...Θα έπρεπε, κανονικά, να γνωρίζει κανείς πρώτα τι είναι τα ποιήματα, για να μπορέσει να πει τι σημαίνουν αυτά τα ποιήματα.

Κι έτσι κάνει μια πρώτη απόπειρα: Δεν είναι σκέψεις, αλλά ενδείξεις ευγνωμοσύνης. Δεν έχουν την αφετηρία τους στις αισθήσεις, αλλά στη νοσταλγία.

Αιτία γέννησής τους δεν είναι ένα τοπίο και δεν μπορούν να πραγματωθούν στη ζωγραφική βουνών και δέντρων, σπιτιών και κοπαδιών.

Ένας Γάλλος φωτογράφος θέλησε να μεταφέρει στην πραγματικότητα τα γεύματα που τρώνε οι ήρωες σε κλασσικά βιβλία, και δείχνουν τους χαρακτήρες τους και την ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο συγγραφέας!

Ο Charles Roux ήταν από παιδί «βιβλιοφάγος» και η λογοτεχνική μυθοπλασία ήταν πάντα ένας δρόμος για να ταξιδεύει σε ονειρικούς κόσμους.

Ένα είδος κερασιάς στην Ιαπωνία, δεν ακολουθεί τα άλλα φυτά και φέρνει την άνοιξη μέσα στον Φεβρουάριο!

Πρόκειται για τις κερασιές, στην παραθαλάσσια πόλη Καουαζού (Kawazu) που ανήκουν σε μια μοναδική ποικιλία, και ανθίζουν πριν από τις, άλλες που συνήθως βγάζουν τα άνθη τους στα τέλη Μαρτίου ή αρχές Απριλίου.

Τίς πίκρες πού ρίχνει ὁ χρόνος μέσα μου, τίς ἀφαιρεῖ ἀπό τά ποιήματά μου. Γέμισα ρυτίδες, γιά νά μείνω λεῖος ἐκεῖ πού κανείς δέν θά μέ θυμᾶται.

Κλεισμένος μέσα στο δωμάτιό του, μετρούσε συνέχεια τα δάχτυλα των χεριών-του και κάθε φορά τα 'βγάζε περισσότερα. Στην αρχή 12 κι ύστερα 14 κι ύστερα 18 και 24 και 32...

Τα δάχτυλά των χεριών και των ποδιών-του αυξαίνανε συνεχεία και μάκραιναν και διακλαδώνονταν. Τα δάχτυλα των χεριών-του γίνονταν σαν κλαδιά μεγάλα. Τα δάχτυλά των ποδιών-του γίνονταν σα ρίζες μακριά.

Υπάρχουν μέρη όπου η μαγεία των βιβλίων είναι παντού διάχυτη, η μυρωδιά του χαρτιού επαγρυπνεί τις αισθήσεις και οι σελίδες γλιστράνε αφήνοντας μια νοσταλγική διάθεση.

Ο κόσμος είναι γεμάτος από τέτοια μέρη και κάθε βιβλιόφιλος θα ήθελε να τα εξερευνήσει, όπως ένα καλογραμμένο βιβλίο.

Μοναδικές εικόνες στις χιονισμένες βουνοκορφές της Π.Ε. Πρέβεζας.

Δεκατέσσερις Φεβρουαρίου του 1929 οι άνδρες του Αλ Καπόνε εκτέλεσαν επτά αντίπαλους μαφιόζους σε μια αποθήκη στο Σικάγο. Το μακελειό έμεινε στην ιστορία ως η «Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου» και ένα από τα πιο διάσημα εγκλήματα του Ιταλού μαφιόζου.

[...] Ο έρωτας είναι ανεξήγητος.

Ένα μυστήριο, όπως όλα όσα πηγάζουν από την ψυχή, τον βαθύτερο εαυτό μας. Ουδείς μπορεί να σου πει γιατί ερωτεύτηκες αυτό το πρόσωπο κι όχι ένα άλλο. Αν κάποιος μπάμιας ειδικός επιχειρήσει να σου το αναλύσει, απλώς θα λέει μπαρούφες. [...]

Εκεί βρίσκονται διαστημόπλοια, δορυφόροι, ακόμα και διαστημικοί σταθμοί.

Μόνο που δεν είναι ένας χώρος στη στεριά, αλλά ένας υδάτινος τάφος στον Ειρηνικό, στην Ανταρκτική, όπου βυθίζονται όταν πάψουν να λειτουργούν.