Στο παρακάτω γράφημα παρατίθενται τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία στον κόσμο βάσει των πωλήσεων των τελευταίων 50 ετών. Εσείς πόσα από τα 10 πρώτα έχετε διαβάσει;

Café dela Paix, Παρίσι. Το Café de la Paix(καφέ της ειρήνης) είναι ένα από τα πιο ιστορικά και παραδοσιακά καφενεία στο Παρίσι και από τα πιο γνωστά σημεία συνάντησης της γαλλικής διανόησης.

Ο χρόνος γυρίζει πίσω, στο 1996, παραμονές φοιτητικών εκλογών. Τα μέλη κάποιας φοιτητικής νεολαίας έχουν προσκαλέσει στη σχολή μας γνωστό καθηγητή φιλοσοφίας και αρθρογράφο σε εφημερίδα μεγάλης (τότε και τώρα) κυκλοφορίας, για να μας μιλήσει. Δεν θυμάμαι το ακριβές θέμα της ομιλίας. Μου έχει μείνει, όμως, ένα απόσπασμα του λόγου του παραπάνω καθηγητού.

Κανείς δεν ξέρει αν τα συναισθήματα είναι η μόνη γέφυρα ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον εαυτό ή εάν στη σκέψη ταιριάζει καλύτερα αυτός ο ρόλος.
Όμως σίγουρο είναι πως τα συναισθήματα, σε αντίθεση με τη λογική, δεν αναζητούν επιχειρήματα, για να αιτιολογηθούν, ούτε κάποιος, παρά μόνο ο εαυτός, μπορεί να τα αλλάξει.

Οι άνθρωποι συνήθως δρούμε με στόχους και αρχές που αντιπροσωπεύουν τα οράματα, την προσωπική μας στάση και φιλοσοφία ζωής. Αυτό σημαίνει ότι αφουγκραζόμαστε την αίσθηση της ευθύνης που μας αναλογεί σχετικά με τις επιλογές και τις πράξεις μας, γι αυτό και θέτουμε στόχους που μας φέρνουν εγγύτερα στην επιτυχή έκβαση αυτού που αναζητούμε.

Η πρώτη δουλειά του δασκάλου δεν είναι να σε μάθει γράμματα. Η πραγματική του δουλειά είναι αυτό που έλεγαν οι παππούδες μας προσπαθώντας να στείλουν τα παιδιά στο σχολείο: "Να γίνεις άνθρωπος".

Μήπως στην προσπάθεια να είμαστε ευτυχισμένοι καταλήξαμε να ζούμε τον καταναγκασμό της ευτυχίας, που έχει γίνει συνώνυμο της πληρότητας; Σήμερα μοιάζει ανήθικο να μην είσαι ευτυχισμένος όπως λέει και ο Μπρύκνερ στη Αέναη Ευφορία.

Παρά τις προκαταλήψεις που αντιμετωπίζει (συχνά) μια γυναίκα που ταξιδεύει μόνη, η στατιστική δείχνει ότι πλέον το αποφασίζουν ευκολότερα. Οι περισσότερες βέβαια προτιμούν το εξωτερικό, μια και διαχειρίζονται (μάλλον) καλύτερα τον φόβο του κινδύνου από το... εγχώριο κουτσομπολιό.

Ο Μάξουελ Μαλτζ ήταν ένας Αμερικανός πλαστικός χειρούργος. Τη δεκαετία του 1950 άρχισε να παρατηρεί στους ασθενείς τους μια περίεργη συνήθεια. Όταν ο γιατρός επιτελούσε χειρουργικές επεμβάσεις, όπως για παράδειγμα επέμβαση στη μύτη, παρατήρησε πως ο ασθενής έκανε περίπου είκοσι μία μέρες για να συνηθίσει το καινούριο του πρόσωπο.

Τον Ιανουάριο του 1800 βρέθηκε σε δάσος της Γαλλίας, σε άγρια κατάσταση ένα αγοράκι ηλικίας 10-12 ετών. Σύμφωνα με τους πρώτους υπολογισμούς που έγιναν, ο Victor, όπως ονομάστηκε, είχε εγκαταλειφθεί  ή χαθεί στο δάσος σε ηλικία περίπου 5 ετών.