Πολιτική

Ο μεγάλος Θουκυδίδης είχε γράψει για να χαρακτηρίσει  την παρακμή της κοινωνίας του αλλά και την ηθική πτώση των ανθρώπων της:  «Για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους αλλάζουν ακόμα και την σημασία των λέξεων. Η παράλογη τόλμη θεωρήθηκε αντρεία και αφοσίωση στο κόμμα , η προσωπική διστακτικότητα θεωρήθηκε δειλία  που κρύβεται πίσω από εύλογες προφάσεις και η σωφροσύνη προσωπίδα της ανανδρίας.

Στην αλλοπρόσαλλη εποχή που ζούμε, καμιά πολιτική πρωτοβουλία δεν πρέπει να μας ξενίζει. Εξ άλλου τα έχουμε δει σχεδόν όλα: ακροδεξιοί συνεργάστηκαν με σοσιαλδημοκράτες, λαϊκούς δεξιούς και μετριοπαθείς κεντρώους υπό την σκέπη της επιλογής πολιτικοοικονομικών κύκλων, προκειμένου να εφαρμόσουν πολιτικές επιλογές που ελήφθησαν εκτός χώρας και των θεσμών της (ας το παραδεχτούμε επιτέλους! Η αλήθεια είναι!).

Από τον Σεπτέμβριο του 2009 που η «κρίση» ξέφυγε από τα κείμενα των μυημένων και άρχισε να καταλαμβάνει την καθημερινότητα των ανθρώπων, πολύ πριν μετατραπεί από λέξη σε δυσβάσταχτο βάρος, πολλοί, θέλοντας να εξευμενίσουν το κακό, έσπευσαν να διαδηλώσουν παρηγορητικά ότι μπορεί να κρύβει μια ευκαιρία «να χτίσουμε επιτέλους κράτος».

Συμμετέχω σε ομάδα διαλόγου για «Το Ποτάμι», όπου ερωτήθηκα για τη θέση μου επί των προτάσεών του κ.Θεοδωράκη για το μεταναστευτικό όπως τις εκφώνησε στον Αγ.Παντελεήμονα Πατησίων. Είναι πέντε τα σημεία:

Υπό κανονικές συνθήκες, ακόμα κι ένας μη αριστερός θα έβλεπε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση αριστεράς στην Ελλάδα θετικά. Έστω και για ιστορική συνέπεια, νέες ιδέες δημιουργούν πάντα γόνιμο έδαφος για να πορευθεί η χώρα. Μια αριστερά προσαρμοσμένη στην πραγματικότητα, που δεδομένων των οικονομικών συνθηκών θα εξασφάλιζε για τη θέση του υπουργείου οικονομικών έναν ορθολογιστή τεχνοκράτη, θα μπορούσε να ασχοληθεί με τόσους άλλους τομείς της κοινωνίας αλλάζοντας τόσα αρνητικά στοιχεία της. Μια αριστερά, που αφήνοντας τον πραγματισμό στα οικονομικά να πράξει τα αναγκαία χωρίς τις αντιστάσεις των κρατιστών, θα μπορούσε για πρώτη φορά στην Ελλάδα να ανταποκριθεί σε τόσες άλλες επιταγές του πολιτικού και κοινωνικού προοδευτισμού.

Έκπληξη συνεχίζουν να μου προκαλούν οι, παγιωμένες πλέον, αντιδράσεις του κόσμου απέναντι σε, τετριμμένα πλέον, τερτίπια των «ενοίκων» του ελληνικού Κοινοβουλίου. Έτσι στην αναγγελία βαρύγδουπων φράσεων όπως «ψήφος εμπιστοσύνης» ή «πρόταση μομφής», μία ανατάραξη διαπερνάει οριζόντια ολόκληρη την ελληνική κοινωνία σαν ωστικό κύμα με επίκεντρο τη Βουλή.

Δεν υπάρχει τίποτα ανελαστικότερο από τα στερεότυπα που υποστηρίζουν ιδεολογήματα. Διαπιστωμένο. Δεν έχει σημασία αν ο άλλος προσκυνά τον ορθολογισμό και ομνύει στο όνομα του διαλόγου. Δεν έχει σημασία αν κάθε δεύτερη κουβέντα του αφορά στην χρήση της κοινής λογικής.

Το δεύτερο απεχθέστερο πράγμα στην πολιτική αλλά και το δεύτερο πιο διαδεδομένο, είναι η υποκρισία, με τις πρωτιές καπαρωμένες από τη διαφθορά και το ψέμα.

Αν κανείς προσπαθήσει να ανατμήσει το πολιτικό σκηνικό, θα συναντήσει αντικειμενικές δυσκολίες λόγω της ρευστότητας των εξελίξεων, των συνεχιζόμενων μετακινήσεων ψηφοφόρων και της δημιουργίας ή διάλυσης πολιτικών κινήσεων ή σχηματισμών. Παρ' όλα αυτά, η εικόνα του παρόντος είναι δεδομένη και υπαρκτή.

- Ξεπέρασέ το! είπε ο νεαρός χαμογελώντας από το ανοιχτό παράθυρο του αυτοκινήτου του, κάνοντας με να καταπιώ τη γλώσσα μου, το θυμό μου, την αγανάκτησή μου.

Η ανασκαφή στη Αμφίπολη βρίσκεται σε εξέλιξη. Για να ακριβολογούμε, βρίσκεται σε πολύ πρώιμο στάδιο και η επικεφαλής των ανασκαφών έχει φροντίσει, ώστε να κρατά χαμηλό προφίλ και να μην επιδίδεται σε συμπεράσματα, που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν εσφαλμένες εντυπώσεις και να βλάψουν το έργο της.

Βρισιά να είσαι φιλελεύθερος στην Ελλάδα! Αν ρέπεις προς τον ολοκληρωτισμό σε λένε προοδευτικό! Εμείς είμαστε η χώρα που στη σημαία της οι 9 γραμμές συμβολίζουν τις 9 συλλαβές του κεντρικού συνθήματος απελευθέρωσης από την τουρκοκρατία, του "Ελευθερία ή Θάνατος" !