Κάθε χρόνο τέτοια ημέρα, ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου, ξεκινάνε οι εκδηλώσεις, οι εορτές, τα αφιερώματα που καταλήγουν στις περιβόητες μαθητικές και στρατιωτικές παρελάσεις. Δεν θα σταθώ στο γεγονός ότι η Ελλάδα μαζί με τη Ρωσία είναι οι χώρες, που μέχρι σήμερα γιορτάζουν κατ' αυτόν τον τρόπο μια εθνική τους επέτειο (ολοκληρωτικής προέλευσης και οι δύο), ούτε στο το ότι μέχρι σήμερα πολλοί, ιδίως οι νέες γενιές μπερδεύουν την 28η Οκτωβρίου με την 25η Μαρτίου, προσπερνάω επίσης αναλύσεις του στυλ, να ενισχυθεί το εθνικό φρόνημα των νεότερων γενιών και των μαθητών, όταν θεωρούν αυτή την ημέρα κατάλληλη να βάλουν ζελέ στο μαλλί και μετά να κεράσουν ένα καφέ τη συμμαθήτριά τους.

Πριν λίγες ημέρες ο γνωστός πλέον από την ποδοσφαιρική πιάτσα, Αχιλλέας Μπέος, δήλωσε ότι αν κατέβει για δήμαρχος του Βόλου, θα παραμιλάει όλη η Ελλάδα και οι αντίπαλοί του καλύτερα να μην κατέβουν, αφού θα τρέχει μόνος. Αν και κανείς δεν έχει καταλάβει αν ο Α.Μπέος είναι ελεύθερος, ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, υπόδικος ή απλά μας δουλεύει (αθλητική δικαιοσύνη κατά τα άλλα), αυτή η δήλωση αποτυπώνει και την κυρίαρχη λογική τής μεταπολίτευσης, τον μη σεβασμό στους θεσμούς και τη λειτουργία του κράτους δικαίου.  

Πριν από ένα χρόνο και τέτοια εποχή, ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ, Φώτης Κουβέλης, αποφάσιζε να συμμετάσχει στην κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας και στη διαμόρφωση μιας ευρείας πολιτικής και κοινωνικής ευρωπαϊκής πλειοψηφίας, που είχε ως στόχο την παραμονή στο ευρώ και τη σταδιακή διέξοδο από την κρίση.