Φιλοσοφία
Απογευματινό φως
Ανεβήκαμε στον επάνω όροφο, για να έχουμε φως και ησυχία. Δεν τον μπορούσα τον πολύ τον κόσμο. Τα δρύινα σκαλοπάτια του πάλαι ποτέ αρχοντικού σπιτιού και νυν γουστόζικου καφέ έτριζαν μελωδικά σε κάθε μας πάτημα οριοθετώντας σταδιακά το χώρο της βαβούρας και της ησυχίας. Τώρα φανερά περνούσαμε από τη χλαλοή και το φωνοκόπι στην ηρεμία, την κυοφορούμενη αρμονία και αυτό μάλλον δεν είχε να κάνει με το αυτί, αλλά με την αισθητική μας
Μια απόλυτα ήρεμη μέρα στο σπίτι..
Είναι ωραία η σιωπή, η γαλήνη, αυτό σαν όταν δεν υπάρχουν καθόλου εξωτερικά ερεθίσματα.
Όπως τώρα.
Ύπνος, ο σύντροφος... Ένα κείμενο για όσους τον αγαπούν
Πριν κάποια χρόνια, ίσως σε περίοδο ανάλογη, είχα γράψει ένα μικρό, ποιητικό κείμενο για τον ύπνο. Τώρα, πάλι, μου ήρθε ένα κείμενο για τον ύπνο, άλλο αυτή τη φορά, μια αφήγηση για την σχέση μου μαζί του. που πέφτεις και βυθίζεσαι και παίρνεις χαρά στη βύθιση.
Βρέθηκα σε μια εκκλησιά, που δεν ξέρω ποιος θεός λατρευόταν. Καλά-καλά δεν ξέρω πώς βρέθηκα. Ούτε τους τοίχους της – κι ωστόσο πελώριους, πανύψηλους, στον ουρανό – καλοδιάκρινα. Δεν είμαι βέβαιος καν αν είχε τοίχους ορατούς. Μα υπήρξα μάρτυρας της λειτουργίας. Όλη τελέστηκε μπρος μου - σ’ όλη της τη δόξα και την υπέργεια έξαρση.
Λαός και δούλος και κάθε είδους νικητής
όλοι ομολογούν σε κάθε χρόνο
η μεγαλύτερη ευτυχία των παιδιών της γης
η ίδια η προσωπικότητα είναι μόνο.
West-tlicher Divan [8, 7]
Γκαίτε
Ο Μητρόδωρος, ο πρώτος μαθητής του Επίκουρου, είχε τιτλοφορήσει ένα κεφάλαιο: Περί του μείζονα είναι την παρ’ ημάς αιτίαν προς ευδαιμονίαν της εκ των πραγμάτων [Όσον αφορά την ευδαιμονία, οι εσωτερικές αιτίες είναι σπουδαιότερες από αυτές που συνδέονται με τις εξωτερικές περιστάσεις] (Κλήμης Αλεξανδρεύς, Στρωματείς 2, 21, σ. 362).
Ο Αλμπέρ Καμύ (1913-1960) υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους φιλόσοφους και συγγραφείς του προηγούμενου αιώνα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αλγέρι και σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα πάνω στην ακμή της δημιουργίας του. Ο Ζαν Πωλ Σαρτρ είχε πει στον επικήδειο που εκφώνησε ότι, ήταν ο πυρήνας που γύρω του περιστρέφονται με ταχύτητα τα ηλεκτρόνια του κόσμου, της ζωής και του πνεύματος.
Βάσει ποιας λογικής, ενώ κοιτάζοντας όσα έχουμε αφήσει πίσω μας δεν βλέπουμε τίποτε άλλο παρά βελτίωση, θα πρέπει να αναμένουμε μόνο επιδείνωση μπροστά μας;
Μισέλ Ονφρέ: «Το Λυκόφως ενός Ειδώλου – Η Φροϋδική Μυθοπλασία»
Ο Φρόυντ απεχθανόταν τη φιλοσοφία και τους φιλοσόφους. Ως ένας πραγματικός νιτσεϊστής, παρόλο που δεν το παραδέχτηκε ποτέ, πρότεινε την απογύμνωση των ασυνείδητων κινήτρων των στοχαστών για την ανάγνωση της πνευματικής παραγωγής τους ως ερμηνεία των σωμάτων τους!
Ακόμα κι όταν δεν υπάρχει συγκεκριμένη πρόσκληση, έχω πάντα μιά αγχώδη ανησυχία που με κάνει να βλέπω κινδύνους εκεί που δεν υπάρχουν. Για 'μένα αυτό μεγεθύνει σε άπειρο βαθμό την ελάχιστη ενόχληση και κάνει την επαφή μου με τους ανθρώπους εξαιρετικά δύσκολη.