Η ιστορία είναι αδιαφανής. Βλέπεις εκείνο που προκύπτει στο τέλος και όχι το σενάριο που βρίσκεται στην πηγή των γεγονότων, στη γεννήτρια της ιστορίας.

Ακόμα και αν είναι λάθος
ακόμα και αν ο χρόνος είναι λίγος
να με αγαπάς
ακόμα και αν όλοι λένε ότι δεν αξίζει.

Ο ζωντανός πίνακας λουλουδιών καλύπτει όλο τον τοίχο, από τη στεγή μέχρι το ισόγειο του κτιρίου. Έγινε στο πλαίσιο της εβδομάδας σχεδιασμού «Μιλάνο 2017», από το αρχιτεκτονικό στούντιο Piuarch.

Ο κάθετος κήπος περιλαμβάνει 2.000 ανθισμένα λουλούδια, ανάμεσα στα οποία είναι τριαντάφυλλα, γαρίφαλα και αρωματικά φυτά, όπως λεβάντα, θυμάρι, φασκόμηλο, δεντρολίβανο και μέντα.

Άλλοτε αυτοσυστηνόταν ως στρατιωτικός χειρουργός, άλλοτε πάλι ασκούσε το επάγγελμα του πλανόδιου γιατρού. Περιστασιακά, όλο και τον καλούσαν για να φροντίσει κάποιον αρρωστιάρη ευγενή, οπότε αμειβόταν πλουσιοπάροχα για τους κόπους του. Άλλες φορές, πάλι, ξέπεφτε και αναγκαζόταν να πουλάει ως γυρολόγος στο παζάρι γιατρικά παραγόμενα με οικοτεχνικές μεθόδους.

«...Η Αγάπη του τίτλου δεν είναι ποτέ εκείνο το μελοδραματικά ειπωμένο που θα περίμενε ίσως κανείς να διατρανώνει μια σχέση δεκαετιών συζυγικότητας.

Περισσότερο είναι η υποφώσκουσα βεβαιότητα, μια αβίαστα κρυσταλλωμένη αίσθηση δεσμού, μια πραγματοποιημένη αυτοτέλεια του συζυγικού διπόλου.

Η Virginia Satir, Αμερικανίδα συγγραφέας και ψυχοθεραπεύτρια, που δούλεψε εκτενώς με οικογένειες, παρατήρησε ότι πολλοί ενήλικες μαθαίνουν από την παιδική τους ηλικία να απορρίπτουν τις πληροφορίες που δέχονται από τις αισθήσεις τους κι έτσι να μην δίνουν σημασία στο τι ακούνε, βλέπουνε, μυρίζουν ή νιώθουν κάθε στιγμή.

«Πατέρας» των γιγάντων ο Τόμας Ντάμπο (Thomas Dambo), ο οποίος τους έφτιαξε από ανακυκλωμένα υλικά.

Ο Δανός καλλιτέχνης δημιούργησε τα τελευταία τρία χρόνια 25 μεγάλα γλυπτά σε όλο τον κόσμο, ενώ πρόσφατα ολοκλήρωσε και εγκατέστησε τους έξι ξύλινους γίγαντες, στην πρωτεύουσα της πατρίδας του.

Εννέα χωριά στην Κάτω Ιταλία, που επιμένουν να θυμίζουν Ελλάδα, παραδίδουν μαθήματα ιστορίας με κατοίκους που σε περιμένουν να σου τραγουδήσουν στη γρεκάνικη διάλεκτο και να σε φιλέψουν σαν να σε ήξεραν από πάντα.

Ένα βίντεο που μας θυμίζει το πόσο όμορφη, μυστήρια και άγρια είναι η Νότια Κρήτη..

Υπό το μελί φως του ηλιοβασιλέματος ένα drone καταγράφει τα καταπράσινα νερά, τις άγριες βουνοκορφές, τα απόκρημνα βράχια, το χαριτωμένο παραθαλάσσιο χωριουδάκι του Άη Γιάννη, τους χωματόδρομους που οδηγούν σε έρημες παραλίες, σε ξεχασμένα ναυάγια, σε απάτητες παραλίες, σπηλιές γεννημένες από τα κύματα.

Πραγματικότητα και όχι μόνο τουριστική ατραξιόν αποτελούν τα γαϊδούρια που κυκλοφορούν όλη τη μέρα, ελεύθερα, στην πόλη ‘Οτμαν (Oatman), στην Αριζόνα.

Είναι τα άγρια μπούρος (​​burros), μια παλιά ισπανική λέξη για τα γαϊδουράκια. Αυτή η πόλη, με μια όψη που παραπέμπει σε παλιά γουέστερν, έχει γίνει πλέον αξιοθέατο για τα τετράποδα της.