Ελένη Λαυρεντάκη
Γεννήθηκα και ζω στην Κρήτη. Είμαι γραφίστας - τυπογράφος και τα τελευταία χρόνια διοχετεύω τις καλλιτεχνικές (και όχι μόνο) ανησυχίες μου στον Κλόουν.
Χαλίλ Γκιμπραν - Έγκλημα και Τιμωρία
Όπως ο άγιος και ο δίκαιος δεν μπορεί να υψωθεί πάνω πάνω από το πιο ψηλό σημείο που βρίσκεται στον καθένα από σας, έτσι και ο πονηρός κι ο αδύνατος δεν μπορούν να πέσουν πιόο χαμηλά από το χαμηλότερο σημείο που βρίσκεται πάλι μέσα στον καθένα σας.
Κι όπως το ένα μόνο φύλλο δεν κιτρινίζει παρά μονάχα με τη βουβή γνώση όλου του δέντρου, έτσι και ο παραβάτης δεν μπορεί να κάνει αδίκημα χωρίς την κρυφή θέληση όλων σας.
Χαλίλ Γκιμπράν: «Έτσι γίνηκα τρελός...»
Με ρωτάς πως γίνηκα τρελός.
Να το πως: Μια μέρα, καιρό πριν γεννηθούν πολλοί θεοί, ξύπνησα από βαθύ έναν ύπνο κι ανακάλυψα πως όλες μου οι μάσκες είχαν κλεφτεί -κι οι εφτά μάσκες που είχα φτιάξει και που είχα φθείρει μες σ’ εφτά ζωές.
Κρισναμούρτι: «Η αγάπη είναι επικίνδυνο πράγμα. Φέρνει τη μόνη επανάσταση που δίνει απόλυτη ευτυχία..»
Η ζωή είναι παράξενη.
Συμβαίνουν τόσα πράγματα εκεί που δεν τα περιμένεις και δεν λύνεις κανένα πρόβλημα με το να αντιστέκεσαι σ' αυτά.
Χρειάζεται να έχεις τεράστια ευλυγισία και σταθερή καρδιά.
Πατήρ Φιλόθεος Φάρος: «Στη μέση ηλικία, υπάρχει χρόνος για ριζικές αλλαγές στη ζωή μας και για έναν αληθινό έρωτα..» (video)
Ούτε πολύ νωρίς ούτε πολύ αργά, στη μέση ηλικία, υπάρχει χρόνος για ριζικές αλλαγές στη ζωή μας και για έναν αληθινό έρωτα, υποστηρίζει με σθένος ο πατήρ Φιλόθεος Φάρος, προσκεκλημένος της Βίκυς Φλέσσα στην εκπομπή «Στα Άκρα».
Καμιά λέξη δεν είναι πιο ασταθής όσο το «ποτέ» και το «πάντα»
Καμιά λέξη δεν είναι πιο ασταθής όσο το «ποτέ» και το «πάντα» στα ανθρώπινα.
Ειδικά στον έρωτα, ένα «πάντα» καλύπτει με ειλικρίνεια μονάχα την ώρα που προφέρεται. Είναι στα μυστήρια δικαιώματα του μυστήριου έρωτα κι αυτό.
Μαργαρίτα Καραπάνου - «Πρώτη μέρα στο σχολείο»
Νύχτα ακόμη, ήμουνα στο πόδι. Τσακιστή ποδιά, άσπρο γυαλιστερό γιακά, μια σάκα άδεια και βαθιά σαν μπαούλο.
Στο βάθος ένα μολύβι ξυμένο του σκασμού, μια κόλλα με γραμμές. Το σπίτι ροχαλίζει.
Έτσι μασκαρεμένη, κατεβαίνω τις σκάλες, σιγά, για να μην ξυπνήσει η οικογένεια.
Σιμόν ντε Μποβουάρ στον Ζαν Πωλ Σαρτρ: «...είναι τόσο γλυκό να σ’ αγαπώ»
Η ένωσή τους ελεύθερη. Άντρες και γυναίκες χαίρονταν την παρέα τους, αλλά είχαν πάντα περιορισμένο χρόνο ζωής στο ερωτικό τους σύμπαν.
Μονάχα η Σιμόν είχε το δικαίωμα να μοιραστεί με τον Σαρτρ τον ίδιο τάφο. Αυτή υπήρξε η συνεργός του στην αγάπη, άλλωστε. Αυτή και καμία άλλη.
Νίκος Καββαδίας - «Αγαπάω»
Ἀγαπάω τ᾿ ὅτι θλιμμένο στὸν κόσμο.
Τὰ θολὰ τὰ ματάκια, τοὺς ἀρρώστους ἀνθρώπους,
τὰ ξερὰ γυμνὰ δέντρα καὶ τὰ ἔρημα πάρκα,
τὶς νεκρὲς πολιτεῖες, τοὺς τρισκότεινους τόπους.
Νίκος Καββαδίας - «Τὸ καλοκαίρι ἐπέρασε...»
Τώρα τὸ καλοκαίρι πάει ... ἐπέρασε ...
Κ᾿ εἶνε καιρὸς νὰ φύγουμε γιὰ πέρα.
Δυὸ μῆνες ἐπεράσαμε ἔτσι ἄσκοπα
ἂν κ᾿ εἴχαμε πολλὲς ἰδέες στὸ νοῦ μας.
Blobby - H μοναξιά των γηρατειών (video)
Mία σύντομη ιστορία για τη μοναξιά που βιώνουν οι άνθρωποι, από την Καναδή καλλιτέχνη Laura Stewart. Ένας άνδρας ξυπνά κάθε πρωί και συμβιώνει με μια άμορφη, γκρι μάζα. Πώς είναι, άραγε, να ζεις έτσι;
Το “Blobby” έχει τιμηθεί με το βραβείο Best Academic Film, Montreal Stop Motion Film Festival 2014.