Καλώς ήλθατε στο ηλεκτρονικό παιχνίδι, που λέγεται Ζωή. 

Θα σας πείσουν με ευκολία πως έχετε ένα, πολλά ή άπειρα κέρματα, για να παίξετε, αλλά στην πραγματικότητα τα αθύρματα και η πλοκή του είστε εσείς οι ίδιοι. Και η ευκαιρία να επιβιώσετε ήταν και θα είναι πάντοτε μία και μοναδική-είτε η φυσική επιλογή το προστάξει είτε όχι. 

Μία από τις σημαντικές δουλειές της Γερμανίδας φωτογράφου Manuela Kulpa, που συνεπαίρνει τον θεατή, είναι η σειρά της «African Souls» (Αφρικανικές Ψυχές).

Το φωτογραφικό της έργο είναι τόσο ιδιότροπο και ξεχωριστό, καθώς προκαλεί συναισθήματα, δίνοντας την αίσθηση ότι κοιτάζεις κατευθείαν στην ψυχή του πλάσματος που απαθανατίζει.

Κάθε εκλογή είναι πάντοτε η λάθος εκλογή.

Κάθε ψήφος είναι πάντοτε μια χαμένη ψήφος.

Πώς μπορεί η αλήθεια να αιωρείται ανάμεσα σε δύο επιλογές;

Το Isola dei Pescatori, ή αλλιώς «το νησί των ψαράδων», βρίσκεται στη λίμνη Maggiore, στη Βόρεια Ιταλία (ανήκει το σύμπλεγμα των νησιών Borromean) και κατοικείται περίπου από 35 άτομα καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Υπάρχει ένας κεντρικός δρόμος που διατρέχει τον κεντρικό κορμό του νησιού και στον οποίο καταλήγουν τα μικρά λιθόστρωτα σακάκια.

Φωτογραφική σειρά επισημαίνει τα επείγοντα οικολογικά ζητήματα σε όλο τον κόσμο.

Ο Φαμπρίς Μοντέιρο (Fabrice Monteiro), μισός από το Μπενίν και μισός από το Βέλγιο, ταξίδεψε στα πιο μολυσμένα μέρη της Αφρικής, για να δημιουργήσει τρομακτικούς χαρακτήρες, ντυμένους με απορρίμματα. Είναι πνεύματα, λέει, σε μια αποστολή να κάνουν τους ανθρώπους να αλλάξουν τρόπους.

Η σχέση του σκύλου με τον άνθρωπο και η απίστευτα φιλική συμπεριφορά του, απασχολεί τους επιστήμονες που αναζητούν τους λόγους.

Πρόσφατη έρευνα αποδίδει το γεγονός στις μεταλλάξεις διαφόρων γονιδίων, από την εποχή που ο σκύλος ήταν ακόμη ένας λύκος που δεν είχε εξημερωθεί.

Το τάδε βότανο θεραπεύει τα πάντα…το μυστικό που τρέμουν οι φαρμακοβιομηχανίες…ολιστική ενεργειακή θεραπεία. Κβαντο-διάφορα, νανο-διάφορα, βιο-διάφορα, νερό με μνήμη, νερό Καματερού, φραπελιές, κρυσταλλοθεραπείες…η λίστα είναι ατελείωτη.

... ή γιατί είναι αφύσικη η ιδεοληπτική «νηστεία» από το κρέας; 

Εγώ θέλω να κοιμάμαι πλάι σου.

Και να σου κάνω τα ψώνια σου, και να σου κουβαλάω τις σακούλες σου,

Και να σου λέω πόσο πολύ μου αρέσει να είμαι μαζί σου,

Είναι κοινός τόπος να θεωρούνται τα νιάτα ευτυχισμένα και τα γηρατειά θλιβερά. Αυτό θα μπορούσε να ισχύει αν τα πάθη έκαναν τον άνθρωπο ευτυχισμένο.

Η νεολαία ωστόσο άγεται και φέρεται απ’ αυτά, κι ας της προκαλούν μεγάλο πόνο και ελάχιστη χαρά.

Σε μεγάλη ηλικία, τα πάθη καταλαγιάζουν κι αφήνουν τον άνθρωπο ήσυχο, οπότε αμέσως το μυαλό του παίρνει στοχαστική χροιά: η γνώση απελευθερώνεται και παίρνει το πάνω χέρι.