Εκπληκτική πλάνα της περιβαλλοντικής υποβάθμισης, μέσα από φωτογραφίες που παρουσιάζει το National Geographic..

Πρόκειται για εικόνες που έχουν τραβηχτεί, σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Χρησιμοποιώντας κάθε είδους μηχανή ακόμα και smart phone ή point-and-shoot, κοινότητες φωτογράφων κατέγραψαν πλάνα, που δείχνουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

Κάποτε είχα διαβάσει σε έναν τοίχο τη φράση «Φρόντισε να κάνεις πολλά λάθη».

Και τελικά διαπιστώνω πως έχει μια διεστραμμένη βάση αυτή η θεωρία.

Ευλογημένη να ‘ναι η αμφιβολία!

Σας συμβουλεύω να τιμάτε χαρούμενα και προσεχτικά εκείνον που το λόγο σας ξετάζει σαν κάλπικη μονέδα!

Άμποτε να ‘σαστε συνετοί και να μη δίνετε το λόγο σας με σιγουριά πάρα πολλή.

Καθ’ εαυτή η κάθε ιδέα είναι ουδέτερη, ή θα έπρεπε να είναι- αλλά ο άνθρωπος την εμψυχώνει, προβάλλει πάνω της τις φλόγες και τις παραφροσύνες του’ μιαρή, μεταμορφωμένη σε πίστη, εισδύει στο χρόνο, παίρνει τη μορφή γεγονότος: το πέρασμα από τη λογική στην επιληψία έχει συντελεστεί…Έτσι γεννιούνται οι ιδεολογίες, οι θεωρίες και οι αιμοσταγείς φάρσες.

Το μικροσκοπικό Μπουράνο έχει γίνει διάσημο για τις δαντέλες και τα πολύχρωμα σπίτια του.

Κάθε σπίτι είναι βαμμένο σε έντονα και χαρούμενα χρώματα που ακολουθούν ένα συγκεκριμένο μοτίβο που ορίστηκε κατά τη διάρκεια της Χρυσής Εποχής.

Το όνειρο κάθε βιβλιοφάγου είναι ένα ξενοδοχείο στην Πορτογαλία, που διαθέτει 50.000 βιβλία για τους επισκέπτες του! Βρίσκεται στο Όμπιντος (Óbidos), μια πόλη 700 ετών, που βρίσκεται περίπου 90 λεπτά από την πορτογαλική πρωτεύουσα, Λισαβόνα.

Ονομάζεται The Literary Man, («Ο Λογοτέχνης») και εκεί μπορεί ο επισκέπτης να αγοράσει τα βιβλία που θέλει ή όσα δεν πωλούνται να τα διαβάσει στο άνετο σαλόνι, όπου υπάρχει και τζιν μπαρ.

Το ρόλο μας τον διαλέξαμε οι ίδιοι εμείς

την πρώτη μέρα που διστάσαμε να πάρουμε μιαν απόφαση

ή που σταθήκαμε εύκολοι σε μιαν αναβολή.

Είναι περίεργο το γεγονός ότι η νοσταλγία είναι ένα συναίσθημα που επιδιώκουμε.

Θα επιλέξεις να ακούσεις το τραγούδι που σε πονά.

Θα επιλέξεις να θυμηθείς τον μεγάλο σου χαμένο έρωτα.

Ήταν μια φορά ένας ορειβάτης και επιχειρούσε μια πολύ δύσκολη αναρρίχηση σε ένα βουνό με έντονη χιονόπτωση. Πέρασε τη νύχτα μαζί με τους άλλους στο καταφύγιο. Το πρωί το χιόνι έχει σκεπάσει για τα καλά το βουνό, πράγμα που κάνει την αναρρίχηση ακόμη πιο δύσκολη.

Δεν θέλει, όμως, να γυρίσει πίσω κι έτσι, όπως μπορεί, με μεγάλη προσπάθεια και θάρρος, συνεχίζει την αναρρίχηση, συνεχίζει να σκαρφαλώνει στο απόκρημνο βουνό. Μέχρι που κάποια στιγμή, ίσως από κακό υπολογισμό, ίσως γιατί η κατάσταση ήταν πραγματικά δύσκολη, πάει να στερεώσει στον πάσσαλο το σχοινί ασφαλείας και του γλιστράει ο γάντζος.

Από τη Σιμόν ντε Μποβουάρ και τον αγώνα για το δικαίωμα στην έκτρωση και την προφύλαξη των γυναικών φτάσαμε σε μία εποχή που γυναίκες 40, 50 και 60 χρόνων σαν μανιακές κυνηγούν να βρουν το νόημα της ζωής μέσα από την απόκτηση παιδιού.

Μόνο που η μητρότητα δεν είναι η διαδικασία. Είναι το μετά. Μετά, τι κάνουμε;».