Η πρόκληση στη θεραπεία δεν είναι να μάθουμε για το παρελθόν μας, αλλά να μάθουμε πώς το παρελθόν μας ζει ακόμα στο παρόν μας και πως μας επηρεάζει υποσυνείδητα.

Γνωρίζουμε ότι τα δυσάρεστα γεγονότα του παρελθόντος μας, θα πρέπει να τα αφήνουμε πίσω μας και να τα ξεχνάμε, σωστά;

Ονομάζεται 9¾ Bookstore and Café και πραγματικά πρόκειται για έναν υπέροχο χώρο που συνδυάζει τον καφέ με το καλό βιβλίο ενώ διαθέτει και έναν μοναδικό «τοίχο» γεμάτο πολύγωνα κρεβάτια-καναπέδες ιδανικά για να διαβάζουν οι μεγάλοι αλλά κυρίως οι.. μικροί!

«Τα γράμματα είναι από τις πιο ευγενικές ασκήσεις κι από τους πιο υψηλούς πόθους του ανθρώπου. Η παιδεία είναι ο κυβερνήτης του βίου.

Κι επειδή οι αρχές αυτές είναι αληθινές, πρέπει να μην ξεχνούμε πως υπάρχει μια καλή παιδεία, εκείνη που ελευθερώνει και βοηθά τον άνθρωπο να ολοκληρωθεί σύμφωνα με τον εαυτό του και μια κακή παιδεία, εκείνη που διαστρέφει και αποστεγνώνει και είναι μια βιομηχανία που παράγει τους ψευτομορφωμένους και τους νεόπλουτους της μάθησης, που έχουν την ίδια κίβδηλη ευγένεια με τους νεόπλουτους του χρήματος».

Πολύ πριν από το Amazon, το Audible και άλλους ψηφιακούς διανομείς βιβλίων, οι κινητές βιβλιοθήκες μοίραζαν τα βιβλία στα σπίτια των ανθρώπων.

Αποστολή τους ήταν να παρέχουν βιβλία σε απομακρυσμένα χωριά και προάστια, που δεν είχαν βιβλιοθήκες.

Έρχεται καλοκαίρι και καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα βγούμε όλοι στις παραλίες για βόλτα και ξεκούραση, στα πάρκα (όσα έχουμε) για λίγες στιγμές ξεγνοιασιάς, στα μπαλκόνια για λίγο αέρα.

Δυστυχώς όμως τα τελευταία χρόνια, παρατηρούμε όλο και περισσότερους ανθρώπους, μικρούς και μεγάλους, σε παραλίες, πάρκα και μπαλκόνια, να «χαλαρώνουν» με σκυμμένο κεφάλι πάνω από μία οθόνη.

Ένας άνθρωπος με υπερβολικές φοβίες για την τήρηση των κανονισμών ασφαλείας αναγκάζεται να επανεκτιμήσει τον τρόπο σκέψης του όταν βρίσκεται επιβάτης σε μία πτήση που αντιμετωπίζει δυσκολίες.

Oι άνθρωποι φαίνονται να εκπλήσσονται και να γοητεύονται όταν μιλάω για την επίδραση που είχε πάνω μου αυτό το ταξίδι μου στην Ελλάδα.

Λένε ότι με ζηλεύουν και ότι εύχονται να μπορέσουν μια μέρα να πάνε κι αυτοί εκεί.

Γιατί δεν πάνε; Διότι κανένας δεν μπορεί να χαρεί την εμπειρία που ποθεί αν δεν είναι έτοιμος γι' αυτή.

Απέναντι στην ελεγχόμενη συχνά γραφειοκρατική διεκπεραίωση των διδακτικών μας καθηκόντων οι παιδαγωγικές αντιλήψεις του Freire όχι μόνο συνεισφέρουν στον προβληματισμό για το ρόλο της εκπαίδευσης και του εκπαιδευτικού στη σύγχρονη κοινωνία, αλλά και αποκαλύπτουν τις πραγματικές τους δυνατότητες. Μιλάμε για μια απελευθερωτική παιδαγωγική πράξη, που κάνει τον άνθρωπο περισσότερο άνθρωπο και ανοίγει δρόμους προς την ελευθερία, προς μια πιο δίκαιη και δημοκρατική κοινωνία.

Από την κλειδαρότρυπα κρυφοκοιτάω τη ζωή
την κατασκοπεύω μήπως καταλάβω
πώς κερδίζει πάντα αυτή
ενώ χάνουμε εμείς.

Μη με διαβάζετε όταν δεν έχετε
παρακολουθήσει κηδείες αγνώστων
ή έστω μνημόσυνα.