Ο ιστορικός, φιλόσοφος και συγγραφέας αναφέρεται στις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αλλά και στο γεγονός πως ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν θα καταφέρει ποτέ να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα: τη μεγάλη ρωσική αυτοκρατορία. Όπως λέει: «Μπορεί οι Ρώσοι να κατακτήσουν την Ουκρανία, αλλά οι Ουκρανοί έδειξαν τις τελευταίες ημέρες πως δεν θα τους αφήσουν να την κρατήσουν».

Χρήστος Μαυρόπουλος
Ο Χρήστος Μαυρόπουλος στην περιπετειώδη περιπλάνηση αναζήτησης του εαυτού του, στα χρόνια της ανέμελης νιότης και της ανωριμότητας, δεν κατόρθωσε να αποφύγει την πτώση. Κατάφερε όμως να ξανασηκωθεί.
Τώρα πλέον ατενίζει τον κόσμο με αθόλωτο μάτι. Αδιαφορώντας για τη γνώμη της μάζας. Αποφεύγει τις ομαδοποιήσεις. Δεν πείθεται χωρίς ακλόνητες αποδείξεις. Διεισδύοντας στα γεγονότα με σύμμαχο τη λογική και τον Ορθολογισμό, αρνείται την υποταγή στην αδράνεια των παραδόσεων. Είναι αλλεργικός στις παντός τύπου δεισιδαιμονίες, τα ματόχαντρα, τα γούρια, τα κομποσκοίνια, τους “νηπιοβασανισμούς” με αφορμή την ονοματοδοσία, τους προφήτες, τους αστρολόγους και κάθε λογής καιροσκόπους. Αιρετικός ναι, όχι όμως επιτηδευμένα, εξαναγκασμένα από τον παραλογισμό των προτύπων της κοινωνίας. Πατρίδα του είναι η Γη. Μέγιστο αγαθό η Ελευθερία.
Επηρεασμένος από τον Επίκουρο, τον Νίτσε και τον Λιαντίνη... Σε αδιάκοπη πνευματική αναζήτηση, έτοιμος να βυθιστεί στη λάβα της Γνώσης... Εμφορούμενος από την υπερβατική εξαΰλωση του Εμπεδοκλή...
Πώς βρήκαν τα κύτταρα, τα στοιχεία, τα άτομα και τα υποατομικά σωματίδια τον δρόμο τους προς τον εγκέφαλο, τα οστά και το σώμα μας;
Στα πρώτα, βίαια χρόνια της, η Γη ήταν ένα τοπίο κόλασης που πέταξε από τα σπλάχνα της το φεγγάρι, έπειτα από μια πύρινη σύγκρουση με έναν άλλο πρωτοπλανήτη, υποπτεύονται τώρα οι επιστήμονες, σύμφωνα με ρεπορτάζ του CNN. Αργότερα, μετατράπηκε από μια υδάτινη έκταση σε μια γιγάντια χιονόμπαλα που σχεδόν έσβησε όλη την υπάρχουσα ζωή.
Η ηθική υποκρισία είναι η συνέπεια της οντολογικής απάτης στο επίπεδο της πράξης. Εάν το σχήμα της θεωρίας μας δε συμπίπτει με τους τύπους της αλήθειας, αναγκαία και ο τρόπος της συμπεριφοράς μας δε θα συμφωνεί με τα αιτήματα της αρετής.
Όταν σήμερα μιλάμε για υποκρισία, η αναφορά μας γίνεται σε κάτι τόσο αυτονόητο, όσο και ο αέρας που αναπνέουμε. Το συνήθισε το αίμα μας το καυσαέριο.
Ο άνθρωπος που σχεδίασε την επίθεση με χημικά αέρια στο Υπρ, ο δημιουργός αυτής της νέας μορφής πολέμου, ήταν ο χημικός Φριτς Χάμπερ. Ο εβραϊκής καταγωγής Χάμπερ ήταν άνθρωπος ιδιοφυής, ο μόνος, ίσως, ικανός να κατανοήσει τις περίπλοκες μοριακές αντιδράσεις που είχαν κάνει το δέρμα των 1.500 νεκρών στρατιωτών στο Υπρ να μελανιάσει. Η επιτυχία της αποστολής του τού χάρισε τον βαθμό του λοχαγού, τη θέση του διευθυντή στο τμήμα Χημείας του Υπουργείου Πολέμου και ένα δείπνο με τον ίδιο τον Κάιζερ Γουλιέλμο Β'.
Λέγοντας οντολογική απάτη εννοώ πως ο άνθρωπος σήμερα, προκειμένου να ανταποκριθεί στα χρέη και στα πάθη της ζωής του, εγείρει αξιώσεις που είναι ασύμμετρες απέναντι στα αποθεματικά και στα παραγωγικά κεφάλαια της φύσης και της ζωής.
