Open Source Content Management

Μία φορά κι έναν καιρό ήταν μια μηλιά... και αγαπούσε ένα αγοράκι. Κάθε μέρα το αγοράκι πήγαινε και μάζευε τα φύλλα της και τα έπλεκε στεφάνι κι έπαιζε τον βασιλιά του δάσους.

Σκαρφάλωνε στον κορμό της κι έκανε κούνια στα κλαδιά της κι έτρωγε μήλα.

Παίζανε και κρυφτό...κι όταν το αγόρι κουραζόταν, αποκοιμιόταν στον ίσκιο της.

«Καλλιτέχνης θά πει: νά μή μετράς, νά μή λογαριάζεις, νά ψηλώνεις ὅπως τό δέντρο, πού δέν βιάζει τό χυμό του, πού ἀδείλιαστο ἀψηφάει τίς ἀνοιξιάτικες μπόρες, χωρίς νά φοβᾶται μή δέν ἔρθει τό καλοκαίρι.

Τό καλοκαίρι έρχεται. Έρχεται ὅμως μονάχα γιά κείνους πού ξέρουν νά προσμένουν ξένοιαστοι καί γαλήνιοι σάν νά ‘χανε μπροστά τους τήν αἰωνιότητα.

Κάθε μέρα πού ‘ρχεται καί φεύγει μου φέρνει ἐτούτη τή διδαχή – διδαχή πληρωμένη μέ πόνους, πού τούς χρωστῶ, ὡστόσο, χάρη: Ὑπομονή, αὐτό εἶναι τό μεγάλο μυστικό!...»

Θαλής

Ο Θαλής ο Μιλήσιος είναι μέγεθος ασύλληπτο. Είναι η αρχή των πάντων. Είναι ο πρώτος φυσικός στην ιστορία. Είναι ο άνθρωπος που από το 600 π.Χ. στην ουσία είπε στους συνανθρώπους του: «Αφήστε τις ανοησίες και κατανοήστε τον κόσμο με τη λογική». Πιστεύω ότι είναι λάθος ο διαχωρισμός σε Προσωκρατικούς και Μετασωκρατικούς. Ο ορθός διαχωρισμός είναι «Προθαλικοί» και «Μεταθαλικοί».

Αναμφίβολα, το σήμα κατατεθέν της Κόνιτσας είναι το ιστορικό και πανέμορφο γεφύρι της.

Είναι το δεύτερο μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι στην Ήπειρο και μοιάζει σα να έχει ξεπηδήσει από ένα παραμύθι.

Σε μια πλαγιά των ανατολικών Τζουμέρκων, σε απόσταση 80 χιλιομέτρων από την πόλη της Άρτας βρίσκεται ένα χωριό πνιγμένο στη φύση, τα Θεοδώριανα.

Το χωριό είναι ιδιαίτερα φημισμένο και σημαντικότερο αξιοθέατο της περιοχής είναι οι διπλοί καταρράκτες που σχηματίζονται στον ποταμό Άσπρη Γκούρα.

Παρόλο που είμαστε η μοναδική Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που δεν κυλά ποτάμι στην καρδιά της πόλης μην πιστεύετε πως η Αθήνα είναι μέρος ξερό και άνυδρο. Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει. Στα σπλάχνα της τρέχουν εκατοντάδες ρυάκια και τρία ποτάμια που μέχρι πριν λίγες δεκαετίες -τουλάχιστον μερικά κομμάτια τους- ήταν εμφανή.

Ποτάμια και ρέματα είναι μεν μπαζωμένα αλλά εξακολουθούν και ρέουν υπογείως διατρέχοντας την πόλη. Μάλιστα είναι αυτά που προκάλεσαν και τις πρόσφατες διαβρώσεις στη γραμμή του τραμ που περνά πάνω από τον Ιλισό και πλέον σήμερα είναι επικίνδυνες.

Το άγχος μας επηρεάζει με πολλούς τρόπους. Διαταράσσει τον ύπνο μας, επηρεάζει τη διάθεσή μας και μπορεί να μας κάνει να αρρωστήσουμε. Αλλά πιο σοβαρά φαίνεται επίσης να βλάπτει τον εγκέφαλό μας, σύμφωνα με νέα μελέτη.

Όλοι μας στρεσαριζόμαστε συχνά. Αλλά το τακτικό επίμονο στρες μπορεί να επηρεάσει σημαντικά το σώμα μας και το μυαλό μας. Μπορεί να μας κάνει κουρασμένους ή ευερέθιστους, να προκαλέσει άγρυπνες νύχτες, καθώς και απώλεια όρεξης και λίμπιντο.

Υπάρχει μια μικρή γειτονιά που όπως δηλώνει το όνομα της κατάφερε να περάσει «από την άλλη πλευρά του ποταμιού». Ο λόγος για την Ουζούπη, μια ανεξάρτητη αριστοτελική πολιτεία για ελεύθερα πνεύματα.

Μπορεί να είναι μία από τις μικρότερες δημοκρατίες του κόσμου, με έκταση μόλις 1 τετραγωνικό χιλιόμετρο, αλλά μην ξεγελιέστε από το μέγεθος της, καθώς η κοινότητα της Ουζούπης στην καρδιά της πρωτεύουσας της Λιθουανίας, διαθέτει δικό της πρόεδρο, κυβέρνηση, σύνταγμα και νόμισμα.

Δε θέλω άλλη μαυρίλα. Μπούχτισα από αυτήν. Την πήρα απλόχερα σε μεγάλες ποσότητες κι εγώ πάντα εκεί στο ίδιο σημείο βράχος. Πάντα στήριγμα γερό σε υπαρκτά και πολλές φορές ανύπαρκτα προβλήματα.

Ξέρεις είναι πολύ ωραίο πάντα να γκρινιάζουμε για θέματα φτιαχτά, προβλήματα που στην ουσία δεν υπάρχουν. Έτσι μας δίνουν σημασία οι γύρω μας επειδή τους κάνουμε να μας λυπούνται και παίρνουμε μεγαλύτερη αγάπη από αυτούς.

Από ότι φαίνεται, συνεχίζεις να πιστεύεις πως τα «γιατί» χρησιμεύουν σε κάτι!

Εντάξει, στην πραγματικότητα σε κάτι χρησιμεύουν...

Χρησιμεύουν για να δίνω εξηγήσεις...