
.
Οι παιδοψυχολόγοι λένε ότι ο χαρακτήρας ενός παιδιού μοιάζει με τον πηλό. Διαμορφώνεται εντυπωσιακά ανάλογα μ’ αυτά που βλέπει και ακούει από το οικογενειακό του περιβάλλον, ειδικά όταν βρίσκεται σε μικρή ηλικία που δεν έχει άλλα ερεθίσματα (σχολείο, φίλους κτλ.).
Ίσως ο τίτλος του άρθρου να θεωρηθεί εκτός πραγματικότητας και ότι δεν έχει κανένα ουσιαστικό νόημα. Ίσως η απάντηση να θεωρείται τόσο αυτονόητη, που κάνει το σχετικό ερώτημα περιγέλαστο.
Ως εκ τούτου οφείλω να εξηγηθώ.
Χαρισματική πρωταγωνίστρια του προπολεμικού μουσικού θεάτρου, η πανέμορφη Ζωζώ Νταλμάς (Ζωζώ Σταυρίδη) έκαψε πολλές καρδιές- ανάμεσά τους και εκείνη του ηγέτη των Τούρκων Κεμάλ Ατατούρκ, ενώ η μορφή της «πέρασε» και στις επόμενες γενιές, καθώς ήταν το κορίτσι στο πακέτο τσιγάρων Sante.
«Υπήρξε μια εποχή σ' αυτήν την πόλη που περπατώντας «πολλές φορές τη νύχτα», άκουγα τις αναπνοές των ανθρώπων απ' τα ανοιχτά παράθυρα.
Άκουγα τις ερωτικές τους συνομιλίες, τους ψιθυρισμούς τους, τις αγωνίες τους για τις ασήμαντες ή σπουδαίες υποθέσεις, κι όσο απομακρυνόμουνα στις συνοικίες τόσο πιο πολύ έμπαινα στη διαφάνεια του κόσμου τους.
Ένα έργο εμπνευσμένο από τον πατέρα του σκηνοθέτη Evan Viera που υπέφερε από σχιζοφρενικό σύνδρομο. “Υπό συνθήκες παραίσθησης, ο πατέρας μου έχει χορέψει στον δακτύλιο του Κρόνου, έχει μιλήσει με Αγγέλους και έχει ξεφύγει από τους δαίμονες του. Έχει ζήσει μία φανταστική και στοιχειωτική ζωή, αλλά μία ζωή που είναι αόρατη στους περισσότερους από εμάς. Με τον διαφορετικό τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα, τυφλά του επιτάσσουμε φάρμακα για να τον εντάξουμε στον περιορισμένο μας κόσμο και παρερμηνεύουμε απόλυτα αυτόν και ολόκληρη την αξία του.”
Η τεχνητή λίμνη Abraham Lake βρίσκεται στους πρόποδες της καναδικής οροσειράς Βραχώδη Όρη και αποτελεί ένα από τα πλέον δημοφιλή σημεία ανάμεσα στους φωτογράφους.
Οι φυσαλίδες αέρα που εγκλωβίζονται στο νερό παγώνουν σε θερμοκρασίες -30 βαθμούς Κελσίου.
Ο Καρλ Γκουστάβ Γιούνγκ (Carl Jung) ήταν ψυχοθεραπευτής και φιλόσοφος.
Θεωρούσε ότι η νεύρωση και η κατάθλιψη είναι κατά βάθος μία προσπάθεια επέκτασης της συνειδητότητας.
Tα αγαπημένα μας γνωμικά του:
Το «De Profundis» («Εκ Βαθεων») παραμένει ενα απο τα πιο συγκλονιστικά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας και ταυτόχρονα το πιο ανθρωπινο και αληθινό έργο του Oscar Wilde.
Μεσα από τα δεσμά της φυλακής ξεδιπλώνει τις πληγές της ψυχής του και μιλάει για όλα.
Ο αριθμός των πιστών ή εκείνων που δεν πιστεύουν στο θεό, διαφέρει από χώρα σε χώρα και από κοινωνία σε κοινωνία σε ολόκληρο τον κόσμο. Εκείνο όμως που παραμένει σταθερό ανάμεσα σε όλους είναι ότι όσο οι άνθρωποι γερνάνε, τόσο μεγαλώνει η πίστη τους προς τον Θεό.