Φιλοσοφία

Η ιστορία είναι παλιά, αλλά οι τακτικές και τα επιχειρήματα δεν έχουν αλλάξει και τόσο. Αντικαταστήστε τον πόλεμο με τα μνημόνια, αλλάξτε τα ονόματα και απολαύστε υπεύθυνα.

Έτσι είναι οι άνθρωποι των τελευταίων “σήμερα”. Γουστάρουν να διαβάζουν για τα προβλήματα των αδύναμων ανθρώπων και να ταυτίζονται μέχρι το μεδούλι. Αποποίηση πάσας ευθύνης και το μόνο που θέλουν· ένα alter ego, το ίδιο τσακισμένο, το ίδιο κατεστραμμένο, μα να έχει πετύχει κάτι. Έστω και κάτι μικρό.

Απ' όσα διάβασα σήμερα για το υπέροχο ψηφιδωτό που αποκαλύφθηκε στον τύμβο της Αμφίπολης, εντύπωση μου έκαναν οι εικασίες για την ταυτότητα του ηνιόχου. Ενώ το προφανές είναι πως πρόκειται για τον Άδη ή Πλούτωνα, τον άρχοντα του Κάτω Κόσμου, κυρίως επειδή προηγείται ο ψυχοπομπός Ερμής, κάποιοι υποστηρίζουν πως πρόκειται για τον βασιλιά Φίλιππο Β'.

Το κουτί υπ’αριθμόν 0012 είχε μόλις φτάσει. Οι πόρτες άνοιξαν και άψυχοι αριθμοί στοιβάχτηκαν βιαστικά ο ένας πάνω στον άλλο. Δεν είχε σημασία αν θα τσαλακώνονταν, αν θα άλλαζαν μορφή ή αν θα εξαανίζονταν. Το μόνο που είχε σημασία ήταν να χωρέσουν. Οι πόρτες έκλεισαν βιαστικά και το κουτί με τον αριθμό 0012 ξεκίνησε. Μετά από λίγο οι πόρτες άνοιξαν πάλι και ένας ένας οι παράξενοι επιβάτες ξεχύθηκαν και πάλι στους δρόμους.

Heil Hitler μάθαινε ο υπαρχηγός της χ.α., Χρήστος Παππάς σε μικρά παιδιά, όπως δείχνει βίντεο που βγήκε προ ολίγων ημερών στα ΜΜΕ, Heil Ηλιθιότητα  μαθαίνουν σε εμάς από πολύ νεαρή ηλικία. Θα μου πείτε μάλλον ταυτόσημες είναι οι δύο φράσεις, επομένως και εγώ θα τις αντιμετωπίσω σαν μία. Και πάμε να σας μιλήσω για όσα μου ήρθαν στο μυαλό μετά τη συγκεκριμένη είδηση!

Με αφορμή τις εγγραφές στα πανεπιστήμια και αφού ήρθα αντιμέτωπη με αυτό που έρχονται (φαντάζομαι) όλοι οι φοιτητές, αποφάσισα να ασχοληθώ με αυτό το θέμα: κόμματα, οργανώσεις. Ήξερα τι να περιμένω, η αλήθεια είναι, ήξερα ότι θα με προσεγγίσουν και τους περιμένω και στη δική μου εγγραφή. Έχοντας λοιπόν τον γνωστό κάλο στον εγκέφαλο, αυτό το φαινόμενο με έβαλε σε τρελές σκέψεις. Σκέφτηκα πως όλοι κάπου θέλουμε να ανήκουμε, όλοι θέλουμε κάποιου είδους αποδοχή, μία κατεύθυνση, ένα χρώμα, έναν μπούσουλα. Και αυτό τι μας χαρίζει; Μας χαρίζει σίγουρα μια άνεση και μια ασφάλεια. Έχοντας ως δεδομένο όμως ότι στοχεύουμε στην ευτυχία, κατά πόσο γινόμαστε ευτυχισμένοι με άνεση και ασφάλεια;

Τι εννοώ με τον τίτλο; Σίγουρα όχι εκείνο το κλισέ το απάνθρωπο που χρησιμοποιείται όταν κάποιος νιώθει να χάνει την εγωιστική βολή του και το "πετάει" σαν δικαιολογία φευγιού.

Αγάπη, οργή, έρωτας, ζήλεια, φθόνος, μίσος, ηρεμία, απληστία, γκρίνια, νηφαλιότητα, φιλία, εμπειρίες, επιρροές, γνώση, μνήμες, και τόσα άλλα άϋλα συστατικά του εαυτού μας. Ο Πιραντέλλο έγραψε το 1916 το Così è (se vi pare) (Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε). Παραφράζοντάς τον: "Έτσι είστε, αν έτσι νομίζετε".

Μιας και πλησιάζει η μέρα της εγγραφής μου στο πανεπιστήμιο, γράφω το πρώτο μου άρθρο εδώ, σκέφτηκα πως τι καλύτερο, η πρώτη μου δημοσίευση να αναφέρεται στα ξεκινήματα που κάνουμε στη ζωή μας.

Στη σύγκριση με τους άλλους ανθρώπους κρύβεται ένα τέρας.

Ένα θηρίο που σε απομακρύνει από τους συνανθρώπους σου και τελικά από τον ίδιο σου τον εαυτό.

Γουστάρετε παραμυθάκι; Να πούμε κανένα να μας πάρει ο ύπνος; Μήπως να κοιτάξουμε και για τέρατα κάτω από το κρεβάτι;
Να στο πω απλά φιλενάδα και εκ πείρας. Ξύπνα! Ναι δεσποσύνη, σε σένα τα λέω. Το μόνο που αξίζει να κάνεις απ’ όσα ακούς στα παραμύθια, είναι να φιλήσεις βάτραχο. Αν πέσεις στον κατάλληλο, πρίγκιπας δεν θα γίνει, αλλά θα σε στείλει να αναζητήσεις λίγο το υπερ-εγώ σου. Κακό δεν το λες. Έτσι που έχει γίνει το κεφάλι σου, χάρη θα του έκανες να πήδαγες λίγο απ έξω.

Χαρισματικοί καλλιτέχνες που άφησαν το σημάδι τους στον κόσμο μας, με επίπεδο ευφυΐας και δημιουργίας αξιοθαύμαστο μέχρι σήμερα, που είχαν όμως κι αυτοί τα βάσανά τους. Η καθημερινότητά τους, ο χαρακτήρας τους, τα πάθη και οι φόβοι τους δεν διαφέρουν από εκείνα οποιουδήποτε ανθρώπου. Μόνο που εκείνοι μπόρεσαν να φωτίσουν τα σκοτάδια της ψυχής τους –και της δικής μας-  με την ομορφιά της τέχνης.