Ζητά δηλαδή περισσότερα από όσα μπορούν να δώσουν τα πράγματα. Και προσφέρει λιγότερα απ’ όσα τα ίδια τα πράγματα του ζητούν σαν αντάλλαγμα για κείνα που παίρνει. Σαν λύτρα, θά’ λεγα, που οφείλουνται στη ζωή και στη φύση, για να μην ταράζεται ο ρυθμός και η τάξη του κόσμου.
Με άρθρο του στην Guardian, ο ιστορικός Γιουβάλ Νώε Χαράρι εξηγεί τους λόγους που ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει ήδη χάσει τον πόλεμο.
Στην κωμωδία του Ουίλιαμ Σαίξπηρ “Ο Έμπορος της Βενετίας” η ηρωίδα του έργου Πόρτια τραγουδά:
“Πες μου, από που προέρχεται η ερωτική επιθυμία…
από την καρδιά ή το κεφάλι…;”
Αν κοιτάξετε τις κάρτες για την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, είναι ξεκάθαρο ότι η αγάπη γεννιέται στην καρδιά και όχι στο κεφάλι. Όλες οι κάρτες έχουν κόκκινες καρδιές επάνω τους. Αλλά κάνουν όλοι λάθος. Η αγάπη, στην πραγματικότητα, ζει στον εγκέφαλο.
«Όμως, Φρεντ, ποιο είναι τελικά πιο ισχυρό; Η φύση ή η ανατροφή;» ρώτησε η Έβελιν.
«Αμφότερα. Και τα δύο αποδεικνύονται θεμελιώδη για τη συμπεριφορά. Η φύση λειτουργεί μέσω της ανατροφής. Η νοημοσύνη είναι απότοκη δύο παραγόντων: του γενετικού υλικού, που κληρονομείται από τους γονείς, και των περιβαλλοντικών επιρροών επί αυτής της κληρονομιάς. Βλέπετε, η συνεισφορά τους δεν είναι δυνατόν να διαχωριστεί». Ο καθηγητής έμπλεξε τα δάχτυλά του και προσποιήθηκε ότι έκανε να τα ξεμπλέξει αλλά δεν υπάκουαν. «Παρ’ όλα αυτά, αν υποθέσουμε ότι δύο άτομα μεγαλώνουν σε παρόμοιο κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον και με παρόμοια εκπαίδευση, μπορούμε να πούμε ότι ο δείκτης νοημοσύνης τους θα καθοριστεί πρωτίστως από το γενετικό υλικό και τις διαφορές των κινήτρων». Ο καθηγητής βιάστηκε να προσθέσει: «Αλλά κι αυτά τα ίδια τα κίνητρα φέρουν επίσης κληρονομική και μαζί περιβαλλοντική σύσταση».
Για μερικά χρόνια,
αφότου εξαφανίστηκε ο Γλάρος Ιωνάθαν από τις παραλίες του Σμήνους, έβλεπες εκεί τα πιο παράξενα πουλιά που είχαν ζήσει ποτέ πάνω στη γη. Πολλά είχαν αρχίσει να καταλαβαίνουν το μήνυμά του, και ήταν εξίσου συνηθισμένο να δεις έναν νεαρό γλάρο να πετά ανάποδα και να κάνει εξάσκηση στις λούπες όσο και έναν ηλικιωμένο που δεν ήθελε να ανοίξει τα μάτια του στην ομορφιά της πτήσης να πετάει ίσια και οριζόντια για τις ψαρόβαρκες, ελπίζοντας να βρει να φάει λίγο μουσκεμένο ψωμί.
Μια χαρακτηριστική περίπτωση βοηθά να κατανοήσουμε πώς λειτουργούσε ο Φρόυντ ως προς το διχασμό του εγώ, την άρνηση, την απόρριψη του σώματος και της σάρκας, και ταυτόχρονα την ψυχαναγκαστική του προσήλωση σ’ αυτό που ονομάζει ψυχική ζωή: Έμμα Έκσταϊν.
Ο Λιαντίνης έφτασε στο Μόναχο με τρένο, τον Σεπτέμβριο του 1970. Στο σταθμό τον περίμενε ο Παναγιώτης Λαμπρόγιαννης, ένας παλιός συμμαθητής του από το Γυμνάσιο (για άγνωστο λόγο δε συναντήθηκε με τον γαμπρό του Κηρυκόπουλου), μετανάστης από το χωριό Βλαχιώτη της Λακωνίας, που ζούσε στη Νυρεμβέργη και εργαζόταν σε φάμπρικα.