Με ένα ιστορικό που περιλαμβάνει τη συγγραφή περισσότερων από 30 βιβλίων και συνολικά γύρω στις 5 εκατομμύρια πωλήσεις, ο dr Mikhail Litvak δίκαια μπορούμε να πούμε πως ανήκει στην παγκόσμια ελίτ στον τομέα της ψυχολογίας, ψυχοθεραπείας και ψυχιατρικής!

18 από τις πιο πολύτιμες συμβουλές που περιγράφονται στα βιβλία του:

Όταν σου ζητώ να με ακούσεις και εσύ αρχίζεις να δίνεις συμβουλές, δεν έχεις κάνει αυτό που σου ζήτησα.

Όταν σου ζητώ να με ακούσεις και εσύ αρχίζεις να με ρωτάς «γιατί» ή μου λες ότι δε θα έπρεπε να αισθάνομαι έτσι, ποδοπατάς τα συναισθήματά μου.

Την ατμόσφαιρα μέσα στις τεράστιες και ιστορικές βιβλιοθήκες σε διάφορες χώρες, προσπάθησε να αποτυπώσει με τις εικόνες του ο Ιταλός φωτογράφος Μάσιμο Λίστρι (Massimo Listri).

Οι φωτογραφίες του, οι οποίες περιλαμβάνονται σε ένα βιβλίο, μοιάζουν σαν κάτι μαγικό μέσα στον κόσμο της ταχύτητας, του θορύβου και των social media.

Όσο και αν θεωρούμε ότι είναι ένα ακόμη πρόβλημα που δεν μας αγγίζει, το πιθανότερο είναι πως κάποια από τα κοντινά μας άτομα, ή ακόμα και εμείς οι ίδιοι, παλεύουν/ παλεύουμε με το τέρας της κατάθλιψης.

Χαρακτηριστικό είναι ότι σύμφωνα με στοιχεία η χρήση αντικαταθλιπτικών φαρμάκων στην Ευρώπη έχει αυξηθεί κατά 20%. Με δεδομένο, λοιπόν, ότι η κατάθλιψη είναι πιο κοντά μας απ’ όσο πιστεύουμε, ένας τρόπος υπάρχει να την αντιμετωπίσουμε, είτε ως παθόντες είτε ως παρατηρητές: να την αγκαλιάσουμε!

Έκπληκτοι οι φύλακες σε προστατευόμενο πάρκο στο Καμερούν είδαν τον Μπόμπο, έναν 24χρονο γορίλα 160 κιλών να παίζει κρατώντας στο χέρι του έναν μικροσκοπικό φίλο του, ο οποίος είχε το μέγεθος το δακτύλου του.

Ήταν ένας ημιπίθηκος ή γαλάγος, ο οποίος προφανώς είχε κρυφτεί στη γούνα του γορίλα. Το εντυπωσιακό είναι ότι το μικρό ζωάκι, που μάλλον ήταν νεογέννητο, δεν φοβόταν καθόλου του τεράστιο γορίλα, ο οποίος το χάιδευε με τρυφερότητα και στη συνέχεια το άφησε πάνω σε ένα δέντρο.

Θετική ενέργεια: η εικονική αυτοπραγμάτωση και η νομιζόμενη άμυνα των ατόμων που βλέπουν παντού απειλές και εχθρούς, και πιστεύουν ότι τα ξορκίζουν πείθοντας τον κόσμο ότι περνάνε και νιώθουν τέλεια.

Κάτι σαν το "είμαι καλά, περνάω μια χαρά, θέλω να του πεις ψέματα" της Πέγκυς Ζήνα.

Μια εκπληκτική συλλογή από διάφορα μέρη του πλανήτη!

Ο Βέλγος φωτογράφος Pascal Mannaerts έχει εντυπωσιάσει με τις φωτογραφίες του, στη διάρκεια του ταξιδιού του σε όλο τον κόσμο, που κράτησε μια δεκαετία.

Όλα ξεκίνησαν μία βροχερή ημέρα που η μικρή, όμορφη πόλη που ζω είχε σκεπαστεί με το σύνηθες πέπλο υγρασίας.

Η μητέρα μου αποφάσισε να μη με στείλει σχολείο σήμερα, αν και ήταν τόσο κοντά μας, σχεδόν 50 βήματα μακριά από το σπίτι μας, με την πρόφαση μην αρρωστήσω.

Η αλήθεια είναι πως ήθελε να με έχει συντροφιά μαζί της στο σπίτι. Αγαπάει να μαγειρεύει με τη συνοδεία της λεπτής, άτσαλης μα τόσο μελένιας όπως την ονομάζει φωνής μου.

Και ξαφνικά προσγειώνεσαι στην ενήλικη ζωή, έχοντας μαζί σου μία αποσκευή. Είναι αυτή η αποσκευή που κουβαλάς από τότε που θυμάσαι τον εαυτό σου.

Τι περιέχει αυτή; Όνειρα, στόχους, προσδοκίες, γνώσεις, ικανότητες, επιτυχίες, απογοητεύσεις, φόβους, επιδοκιμασίες, επικριτικές φωνές και άλλα πολλά.

Για να γεμίσει αυτή η αποσκευή, χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια, αρκετές καταστάσεις. Έφτασες να είσαι από μικρό παιδί, έφηβος και από έφηβος τώρα ενήλικας.

Είναι ένας τίτλος που σίγουρα τους περισσότερους θα μας προβληματίσει, θα μας νευριάσει, θα μας μπερδέψει.

Μα πως γίνεται η χαμηλή αυτοεκτίμηση να μας έχει διδάξει κάτι, πέρα από το να μην αγαπάμε και να μη αποδεχόμαστε τον εαυτό μας;

Από τα πιο συχνά αιτήματα ψυχοθεραπείας άλλωστε είναι αυτό της αγάπης και της θετικής εκτίμησης του εαυτού μας.