Επιστήμη

Ένας μύθος μπορεί να εξελιχθεί ραγδαία, όπως ξέρουμε από συναρπαστικές περιπτώσεις που ξεκίνησαν στα χρόνια μας, κι έτσι μπορέσαμε να παρακολουθήσουμε τη γέννηση και την εξέλιξή τους. Λόγου χάρη, κυκλοφορούν πολλοί μύθοι σύμφωνα με τους οποίους ο Έλβις Πρίσλεϊ είναι ζωντανός.

Ο άνθρωπος δεν υπέφερε πάντοτε από τις ίδιες ασθένειες.

Πάντοτε ο άνθρωπος αρρώσταινε. Από μολυσματικές ασθένειες οφειλόμενες σε παθογόνους μικροοργανισμούς και παράσιτα ή από εγγενείς δυσλειτουργίες του ίδιου του σώματός του. Και στις δύο περιπτώσεις, τόσο η φύση των ασθενειών όσο και η συνεισφορά τους στη συνολική νοσηρότητα ήταν άμεση συνάρτηση του περιβάλλοντος και του τρόπου ζωής.Για να προσβληθεί κανείς από ένα παθογόνο θα έπρεπε να συναντηθεί μαζί του στο ίδιο περιβάλλον, και μάλιστα με συχνότητα έκθεσης που να εγγυάται την επιτυχή προσβολή.

...ναι, η καρδιά του χτυπούσε σαν τρελή και, ναι, είπα ναι, θα πω Ναι.

Τζέιμς Τζόυς, Οδυσσέας

Οι παρακάτω συμβουλές απευθύνονται σε όλους όσους ενδιαφέρονται για την σωστή φροντίδα της φωνής τους.

Επί χιλιετίες οι Φιλόσοφοι και οι Επιστήμονες έψαχναν το "Αρχιμήδειο Σημείο", πάνω στο οποίο αν πατούσαν, αν στήριζαν τις θεωρίες τους επ'αυτού, θα είχαν ένα ακλόνητο θεμέλιο. Δηλαδή μια σταθερά επί της οποίας, παραγωγικά και αναγκαία, θα έχτιζαν ένα φιλοσοφικό οικοδόμημα αιώνιο και αναμφισβήτητο.

Είναι ο πρώτος στο χασάπικο στα πανηγύρια της Ιθάκης (την αγαπημένη του γενέτειρα) και εάν τον δεις να χορεύει, εντυπωσιάζεσαι από την κίνησή του και τον ενθουσιασμό νεαρού παιδιού, παρά τα 74 χρόνια του.

Σ’ ένα σημείο του Φαντάσματος της Όπερας, ο Μάικλ Κρώφορντ και η Σάρα Μπράιτμαν τραγουδούν τους περίφημους στίχους: «The phantom of the Opera is there, inside your mind...». To φάντασμα της όπερας είναι εκεί. Είναι μέσα στο ίδιο το μυαλό μας.

Το 1950, ο διάσημος Ιταλός φυσικός και κάτοχος του βραβείου Νοbel, Enrico Fermi, που τότε εργαζόταν στις Ηνωμένες Πολιτείες, αναφώνησε ξαφνικά στη διάρκεια ενός γεύματος «Μα, πού είναι τέλος πάντων;». Εννοούσε τους εξωγήινους.

Το θέμα της ελεύθερης βούλησης είναι πολύπλοκο. Έχω την αίσθηση, ότι δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτοι. Η ύπαρξη ή όχι της ελεύθερης βούλησης είναι ένα μακραίωνο ερώτημα, με το οποίο ασχολήθηκαν φιλόσοφοι, ψυχολόγοι και, πιο πρόσφατα, νευροεπιστήμονες. Υπάρχουν δύο σχολές σκέψης. Επιγραμματικά, η μία υποστηρίζει ότι λαμβάνουμε τις αποφάσεις μας συνειδητά, με τον νου, ενώ η δεύτερη θεωρεί ότι αυτή η διεργασία γίνεται στο ασυνείδητο μέρος του εγκεφάλου και μετά από λίγο, η ήδη ειλημμένη απόφαση, κάνει την εμφάνισή της στον νου δημιουργώντας παράλληλα την ψευδαίσθηση ότι η απόφαση ήταν συνειδητή.

Ένα από τα προβλήματα με την ελευθερία της βούλησης είναι το χρονικό πλαίσιο μέσα στο οποίο την εξετάζουμε.

Βρίσκομαι στο εστιατόριο και αμφιταλαντεύομαι μεταξύ παστίτσιου και μουσακά. Είμαι ελεύθερος να αποφασίσω;

"Όταν καταλάβουμε ότι δεν έχουμε μέσα μας ψυχή, ίσως και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι".

«Τίποτα στη Βιολογία δεν έχει νόημα, παρά μόνο υπό το φως της εξέλιξης» - Theodosius Dobzhansky