
.
[...] Μιλούν διαρκώς για πράγματα που δεν κατανοούν καθόλου˙ την αυτοπεποίθηση που επιδεικνύουν, τη χρωστούν στην κουταμάρα τους.
Παρατηρούσα με προσοχή τις αντιδράσεις του.
Ήταν ένας μεσήλικας, εκεί κοντά στα πενήντα με πενήντα πέντε. Συνομήλικος.
Μια εκπληκτική φωτογραφική σειρά – δοκίμιο, με τον τίτλο «Daily Bread», έκανε ο Αμερικανός φωτογράφος Gregg Segal, απαθανατίζοντας τις διατροφικές συνήθειες των παιδιών και των εφήβων, στην Ασία, την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και πέραν αυτής.
[...] Η γη μας διδάσκει περισσότερα απ’ ό,τι όλα τα βιβλία μαζί, διότι μας αντιστέκεται. Ο άνθρωπος ανακαλύπτει τον εαυτό του όταν αναμετριέται μ’ αυτό που του αντιστέκεται
Όταν ζούµε καταστάσεις που είναι δυσάρεστες ή δύσκολες, συνήθως ανυποµονούµε να αλλάξουν. Μετρούµε τις στιγµές, πιέζουµε τα πράγµατα να πάνε όσο πιο γρήγορα γίνεται εκεί που θέλουµε.
Η αγάπη είναι σαν το νερό που τρέχει. Τρέχει ασυλλόγιστα στους γκρεμούς, που δε διαλέγει αυλάκι,
δε ρωτά τα λουλούδια που ποτίζει, ούτε και τα χαλίκια που κατρακυλά.
Δε ρωτά τίποτα, μόνο τρέχει.
Αχ να γινόταν πάλι να με πάρεις απ’ το χέρι
να με βγάλεις από τούτο το λαγούμι
όπου οι άνθρωποι μυρίζονται ανθρώπινο κρέας
Γερογραφειοκράτη φίλε μου, που κάθεσαι πλάι μου και είσαι ο ίδιος ο εαυτός μου.
Τίποτα δε σ’ έκανε να ξεφύγεις απ’ όπου βρίσκεσαι και δεν είσαι διόλου υπεύθυνος γι’ αυτό.