Ελένη Λαυρεντάκη
Γεννήθηκα και ζω στην Κρήτη. Είμαι γραφίστας - τυπογράφος και τα τελευταία χρόνια διοχετεύω τις καλλιτεχνικές (και όχι μόνο) ανησυχίες μου στον Κλόουν.
Βλαντιμίρ Μαγιακόφσι - «Ελευθερία έκφρασης»
Τη πρώτη νύχτα πλησιάζουνε
και κλέβουν ένα λουλούδι
από τον κήπο μας
και δε λέμε τίποτα.
Όσκαρ Ουάιλντ, «Η σιωπή του έρωτα»
Έτσι όπως συχνά ο ήλιος με την εντυπωσιακή του λάμψη
διώχνει το θαμπό φεγγάρι, όσο και αν αντιστέκεται
στη σκοτεινή σπηλιά του, χωρίς να ακούσει
ούτε ένα τραγουδι από το αηδόνι
έτσι η ομορφιά σου μου σφραγίζει τα χείλη
και κάνει παράφωνα για μένα τα πιο όμορφα τραγούδια
Έλληνες ζωγράφοι ζωγραφίζουν τα ζώα της χώρας μας
Κατά τη διάρκεια της Ιστορίας, τα ζώα πρόσφεραν στον άνθρωπο πολλά και πολύτιμα: τον έθρεψαν με το κρέας τους, τον ζέσταναν με το τρίχωμά τους, τον βοήθησαν να καλλιεργήσει τη γη, έγιναν προστάτες και φίλοι του αχώριστοι.
Ο Αριστοτέλης έλεγε πως “τα φυτά των ζώων ένεκέν εστι και τα ζώα των ανθρώπων χάριν”, δηλαδή ότι τα ζώα ήρθαν στον κόσμο για χάρη των ανθρώπων.
Φρίντριχ Νίτσε: Η σημασία της τρέλας στην ιστορία της ηθικότητας
Η τρέλα είναι εκείνη που ανοίγει τον δρόμο στην καινούρια σκέψη, που λύνει τα ξόρκια ενός αξιοσέβαστου εθίμου και δεισιδαιμονίας.
Γιάννης Τσαρούχης - Αγαθόν το εξομολογείσθαι
Τώρα που αρχίζω και γερνάω, συγκρίνω τις δυσκολίες της παιδικής μου ηλικίας, με τις δυσκολίες της γεροντικής ζωής, γενικά αρχίζω να βλέπω καθαρά τη φοβερή προσπάθεια του ανθρώπου να προσαρμοσθεί συνεχώς σε νέες καταστάσεις για τις οποίες όλοι δεν είναι πλασμένοι.
Ρολάν Μπαρτ: Αποσπάσματα του Ερωτικού Λόγου
Εδώ κι εκεί υπάρχουν φύλλα πάνω στα δέντρα.
Κι εγώ μένω συχνά σκεφτικός μπροστά τους.
Ατενίζω ένα φύλλο και εναποθέτω σ’ αυτό την ελπίδα μου.
Ρολάν Μπαρτ : Αποσπάσματα του Ερωτικού Λόγου2
Σ’ αγαπώ
Σ’ αγαπώ. Το σχήμα δεν αναφέρεται στην ερωτική δήλωση, στην ομολογία, άλλα στην επαναλαμβανόμενη προφορά της ερωτικής κραυγής.
Σαν περάσει ή πρώτη ομολογία, «σ’ αγαπώ» δε θα πει πια τίποτε.
Όταν δεν έχουμε ανάγκη τους ρόλους μας, αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας
Είμαστε ο εαυτός μας, είμαστε όμως και οι ρόλοι μας.
Ρόλοι που μας υπαγορεύουν πως να σκεφτούμε, πως να αισθανθούμε, πως να συμπεριφερθούμε.
Κοιτάμε τον εαυτό μας σύμφωνα με αυτούς τους ρόλους. Αξιοποιούμε τη δημιουργικότητά μας με αυτή τη ματιά. Προσεγγίζουμε τους ανθρώπους με αυτούς.
Βαμβουνάκη: «Το κενό ύπαρξης δεν αντέχει τον εαυτό του μέσα σε ησυχία...»
-Από κανέναν ο αγαπώμενος δε γίνεται να αναπληρωθεί. Γι´’αυτό πονάει τόσο βαριά η απώλεια. Γι´ αυτό χρειάζεται μεγάλο σεβασμό το πένθος.
-Για την ποιητική ματιά στο τετριμμένο φωλιάζει η έκπληξη.
–Η αλήθεια είναι σεμνή, είναι διακριτική, είναι κυρίως αυτάρκης.
Μπωντλαίρ - Η προσευχή ενός ειδωλολάτρη.
Α! μη τις φλόγες σου τις λιγοστεύεις!
πάλι την κρύα μου ζέστανε ψυχή,
εσύ Ηδονή που τις καρδιές παιδεύεις!
ο Diva, supplicem exaudi!