Τα ατομικά δικαιώματα είναι απαραβίαστα και δεν υπάρχουν λόγοι ανωτέρας βίας οι οποίοι μπορούν να τα ακυρώσουν.
Κάθε άτομο έχει αναφαίρετο δικαίωμα, ιερό και απαραβίαστο, στον ελεύθερο αυτοπροσδιορισμό.
Έχει αναφαίρετο δικαίωμα, ιερό και απαραβίαστο, να θρησκεύεται ή όχι και να εκδηλώνει ελεύθερα την πίστη του, την γλώσσα του και την εθνική καταγωγή του.
Έχει αναφαίρετο δικαίωμα, ιερό και απαραβίαστο, να εκδηλώνει ανεμπόδιστο την σεξουαλική του φύση και την ταυτότητα φύλου του.
Κάθε άτομο έχει αναφαίρετο δικαίωμα, ιερό και απαραβίαστο, στην ιδιοκτησία και στο ελεύθερο επιχειρείν.
Κάθε άτομο έχει αναφαίρετο δικαίωμα, ιερό και απαραβίαστο, πάνω στο σώμα του.
Κάθε άτομο έχει αναφαίρετο δικαίωμα, ιερό και απαραβίαστο, πάνω στην δική του ζωή και στον δικό του θάνατο.
Διακρίσεις που εξακολουθούν να υφίστανται πάνω στην βάση της εθνότητας, του φύλου, της θρησκείας, του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας φύλου, αποτελούν για τους Liberals casus belli.

Τα ατομικά δικαιώματα δεν τελούν υπό την έγκριση καμίας πλειοψηφίας.
Καμία πλειοψηφία δεν μπορεί να περιορίσει δικαιώματα ή να επιβάλλει τις δικές της επιλογές σε οποιαδήποτε μειοψηφία, ακόμη και αν πρόκειται για την μειοψηφία του ενός.

Τα άτομα έχουν αναφαίρετο δικαίωμα στην επιδίωξη της ευτυχίας με το περιεχόμενο που τα ίδια δίνουν στην ευτυχία τους.
Το κράτος, η κοινωνία, συλλογικοί φορείς, η εκκλησία κλπ δεν μπορούν να απαγορεύσουν ή να επιβάλλουν ο,τιδήποτε στο ελεύθερο άτομο "για το καλό του".
Προσωπικές επιλογές που ανάγονται στην ελεύθερη επιλογή, όπως είναι η χρήση των λεγόμενων "ναρκωτικών", η ευθανασία ή η αποτέφρωση δεν τελούν υπό την έγκριση κανενός κράτους...καμίας κοινωνίας...κανενός θεού.
Ο μόνος περιορισμός που νομιμοποιείται το κράτος και η κοινωνία να επιβάλλουν στην άσκηση των ατομικών δικαιωμάτων, είναι αυτό που ο John Stuart Mill ορίζει ως "αρχή της βλάβης":

"Ο μοναδικός σκοπός χάριν του οποίου νομιμοποιείται το κράτος να περιορίσει την ελευθερία του ατόμου παρά τη θέλησή του τελευταίου είναι για να αποτρέψει τη βλάβη σε άλλα άτομα. Δεν νομιμοποιείται όμως το κράτος να περιορίσει την ελευθερία του ατόμου για το «δικό του καλό» (σωματικό ή ηθικό). Δεν δικαιούται να το υποχρεώσει να κάνει ή να μην κάνει κάτι διότι υποτίθεται πως έτσι θα είναι καλύτερα γι’ αυτό ή διότι θα το κάνει ευτυχέστερο ή γιατί σύμφωνα με κάποιους έτσι είναι «πιο σωστό» ή «πιο σοφό».
Το άτομο είναι κυρίαρχο πάνω στον εαυτό του, πάνω στο σώμα του και στο μυαλό του."

Οι Liberals φιλοξενούμαστε στο site του Κλόουν μέχρι να είναι έτοιμο το επίσημο site μας.

Μπορείτε να μας βρείτε στην σελίδα στο Facebook The Liberals εδώ.