Πολιτική
Σήμερα, στις 25 Ιανουαρίου 2015, ολοκληρώνεται ένα θεατρικό δράμα, που ξεκίνησε το 1974. Ολοκληρώνεται, σήμερα, η νεοελληνική Μεταπολίτευση. Πολλοί, ίσως, χαίρονται, άλλο λυπούνται. Το σίγουρο είναι, ότι ο διπολικός δικομματισμός της Νέας Δημοκρατίας και του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινηματος αποτελεί οριστικό παρελθόν.
Ο Φιλελευθερισμός είναι μία παρεξηγημένη και πολύπλοκη έννοια, ιδίως δια το ελληνικό σύστημα πολιτικής φιλοσοφίας. Επί του πρακτέου, ίσως, να μην εφαρμόστηκε ποτέ εν Ελλάδι. Υπάρχουν, επιπροσθέτως, πολλές διαφορετικές ''φυλές'' φιλελευθέρων σε όλο το πολιτικό φάσμα.
Δεν υπάρχει αντίρηση, ότι είναι καλή και επιβεβλημένη η κριτική στους ακκισμούς της κας. Ραχήλ Μακρή ή την κινδυνολογία της Ν.Δ., με αφορμή το ενδεχόμενο να κερδίσει τις ερχόμενες εκλογές ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και να σχηματίσει κυβέρνηση. Άλλωστε, μιλάμε για πολιτικά πρόσωπα και κόμματα, που διεκδικούν την ψήφο μας και αύριο ίσως εκλεγούν και λάβουν αποφάσεις για εμάς.
Προσπαθώ να είμαι αντικειμενικός και ψύχραιμος - πάντα και σε κάθε κρίση - για πρόσωπα και καταστάσεις. Προσπαθώ να αφαιρώ το συναίσθημα και να κρατώ την ουσία της κάθε παρατήρησης και σκέψης.
To παρον άρθρο, είμαι σίγουρος, θα ερεθίσει πολλές αριστερόφρονες συνειδήσεις και θα εξάρει άλλες συντηρητικότερες δεξαμενές σκέψεως. Το πολιτικό μάθημα, που αποτελεί η πορεία της Βρατανίδας Πρωθυπουργού, Μάργκαρετ Θάτσερ, είναι αναγκαίο στις κρίσιμες στιγμές, που διαδραματίζονται στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Η πορεία της και κάποιοι βασικοί σταθμοί της είναι πιο επίκαιροι από ποτέ.
Επειδή δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να γίνεσαι αντιπαθής από το να θίγεις πολιτικά πιστεύω (εκτός από θρησκευτικά, οπαδικά και ιστορικά) ας κάνω μερικούς εχθρούς και σήμερα!
Φίλοι,
Το πάγιο ζητούμενο του φιλελεύθερου χώρου εδώ και αρκετά χρόνια, ήταν να αποκτήσει φωνή στη Βουλή. Αυτό προσπαθήσαμε μέσα από αυτόνομες κεντρώες, μεταρρυθμιστικές προσπάθειες οι άνθρωποι που εκφράζουμε αυτές τις αντιλήψεις, χωρίς να τύχουμε ιδιαίτερης επιτυχίας, και κυρίως, χωρίς να καταφέρουμε να δημιουργήσουμε ένα συμπαγές μέτωπο κοινής λογικής.
Μερικές μέρες μετά την ανακάλυψη ενός, ακόμα, νεκρού προσφύγα, ο κ. Πρωθυπουργός επέλεξε να επισκεφτεί το Νομό Έβρου και, συγκεκριμένα, την περιοχή όπου ευρίσκεται το γνωστό τείχος, που εμποδίζει, δήθεν, τους πρόσφυγες να εισέλθουν στη χώρα μας.
Η προεκλογική εκστρατεία όλων των κομμάτων έχει επίσημα ξεκινήσει εδώ και λίγες ημέρες. Ήδη παρατηρούνται εξαιρετικά ενδιαφέρουσες δηλώσεις, όπως εκείνες του στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ κ.Τόλιου για αναγκαστικο εσωτερικό δανεισμό και κατασπαραγμό των καταθέσεων των Ελλήνων πολιτών στις τράπεζες.
Στις εκλογές που έγιναν πριν δυόμιση χρόνια, το διακύβευμα ήταν η παραμονή της χώρας στο ευρώ και την ευρωπαϊκή οικογένεια. Μοιάζει να είναι πάλι το ίδιο, τουλάχιστον επιφανειακά.
Αύριο λοιπόν ο ΓΑΠ ανακοινώνει το κόμμα του. Η γνώμη μου για το πρόσωπό του γνωστή. Τον θεωρώ έναν από τους πιο προοδευτικούς και φιλελεύθερους πολιτικούς της χώρας, με πολύ καινοτόμες και ρηξικέλευθες ιδέες, ένα κράμα του βορειοευρωπαϊκού μοντέλου (κοινωνικό κράτος, πράσινη ανάπτυξη) με το αμερικάνικο δημοκρατικό κόμμα (δημοψηφίσματα, ηλεκτρονική διακυβέρνηση) που θα ευδοκιμούσε περισσότερο σε μια Ελλάδα της ευημερίας και της ανάπτυξης, παρά σε μια χώρα υπό κατάρρευση και χρεοκοπία όλων των ειδών.
Σε μία σειρά πολιτικών άρθρων - παρεμβάσεων θα προσπαθήσω κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου να εστιάσω στα μείζονα θέματα, που θα πρέπει να μας απασχολήσουν όλους, όσοι θέλουμε να ψηφίσουμε υπεύθυνα και με βάση την ορθή πολιτική λογική. Ας επιτραπεί ένας βραχύς σχολιασμός για την διαδικασία μη εκλογής, τελικά του Προέδρου της Δημοκρατίας.
