Δεν υπάρχει λοιπόν κανείς λόγος να πιστεύεις ότι κάποιος έχει ζήσει πολύ επειδή έχει άσπρα μαλλιά και ρυτίδες... δεν έζησε πολύ, απλώς και μόνο υπήρξε στη ζωή επί πολύ.

Θα πίστευες μήπως ότι το ταξίδι κάποιου είχε μεγάλη διάρκεια επειδή ο άνθρωπος αυτός, αμέσως μόλις βγήκε από το λιμάνι, έπεσε πάνω σε φοβερή θύελλα, η οποία τον πέταγε από το ένα μέρος στο άλλο, ενώ οι άνεμοι, που λυσσομανούσαν από διάφορες κατευθύνσεις, τον γυρόφερναν μέσα στον ίδιο κύκλο;

Η φήμη του έχει φτάσει σε όλη την Ευρώπη και όχι άδικα. Πρόκειται για ένα από τα ωραιότερα παραδοσιακά χωριά της Κρήτης, γεμάτο χρώματα και αρώματα. Βρίσκεται στο νομό Ηρακλείου, έχει αποσπάσει διεθνείς διακρίσεις και από τα αμπέλια του παράγεται εκλεκτό κρητικό κρασί.

Πολύ πριν από το Amazon, Audible, και άλλες ψηφιακoύς διανομείς βιβλίων, κινητές βιβλιοθήκες έφερναν την λογοτεχνία στο κατώφλι των αναγνωστών. Αποστολή τους ήταν να παρέχουν το γραπτό λόγο σε απομακρυσμένα χωριά και προάστια της πόλης, που δεν υπήρχαν βιβλιοθήκες. 

«Από τη γέννηση ως το θάνατο, οι άνθρωποι δεν παύουν να βιώνουν άπειρα συναισθήματα – φόβο, πόνο, ανημποριά, θυμό, χαρά, ζήλια και αγάπη – όχι γιατί είναι σωστά, αλλά γιατί απλώς τα νιώθουν.

Το ν’ αφήσεις τον εαυτό σου να έρθει σ’ επαφή με κάθε πλευρά της οικογενειακής σου ζωής, μπορεί να προκαλέσει ριζικές βελτιώσεις της κατάστασης. Πιστεύω πως οτιδήποτε μπορεί να συζητηθεί και να γίνει αντιληπτό σαν κάτι ανθρώπινο.

Ο δημόσιος χώρος, ακόμα και σε πόλεις με ανοιχτούς χώρους αρκετά φιλικούς προς τους πολίτες, κυριαρχείται από τους φρενήρεις ρυθμούς της κίνησης των αυτοκινήτων, από τη ρύπανση και διαφόρων ειδών θορύβους.

Η ομάδα των Ισπανών καλλιτεχνών Luzinterrupts, γνωστή για τις δημόσιες δράσεις που πραγματοποιεί σε αρκετές πόλεις σε όλο τον κόσμο, θέλησε να διακόψει, για λίγο, αυτή τη μονότονη αλληλουχία στη νυχτερινή ζωή της πόλης του Τορόντο με μια εντυπωσιακή εγκατάσταση.

Στις μέρες μας τα βιβλία κατασκευάζονται με βάση τις νέες τεχνολογίες και η βιβλιοδεσία πλέον δεν αποτελεί διαδικασία εντυπωσιασμού όπως στο παρελθόν.

Ωστόσο η κατασκευή ενός βιβλίου με τον παραδοσιακό τρόπο δεν παύει να γοητεύει τον θεατή και για το λόγο αυτό μια ματιά στο ακόλουθο βίντεο έχει ενδιαφέρον.

«Δυστυχισμένος ίσως ο άνθρωπος, ευτυχισμένος όμως ο καλλιτέχνης που η επιθυμία τον συγκλονίζει!

Φλέγομαι από επιθυμία να περιγράψω εκείνη, που τόσο σπάνια εμφανίστηκε μπροστά μου και που τόσο γρήγορα χάθηκε, σαν ένα ωραίο ποθητό πράγμα πίσω από τον ταξιδιώτη που τον καταπίνει η νύχτα.

Πόσος καιρός πέρασε κιόλας που εξαφανίστηκε...

Θέλω να είσαι ελεύθερος.

Γιατί εγώ ελεύθερο σε θέλω, αγαπημένε μου. Και ελεύθερη θα είμαι και εγώ.

Μόνο αν είσαι ελεύθερος μπορώ να σ’ αγαπήσω. Μόνο αν είμαι ελεύθερη μπορώ να μ’ αγαπήσεις. Γιατί ποτέ δεν μπορείς ν΄αγαπήσεις ούτως ή άλλως έναν άνθρωπο που δεν είναι ελεύθερος.

Μια γάτα έρχεται απ' την πόρτα της βεράντας και τρίβεται στα πόδια μου να την ταΐσω.

Αρπάζει το κρέας που της ρίχνω, μα όταν σκύψω για να τη χαϊδέψω, τραβιέται πίσω και μου βγάζει νύχια.

Το αρχιπέλαγος του Σβάλμπαρντ (Svalbard) είναι το βορειότερο σημείο της Νορβηγίας, βρίσκεται στα μισά μεταξύ Ευρώπης και Βορείου Πόλου, στη μέση του Αρκτικού κύκλου και είναι μία από τις πιο απομακρυσμένες περιοχές του κόσμου.