Όσο και αν θεωρούμε ότι είναι ένα ακόμη πρόβλημα που δεν μας αγγίζει, το πιθανότερο είναι πως κάποια από τα κοντινά μας άτομα, ή ακόμα και εμείς οι ίδιοι, παλεύουν/ παλεύουμε με το τέρας της κατάθλιψης.

Χαρακτηριστικό είναι ότι σύμφωνα με στοιχεία η χρήση αντικαταθλιπτικών φαρμάκων στην Ευρώπη έχει αυξηθεί κατά 20%. Με δεδομένο, λοιπόν, ότι η κατάθλιψη είναι πιο κοντά μας απ’ όσο πιστεύουμε, ένας τρόπος υπάρχει να την αντιμετωπίσουμε, είτε ως παθόντες είτε ως παρατηρητές: να την αγκαλιάσουμε!

Έκπληκτοι οι φύλακες σε προστατευόμενο πάρκο στο Καμερούν είδαν τον Μπόμπο, έναν 24χρονο γορίλα 160 κιλών να παίζει κρατώντας στο χέρι του έναν μικροσκοπικό φίλο του, ο οποίος είχε το μέγεθος το δακτύλου του.

Ήταν ένας ημιπίθηκος ή γαλάγος, ο οποίος προφανώς είχε κρυφτεί στη γούνα του γορίλα. Το εντυπωσιακό είναι ότι το μικρό ζωάκι, που μάλλον ήταν νεογέννητο, δεν φοβόταν καθόλου του τεράστιο γορίλα, ο οποίος το χάιδευε με τρυφερότητα και στη συνέχεια το άφησε πάνω σε ένα δέντρο.

Μια εκπληκτική συλλογή από διάφορα μέρη του πλανήτη!

Ο Βέλγος φωτογράφος Pascal Mannaerts έχει εντυπωσιάσει με τις φωτογραφίες του, στη διάρκεια του ταξιδιού του σε όλο τον κόσμο, που κράτησε μια δεκαετία.

Οι συγγραφείς πάντοτε προκαλούν το δέος και το κύρος που συνοδεύει το φορτίο της ιδιότητάς τους.

Την ίδια στιγμή που ένας συγγραφέας αποκτά τη φωνή του, που αναγνωρίζεται για τη μοναδικότητά του και για όλους τους άλλους λόγους που διαφέρει από τους υπόλοιπους συγγραφείς, την ίδια στιγμή, λοιπόν, αντιπροσωπεύει κάτι πολύ μεγαλύτερο απ’ αυτόν.

Ο Αμερικανός φωτογράφος Johnny Miller ήρθε αντιμέτωπος με την κοινωνική ανισότητα και τον διαχωρισμό ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς, όταν μετακόμισε στο Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής.

Η χώρα έχει μόλις ανακάμψει από το απαρτχάιντ, το οποίο αν και έληξε επίσημα πριν από ένα τέταρτο του αιώνα, εξακολουθούν να υπάρχουν ίχνη φυλετικού διαχωρισμού με τη μορφή δρόμων, ποταμών, «ζωνών προστασίας» άδειων χωραφιών και άλλων εμποδίων που χωρίζουν τον πλούτο από τη φτώχεια, τους μαύρους από τους λευκούς.

Πόσο σάς έχουν λείψει τα σεμεδάκια της μαμάς ή της γιαγιάς σας; Κάποτε ήταν εκεί, να συνοδεύουν τα παιδικά σας χρόνια, να σκεπάζουν το κομοδίνο του σαλονιού, το τραπεζάκι της τηλεόρασης, ακόμα και το καλοριφέρ.

Φαίνεται ωστόσο, ότι η κουλτούρα και η νοσταλγική μανία δεν είναι μόνο ελληνικό φετίχ, αλλά πανευρωπαϊκό.

Ολοένα και πιο σπάνια είναι η παρουσία του ιππόκαμπου στις ελληνικές θάλασσες.

Στην αρχαιότητα απέδιδαν στον ιππόκαμπο ιδιότητες θεραπευτικές, σήμερα το πλάσμα αυτό αποπνέει μια γοητεία.

Οι πράσινοι χώροι έχουν μια εμφανή επίδραση στην άμβλυνση της θερμότητας μέσα στις πόλεις. Τα πάρκα αποτελούν την επιθυμητή και προφανή λύση.

Ωστόσο, αν η στενότητα του χώρου δεν επιτρέπει τη δημιουργία τους, υπάρχει ένας εναλλακτικός τρόπος της κατασκευής κήπων σε ταράτσες.

Ο Γάλλος φωτογράφος Andria Darius Pancrazi απαθανατίζει με τον δικό του τρόπο τις ομορφιές του νησιού της Μεσογείου.

Ο φακός του δεν εστιάζεται στα τοπία της φύσης, αλλά στα ροζ, μοβ και τα γαλάζια χρώματα, στα σπίτια του νησιού, που φωτίζονται έντονα από τον καλοκαιρινό ήλιο κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά και το σούρουπο.

Το τρυφερό παιδικό παραμύθι του Όσκαρ Ουάιλντ για έναν γίγαντα που θέλει να χαίρεται μόνος του τον πανέμορφο κήπο του.

Τη μέρα που επιστρέφει στο κάστρο του -έπειτα από επτά χρόνια- διώχνει οργισμένος τα παιδιά που βρίσκει να παίζουν σ’ αυτόν.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο βαρετό από ένα βενζινάδικο, σωστά; Είναι όλα ίδια, με τα ίδια χρώματα, με το ίδιο σκέπαστρο. Αλλά και μεταφορικά, πάλι βαρετά είναι.

Ένας ατέρμονος ανεφοδιασμός, ξανά, και ξανά με τον ίδιο τρόπο, στο ίδιο αυτοκίνητο για να κάνουμε τα ίδια πράγματα...

Το χιόνι και ο πάγος έχουν πάντα μια μυστικιστική ποιότητα, η οποία είναι ίσως αυτή που κάνει την Ισλανδία έναν τόσο μαγευτικό προορισμό.

Ο φωτογράφος και σκηνοθέτης, Drew Doggett, από τη Νέα Υόρκη κατάφερε να συλλάβει ένα κομμάτι αυτής της μαγείας στη νέα σειρά φωτογραφιών του «In the Realm of Legends», όπου τόνισε τη μοναδική σχέση ανάμεσα σε αυτή τη γη και τα άλογα.