Ήταν μια φορά ένας κύριος που έκανε ένα ταξίδι στην Ευρώπη.

Όταν έφτασε στο Ηνωμένο Βασίλειο, αγόρασε από το αεροδρόμιο έναν οδηγό με τα κάστρα των νησιών. Κάποια είχαν συγκεκριμένες μέρες επισκέψεων και άλλα πολύ αυστηρό ωράριο.

Αλλά αυτό που του τράβηξε την προσοχή, ήταν ένα που παρουσιαζόταν με τη φράση «Η επίσκεψη της ζωής σου».

Η γιαγια συμβουλεύει την εγγονή της:

«…Κάθε φορά που θα νιώθεις χαμένη, μπερδεμένη, να σκέφτεσαι τα δέντρα, να θυμάσαι τον τρόπο με τον οποίο μεγαλώνουν.

Είναι γνωστό ότι το διάβασμα επιδρά ευεργετικά στον εγκέφαλο και βελτιώνει την ποιότητα της ζωής μας.

Θα εμβαθύνουμε στο ότι ναι μεν το να διαβάζει κανείς είναι ευεργετικό, αλλά έχει σημασία και τί διαβάζει.

Οι άνθρωποι σε όλον τον κόσμο αναγκάστηκαν να αναδείξουν τον πιο δημιουργικό τους εαυτό για να περάσουν τον χρόνο τους ευχάριστα στην καραντίνα.

Πολλοί, το πήγαν ένα βήμα παραπέρα όταν έκαναν την δική τους αναπαράσταση από κλασικούς πίνακες ζωγραφικής.

Στη δημοσιότητα δόθηκαν οι φωτογραφίες που διακρίθηκαν στον διαγωνισμό "Nature Photographer of the Year 2020" που διοργανώνει σε ετήσια βάση η Γερμανική Εταιρεία Φωτογραφίας Φύσης.

Πριν πεθάνω κόρη μου θα ήθελα να μαι σίγουρος ότι σου έμαθα:

Αποφθέγματα από το έργο του Νίτσε

Πώς; Είναι ο άνθρωπος απλώς ένα λάθος του Θεού; Ή μήπως ο Θεός είναι ένα λάθος του ανθρώπου;

Από τη σχολή του πολέμου της ζωής: Ό,τι δεν με καταστρέφει με κάνει δυνατό.

Όταν ήμαστε νέοι ο έρωτας μας φαινόταν ένα αίσθημα παντοδύναμο, ικανό να μεταμορφώσει μια ζωή.

Ο σεξουαλικός πόθος ήταν αναπόσπαστο στοιχείο του αλλά συνοδευόταν από ένα αίσθημα προσέγγισης, κατάκτησης και αμοιβαιότητας που θα μπορούσε να μας υψώσει πάνω από την καθημερινότητα και να μας κάνει ικανούς για μεγάλα πράγματα.

Ήταν 1930 και είχαν περάσει λίγοι μήνες από τότε που ο Salvador Dalí διώχτηκε από το σπίτι του πατέρα του, όταν αγόρασε μια καλύβα κοντά στο απομονωμένο χωριό Portlligat στην ισπανική Costa Brava.

Τις επόμενες δεκαετίες, ο διάσημος ζωγράφος αγόρασε και τα υπόλοιπα γύρω οικήματα δημιουργώντας μια βίλα γεμάτα έργα τέχνης.

Αν δεν μπορούμε να νοιαστούμε για τα δικά μας συναισθήματα πώς θα μπορέσουμε να νοιαστούμε για τα συναισθήματα των άλλων;