Ο Στυλιανός Παττακός ήταν ένα επίορκο κάθαρμα, ένας εχθρός του κοινοβουλευτισμού ο οποίος κατέλυσε το πολίτευμα της χώρας και αργότερα αξιοποίησε τα οφέλη του, ώστε να ανασταλεί η εκτέλεση της ποινής του και να περάσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του ελεύθερος και αμετανόητος για το πραξικόπημα και τα εγκλήματα, που το συνόδευσαν. Οι συνεντεύξεις του και η όλη στάση ζωής του το απεδείκνυαν.

Η ιστορία με τα μέλη ενός Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων στο Ωραιόκαστρο, που με ανακοίνωσή τους απείλησαν, ότι θα καταλάβουν το κτίριο του σχολείου, όπου φοιτούν τα τέκνα τους, αν φοιτήσουν σε αυτό τέκνα προσφύγων από κοντινό καταυλισμό, αποδεικνύει ξανά, ότι ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας όχι μόνο δεν βρίσκει κάτι επιλήψιμο στο ρατσισμό αλλά θεωρεί δικαίωμά του να τον εκδηλώνει με κάθε αφορμή, ως, επίσης, ότι τέτοιες συμπεριφορές δεν συνιστούν ρατσισμό.

Πού την τραβάτε, ω γραμματισμένοι,
την νέα γλώσσα την Ελληνική;
Εμπρός εκείνη μόνη της πηγαίνει·
αφήτε την να ιδούμε πού θα βγει.
Την σέρνετε οπίσω την καϋμένη,
ενώ αυτή εμπρός εμπρός γερά πατεί.
Θα σπάσει το σχοινί που την τραβάτε,
και όλοι σας τ’ ανάσκελα θα πάτε!
Δημ. Βικέλας, Επίγραμμα

Ο νέος δήμαρχος Λονδίνου, κ. Σαντίκ Καν, δεν είναι ο πρώτος μουσουλμάνος, που καταλαμβάνει πολιτικό αξίωμα στη Δύση ή έστω στη Μ. Βρεττανία. Πριν από αυτό, χώρες όπως η Γαλλία, η Νορβηγία και η Σουηδία, είχαν υπουργοποιήσει μουσουλμάνους, ενώ στη Μ. Βρεττανία σημαίνων πολιτικός και ίσως μελλοντικός πρόεδρος των Τόρηδων είναι ο, επίσης μουσουλμάνος, κ. Σατζίντ Νταβίντ. Επίσης, μουσουλμάνοι δήμαρχοι έχουν εκλεγεί, πριν τον κ. Καν, και σε άλλες πόλεις, όπως το Κάλγκαρυ, το Ρόττερνταμ και μερικές άλλες.

Σε σένα μιλάω, που, προτού προλάβει να στεγνώσει το αίμα των θυμάτων της διπλής τρομοκρατικής επίθεσης, πήρες παραμάζωμα τα Μ.Μ.Ε. συμβατικά και εναλλακτικά, για να κατακεραυνώσεις το Ισλάμ και να εκτοξεύσεις το γνωστό ισλαμοφοβικό δηλητήριό σου, επειδή ανησυχείς για τις αξίες της Δύσης και θεωρείς, ότι κάθε μουσουλμάνος τις απειλεί, επειδή πιστεύει στο Ισλάμ.

1. Για τα γεγονότα στο Πολυτεχνείο, την πιο σημαντική αντιστασιακή πράξη κατά της χούντας, το Πόρισμα Τσεβά και η μελέτη του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (με επιστημονικό υπεύθυνο τον κ. Λεωνίδα Καλλιβρετάκη),  αποτελούν τα κυριότερα τεκμήρια για όσα συνέβησαν τις ταραγμένες μέρες του Νοεμβρίου του 1973. Περιγράφουν λεπτομερώς τα γεγονότα εκείνων των ημερών και περιλαμβάνουν το συνολικό αριθμό των επιβεβαιωμένων νεκρών, 24 τον αριθμό, οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους στη διάρκεια των εν λόγω γεγονότων. Η έρευνα του Ε.Ι.Ε. συνεχίζεται ακόμα και σήμερα.

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το αίμα των θυμάτων της πολλαπλής χθεσινής επίθεσης στο Παρίσι και βγήκαν στα φόρα οι σεσημασμένοι κινδυνολόγοι, οι επαγγελματίες διακινητές των γνωστών αντιμουσουλμανικών θεωριών, για να χύσουν το δηλητήριό τους. Έπιασαν συμβατικά και εναλλακτικά Μ.Μ.Ε. και λοιπά μέσα, έδειξαν τους πρόσφυγες, που δηλώνουν μουσουλμάνοι το θρήσκευμα, και το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ως υπαιτίους της αιματοχυσίας και ξεκίνησαν να μαζεύουν λάικς.

Οι δηλώσεις του κ. Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, ότι οι Πόντιοι δεν υπέστησαν γενοκτονία, κάνουν ήδη το γύρο του ελληνόφωνου κόσμου, διανθισμένες με τα γνωστά κοσμητικά επίθετα με τα οποία πάμπολλοι συμπολίτες μας είθισται να τιμούν, όσα πρόσωπα διανοούνται να διαφοροποιηθούν από την πεπατημένη σε θέματα σχετικά με το παρελθόν μας.

Η ατέρμονη συζήτηση για την πολιτεία του Ιωάννη Μεταξά αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ελληνικής κοινωνίας των τελευταίων ετών. Αν και οι θετικές αναφορές στο πρόσωπό του ξεκίνησαν σχεδόν αμέσως μετά το θάνατό του, η εποχή της κρίσης, μαζί με τη διαχρονική αλλεργία των περισσοτέρων συμπολιτών μας σε ό,τι θυμίζει διάβασμα, συνετέλεσε, ώστε αυτές να εμφανιστούν και εκτός των περιθωριακών εντύπων και εκπομπών και να αποκτήσουν πιστούς σε ομάδες πολιτών χωρίς ιδεολογική συγγένεια με το καθεστώς της 4^ης Αυγούστου.

Το αφήγημα ξεκίνησε σχεδόν την ίδια εποχή, που ο πρωταγωνιστής του έγινε Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, επί κυβερνήσεως Παπαδήμου. Μιλούσε για ένα αυτοδημιούργητο επιχειρηματία εκτός κομματικού σωλήνα, ο οποίος μέσα από τη σκληρή δουλειά έγινε γνωστός, βουλευτής και υπουργός με σπουδαίο έργο. Ήταν ο άνθρωπος, που χιλιάδες πικραμένοι από την κομματοκρατία και το νεποτισμό συμπολίτες μας, λάτρευαν να βλέπουν να διαπρέπει στον πολιτικό στίβο.