοφυλόφιλους
τριχομονάδες καθυστέρηση
το τηλέφωνο το τηλέφωνο το τηλέφωνο
σπασμένα γυαλιά το ασθενοφόρο κανείς.

Κάνουν ό,τι λάχει.

Όλο ταξιδεύουν οι φίλοι μου
γιατί δεν τους αφήσατε σπιθαμή για σπιθαμή.

Όλοι οι φίλοι μου ζωγραφίζουνε με μαύρο χρώμα
γιατί τους ρημάξατε το κόκκινο
γράφουνε σε συνθηματική γλώσσα
γιατί η δική σας μόνο για γλύψιμο κάνει.

Οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά και σύρματα
στα χέρια σας. Στο λαιμό σας.

Οι φίλοι μου.

Από τη συλλογή Τρία κλικ αριστερά (1978)

«Κατερίνα, όπως ουρλιαχτό»

«Οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά, οι φίλοι μου είναι σύρματα τεντωμένα», τραγουδούν οι «Magic De Spell» πριν από χρόνια, μελοποιώντας τους στίχους της «καταραμένης» ποιήτριας Κατερίνας Γώγου. Το τραγούδι «μπαίνει» στα σπίτια των ανθρώπων, ψιθυρίζεται από τους νέους, γράφεται ως σύνθημα σε τοίχους παλιών νεοκλασικών σπιτιών. Κάποιοι ίσως δεν γνωρίζουν την προέλευση των στίχων, μα τούτο συνιστά ένα δευτερεύον ζήτημα όταν η τέχνη κατορθώνει να διεισδύσει στις ψυχές των ανθρώπων, να εγείρει ένα σιωπηλό, ως τότε συναίσθημα, να διαμορφώσει εκείνο το κατάλληλο ύφος για να διοχετευθεί, ελεύθερη πια ολόκληρη η ανθρώπινη ευαισθησία. Ο λόγος γίνεται έτσι αληθινός, των ανθρώπων λόγος.

24grammata.com