
.
ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ που με τσίμπησε μύγα τσετσέ (Άου! Ρε γαμώ το! Πονάνε αυτά τα καθίκια!), ήμουν σίγουρος ότι σε λίγες μέρες, αν όχι σε ώρες, θα άρχιζε να με παίρνει ο ύπνος, να ροχαλίζω πάνω στη δουλειά, να ονειρεύομαι πάνω στη βάρδια, να χασμουριέμαι σαν χεβιμεταλάς αποκλεισμένος στο Σολτ Λέικ Σίτι, άλλο ένα κοιμισμένο θύμα της τρομερής και φοβερής «αρρώστιας του ύπνου».
Η ζωντανή απόδειξη ότι και ένας άνθρωπος μπορεί να αλλάξει πολλά πράγματα μόνος του, είναι ένας 60χρονος από το Μπαγκλαντές, που όλοι τον φωνάζουν «ο άνθρωπος του δάσους».
Από τότε που ήταν 12 χρόνων, ο Αμπντούλ Σαμάντ Σεΐκ (Abdul Samad Sheikh), φύτευε τουλάχιστον ένα δέντρο κάθε μέρα, γιατί όπως λέει ο ίδιος «δεν μπορούσε να κοιμηθεί» αν δεν τον έκανε!
προβλέψιμες φτηνές μονοήμερες απαλλαγμένες
από περιττά βάρη όπως παραλία βαλίτσα άμμος
Η σχολική μάθηση είναι μια σκόπιμη ενέργεια και αποβλέπει στο να παράγει ανθρώπους που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της δοσμένης κοινωνικής οργάνωσης, μα πρώτα από όλα να εξυπηρετεί το συμφέρον των ανθρώπων που έχουν το επάνω χέρι σε αυτή την κοινωνία.
ΠΟΙΟΣ ΕΦΤΙΑΞΕ τα τεράστια αγάλματα στο Νησί του Πάσχα, στη μέση του πουθενά, και τι απέγιναν οι κάτοικοι του νησιού; Γιατί οι πρώτοι κάτοικοι του Νιου Μεξικό κατασκεύασαν τα ψηλότερα κτίρια στην προκολομβιανή Αμερική και μετά εξαφανίστηκαν; Τι οδήγησε στην κατάρρευση του εντυπωσιακού πολιτισμού των Μάγια, πριν ακόμη φτάσουν οι Ισπανοί κατακτητές; Γιατί οι Βίκινγκ της Γροιλανδίας αφανίστηκαν ενώ οι γείτονες τους, οι Εσκιμώοι, επιζούν μέχρι σήμερα;
Φαντάζει απίθανο η θρησκεία, από τα θεμέλιά της έως τα τελευταία παρακλάδια της, να μην αποτελεί τίποτε περισσότερο από ένα φαινόμενο αμιγούς αυτοεξαπάτησης· αλλά το γεγονός και μόνο ότι υπάρχει η έστω θεωρητική πιθανότητα να ισχύει κάτι τέτοιο δείχνει το εύρος της προσβολής της από δυνάμεις αυτοεξαπάτησης. Μια πρόχειρη ματιά στις κυριότερες θρησκείες αρκεί για να αντιληφθούμε ότι περιλαμβάνουν πολύ περισσότερες ανοησίες παρά εξ αποκαλύψεως αλήθειες.
“Ο μύθος της αναδυόμενης Αφροδίτης μας δείχνει ότι όσο ωραία κι αν είναι μια γυναίκα, πρέπει να 'χει λίγο αλάτι στο πνεύμα και λίγη τρικυμία στην καρδιά.” Αλφρέντ Ντε Μισέ
Αν με ρωτήσεις τι μου λείπει περισσότερο απ’ τις ανθρώπινες σχέσεις, θα σου απαντήσω η ευγένεια. Και δεν είμαι η μόνη, νομίζω.
Δεν ξέρω αν έχουμε χάσει λίγο την μπάλα και την ανθρωπιά μας με τις νέες τεχνολογίες και τα συναφή, δεν ξέρω αν η υπερβολική αστικοποίηση έφερε την απομόνωση κι εν τέλει τη συμπεριφορά της χάβρας, δεν ξέρω αν η απογοήτευση της κοινωνικοπολιτικής κατάστασης κι η οικονομική δυσπραγία του καθενός, μας έκανε να χάσουμε λίγο απ’ την ευγένειά μας. Σε εκείνα τα απλά και καθημερινά, που τις περισσότερες φορές μας χαρακτηρίζουν.
Τα παγωτατζίδικα της εταιρείας Baskin-Robbins διαφημίζουν τριάντα ένα διαφορετικά είδη παγωτού. Ο αριθμός των διατάξεων που μπορούν να γίνουν χωρίς επανάληψη κάποιου είδους σ’ ένα χωνάκι με τρεις μπάλες είναι επομένως 31 X 30 X 29 = 26.970· οποιοδήποτε από τα τριάντα ένα είδη μπορεί να μπει από πάνω, οποιοδήποτε από τα υπόλοιπα τριάντα στη μέση και οποιοδήποτε από τα υπόλοιπα είκοσι εννέα από κάτω.
Το 1992 ένα κοντέινερ που περιείχε 28.000 πλαστικά κίτρινα παπάκια χάθηκε στη θάλασσα όταν έπεσε από ένα πλοίο που έπλεε από το Χονγκ Κονγκ στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Κανένας εκείνη την εποχή δεν μπορούσε να μαντέψει ότι τα ίδια αυτά παιχνίδια θα εξακολουθούσαν να επιπλέουν στους ωκεανούς του κόσμου σχεδόν 20 χρόνια αργότερα.