Αλαμπάμα, βράδυ της 1ης Δεκεμβρίου 1955. Η Ρόζα Παρκς, η 42χρονη μαύρη ράφτρα, επιστρέφοντας με το λεωφορείο απ' τη δουλειά αγγίζει χωρίς να το γνωρίζει την Ιστορία. Θωρακίζεται με το θάρρος του αυτοσεβασμού και της αξιοπρέπειας κι αρνείται να παραχωρήσει τη θέση της σ' έναν λευκό. Η άμεση σύλληψή της κινητοποιεί τους μαύρους της Αλαμπάμας με επικεφαλής τον νεαρό τότε αιδεσιμότατο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.

To Halloween – αντίστοιχο με τις δικές μας Απόκριες – είναι μια ευκαιρία για τα παιδιά να αφήσουν τη φαντασία τους να οργιάσει. Όταν ένα παιδί σε αναπηρικό καροτσάκι είπε στον μπαμπά του ότι ήθελε να ντυθεί πειρατής, στο μυαλό του μπαμπά γεννήθηκε μια σκέψη.

Ο καλύτερος τρόπος να κάνουμε το παιδί μας έναν ευτυχισμένο ενήλικα είναι να είμαστε εμείς ευτυχισμένοι ενήλικες. Γιατί αυτό που τα παιδιά μας κατανοούν ως «φυσιολογικό» είναι ό,τι βλέπουν τους γονείς τους να κάνουν.

Αν η Τέχνη είναι κυρίαρχη σε κάθε γωνιά του Παρισιού, υπάρχει μια συνοικία που σίγουρα διεκδικεί το μεγαλύτερο μερίδιο, με πολλούς δημιουργούς που σφράγισαν με την παρουσία τους την σύγχρονη τέχνη.

Η Μονμάρτη (Montmartre) είναι ένας από τους υψηλότερους λόφους, παλαιό προάστιο του Παρισιού, και θεωρείται μία από τις πιο γραφικές συνοικίες της πόλης, με αποτέλεσμα η περιοχή να είναι πολύ δημοφιλής στους τουρίστες.

Πριν μερικά χρόνια βρέθηκα να παρακολουθώ μια ταινία σε κινηματογράφο, έχοντας πάει μόνη. Είχε αρκετό κόσμο και περίμενα ότι θα χανόμουν μέσα στο πλήθος. Αλλά με το που μπήκα στην αίθουσα ένιωσα πως όλοι με κοίταζαν κάπως περίεργα. Ακόμα και ο υπάλληλος στο ταμείο. Όλοι ήταν με την παρέα τους και εγώ έψαχνα τριγύρω μήπως κάποιος ακόμα είχε την ίδια φαεινή ιδέα με εμένα να έρθει μόνος του στην προβολή.

Όλοι λένε σ' αγαπώ. Και εγώ επιστρέφω σπίτι εξαντλημένη. Όχι, δεν είναι η εξάντληση στο σώμα. Ποτέ δεν είναι. Το σώμα τη βρίσκει πάντα την άκρη. Αν εξαντληθεί και χρειάζεται ξεκούραση, αρρωσταίνει για να το ξεκουράσεις με το ζόρι.

Αν σου λείψει η φροντίδα πολύ, αρρωσταίνει και πάλι για να σε φροντίσει κάποιος. Το σώμα πάντα τη βρίσκει την άκρη του.

Οι φορείς UN Women, the Belgian Development Cooperation, UNRIC και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, διοργάνωσαν ένα διαγωνισμό κόμικ και καρτούν σχετικά με την ισότητα των φύλων για το 2015. Ο διαγωνισμός κάλεσε νέους ευρωπαίους καλλιτέχνες κόμικς και κινουμένων σχεδίων, όπως και σπουδαστές καλών τεχνών, ηλικίας από 18 έως 28 ετών, να απεικονίσουν τον τρόπο με τον οποίο κατανοούν τα δικαιώματα των γυναικών και την ισότητα των φύλων μέσα από γελοιογραφίες και σκίτσα.

Άραγε τι μας ωθεί να διαβάζουμε λογοτεχνία; Τι απολαμβάνουμε; Ποια είναι η φύση της ευχαρίστησης, για τον αναγνώστη;

Σε ένα μυθιστόρημα, είτε είναι ιστορικό, είτε ψυχολογικό, είτε κοινωνικό, το «εγώ» του αναγνώστη ταυτίζεται με τα «εγώ» των ηρώων του λογοτεχνήματος καθώς αυτά αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον και μεταξύ τους.

Όταν δεν είσαι καλά, τι κάνεις;

Ακούω μουσική, τρέχω σε συναυλίες και σε μουσικές σκηνές, διαβάζω λογοτεχνία (πεζά, ποιήματα, φιλοσοφία), χειροτεχνώ φτιάχνοντας ευχετήριες κάρτες, πηγαίνω σε εκθέσεις φωτογραφίας και ζωγραφικής, βλέπω παραστάσεις θεατρικές και ταινίες στο σπίτι ή στο σινεμά.

Κάθε χρόνο, ο διαγωνισμός "Global Urban Photography" που διοργανώνεται από τον αμερικανικό όμιλο συμβούλων ακινήτων CBRE επιβραβεύει τις καλύτερες φωτογραφίες αστικών τοπίων.