Open Source Content Management

Ο Ιταλός φωτογράφος, με έδρα το Όουκλαντ στην Καλιφόρνια, Νίκολο Σερτόριο (Nicolo Sertorio) εντυπωσιάστηκε από τις στάσεις ανάπαυσης που έβλεπε σε μεγάλο εθνικό δρόμο των νοτιοδυτικών Πολιτειών.

Το αρχιτεκτονικό τους σχέδιο στο περιβάλλον τον προκάλεσε να τις φωτογραφήσει. Πολλές από αυτές υπάρχουν σήμερα μόνο στο αρχείο του, καθώς αντικαταστάθηκαν από πρατήρια καυσίμων και καταστήματα τροφίμων.

Γιατί ένας γονιός γίνεται υπερπροστατευτικός;

Το πορτρέτο του υπερπροστατευτικού γονιού είναι λίγο πολύ γνωστό σε όλους: πρόκειται για το γονιό που τρέχει πίσω από το παιδί του και του βάζει χίλιες δυο απαγορεύσεις και κανόνες για να το προστατέψει, να το προφυλάξει, να σιγουρευτεί ότι δε θα πάθει κάτι κακό. Ο γονιός αυτός ζει σε μια υπερένταση και είναι μονίμως στρεσσαρισμένος, μια που οι πιθανοί κίνδυνοι (υπαρκτοί και όσους φαντάζεται) δεν τελειώνουν ποτέ....

Ένα συναρπαστικό Timelapse δείχνει την πλήρη μεταμόρφωση του εντόμου από την περίοδο που ήταν νύμφη, στην ενηλικίωση.

Τα πλάνα έχουν τραβηχτεί από ένα iPhone 6, σε διάστημα δύο ημερών, από τις 11:00 το πρωί στις 25 Μαΐου έως τις 26 Μαΐου.

Θάθελα με κάποιο τρόπο να σας είχα κατακτήσει όλους

Να 'κοβα στα δυο τις ατροφικές σας καρδιές

Αν σας έδειχνα το στρώμα μου

Φτιαγμένο από γυαλιά και κοφτερά σκουπίδια

Σε έχω μετά βίας αφήσει,
είσαι μέσα μου, κρυσταλλένια,
ή τρέμοντας,

Θέλω να ξέρεις
κάτι.

Ξέρεις πως είναι αυτό:
αν κοιτάζω στο κρυστάλλινο φεγγάρι, στο κόκκινο κλαδί

Σε ονόμασα βασίλισσα.

Υπάρχουν ψηλότερες από σένα, ψηλότερες.

Υπάρχουν αγνότερες από σένα, αγνότερες.

Ε, ωραίο είναι, που ζεις ακόμα. Δεν αποφάσισες ακόμα να εκτεθείς, γι’ αυτό δεν ξέρεις τι σου γίνεται... Να εκθέσεις τη μοναδικότητά σου, τη μοναξιά σου και τις προσωπικές σου σκέψεις, όχι αυτές που σου επιβάλλει η κοινωνία αλλά εκείνες τις μυστικές σου, που γεννιούνται τις νύχτες της αγρύπνιας από τις πιο βαθιές σπηλιές του είναι σου...

Δηλαδή, θέλω να πω, να εκθέσεις την ελευθερία σου επί της ουσίας και όχι συμβολικά, κατάλαβες; Δεν μπορούμε ν’ αρνηθούμε την απλή καθημερινή ζωή των ανθρώπων.

" Όλοι έχουμε μέσα μας μιαν άλλη ζωή η οποία ενοχλεί, απαιτεί, παραπονιέται, δεν έζησε..." έγραψε κάποτε η Κική Δημουλά. Η κορυφαία Ελληνίδα ποιήτρια, τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, τιμημένη με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας (Prix Europeen de Litterature) το 2010 στο Στρασβούργο....

Στα 86 της χρόνια, με 67 έτη ενεργής πορείας στον γοητευτικό κόσμο της ποίησης και πολλά, σπουδαία αποφθέγματα ζωής, έρωτα, προδοσίας κι εκδίκησης, αγάπης, αγκαλιάς, μνήμης και ληθης που μοιράστηκε με τους αναγνώστες της, έχει καθιερωθεί ως μία από τις σπουδαιότερες ποιήτριες και ακαδημαϊκούς της Ελλάδας.

Απόγευμα πρωτοχρονιάς
ψυχή στους δρόμους.
Μονάχα κάτι γκρίζο παλαιό
καινούργιου χρόνου.