Οι γιορτές είναι σε απόσταση αναπνοής και νιώθω οτι όλοι γινόμαστε περισσότερο ευάλωτοι - εύθραυστοι - ευαίσθητοι αυτές τις μέρες, είτε πιστεύουμε στο πνεύμα των Χριστουγέννων είτε όχι. Αυτό πρέπει να συμβαίνει γιατί μάς ξυπνούν την αγνή και ελπιδοφόρο περίοδο της ζωής μας που για τους περισσότερους είναι η παιδική ηλικία ακόμη και γι' αυτούς που την πέρασαν με δυσκολίες.
Ετσι για λίγο ποτιζόμαστε απ' την εσωτερική αναζήτηση του χαμένου Παράδεισου.
Τελευταία όλα γίνονται συνεχώς και πιο δύσκολα. Αντιλαμβάνομαι οτι έχουμε ανάγκη να υποδυόμαστε τον καλύτερό μας εαυτό για να κρατήσουμε τις σχέσεις μας.
Μιλώντας μ' ένα φίλο μου που ασχολείται με τα θέματα γάμου, μου έδωσε ένα αισιόδοξο μήνυμα, αυτό του οτι τα ζευγάρια στις μέρες μας, κόντρα στις δύσκολες συγκυρίες, συνεχίζουν να παντρεύονται. Ενώνουν τις ζωές τους και ελπίζω να μην το κάνουν μόνο για να λύσουν το άγριο ζήτημα της επιβίωσης στην κρίση.
Η επαφή με τον άλλον είναι αυτό που δίνει νόημα στη ζωή μας και έχει σχέση με την ικανοποίηση που παίρνουμε συνολικά απ' αυτήν. Υπάρχει μια εσωτερική γλώσσα σε κάθε ζευγάρι, ένας κώδικας επικοινωνίας. Είναι αυτό που καταλαβαίνεις αμέσως στα βλέμματα και στις κινήσεις. Βλέπεις την οικειότητα ακόμα κι αν υπάρχει εκνευρισμός ή χαμόγελα.
Προκειμένου να ''συνδεθείς'' με τον άλλον και να νιώσεις την ψυχή σου ν' ακουμπάει πάνω σε μια άλλη ψυχή χρειάζεται ν' ανοιχτείς και να ''δείξεις'' ποιος είσαι πραγματικά. Ακούμε συχνά την έκφραση ... ''μην ντρέπεσαι να δείξεις ποια/ποιος είσαι''. Η αλήθεια όμως είναι οτι οι άνθρωποι που δεν βιώνουν την ντροπή δεν έχουν καμμία ικανότητα για ανθρώπινη συναισθηματική ταύτιση ή σύνδεση.
Ευτυχώς οι περισσότεροι απο εμάς ανήκουμε σε αυτούς που βιώνουν την ντροπή και βρίσκουμε το κουράγιο ν' ανοιχτούμε στον σύντροφό μας και να συνδεθούμε μαζί του. Οταν είσαι ευάλωτος, είσαι όμορφος γιατί είσαι αυθεντικός. Λες το ''σ' αγαπώ'' πρώτος. Προχωράς σε μια σχέση χωρίς να υπάρχουν ''εγγυήσεις''. Επενδύεις τον εαυτό σου σ' αυτή την σχέση είτε ''δουλέψει'' είτε όχι. Σταματάς να ελέγχεις και να προβλέπεις.
Ζώντας τον έρωτα, νιώθεις οτι αξίζεις, έχεις μια ισχυρή αίσθηση αγάπης και ένταξης, ανήκεις στην καρδιά και στο μυαλό κάποιου. Δεν φοβάσαι τις ευτυχισμένες στιγμές της σχέσης. Τις ζεις και τις απολαμβάνεις. Στο σεξ αρχίζεις ν' απομακρύνεσαι απο τα δεν μπορώ, δεν θέλω και δεν πρέπει. Μακάρι να είμαστε πάντα ευάλωτοι, να βρίσκουμε το θάρρος να ομολογούμε οτι είμαστε ατελείς. Η προσπάθεια για την ''τελειότητα'' στο συναίσθημα και στο σεξ είναι αυτό που μας απομακρύνει ουσιαστικά απ την απόλαυσή του.
Την ώρα που ξαπλώνετε σ' ένα κρεβάτι με την/τον σύντροφό σας, δεν είστε μόνοι οι δυο σας λες και ξεκολήσατε σαν εικόνες σωμάτων απο κάποιο περιοδικό. Δυστυχώς έχουμε μάθει να βλέπουμε διαρκώς την εικόνα μας. Μαζί σας ξαπλώνουν οι προηγούμενοι εραστές και ερωμένες, οι μητέρες, οι πατεράδες, τ' αδέλφια σας, κάποιος που σάς υποτίμησε στην ζωή σας, κάποιος που χειροδίκησε ίσως επάνω σας. Είμαστε όλοι διαμορφωμένοι απ' τα βιώματά μας, απο τ' ασήμαντα και σπουδαία γεγονότα της ζωής μας.
Τι είναι η ιστορία της ζωής του καθενός μας; Δεδομένα με ψυχή! Προσπαθήστε να δημιουργείτε σχέσεις με ανθρώπους που αναδεικνύουν τις καλύτερες πλευρές της προσωπικότητάς σας και τις υποστηρίζουν. Μην μένετε σε σχέσεις που σας επιβαρύνουν και σας καταστρέφουν ψυχικά. Εχουμε την δυνατότητα να προσαρμοζόμαστε σε πολλούς τύπους ανθρώπων. Γι αυτό και ταιριάζουμε και δημιουργούμε σειρά απο δεσμούς στην ζωή μας.
Ομως οι σχέσεις που είναι καθοριστικές για εμάς και τις θυμόμαστε πάντα είναι αυτές που μάς έκαναν ''καλύτερους''. Καμμιά φορά όταν τις ανακαλούμε στην μνήμη μας καταφέρνουμε να αναγνωρίσουμε το πρωτογενές συναίσθημα. Και ξέρουμε πολύ καλά πότε είμαστε ''καλύτεροι''. Είναι μια φωνή μέσα μας που την ακούμε, όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν. Γινόμαστε πιο ευγενικοί με τους ανθρώπους γύρω μας, ενδιαφερόμαστε γι αυτούς, νοιαζόμαστε.
Και γινόμαστε πιο συμφιλιωμένοι και πράοι με τον εαυτό μας. Λογω της δυσκολίας της εποχής πολλοί απο εμάς καταφεύγουμε στα αντικαταθλιπτικά. Όταν τα παίρνουμε για πολύ μεγάλα διαστήματα είναι σαν να αποψιλώνουμε τον εσωτερικό μας κόσμο. Ανεβάζουν τα επίπεδα της σεροτονίνης και έτσι καταστέλλεται το κύκλωμα της ντοπαμίνης. Η ντοπαμίνη σχετίζεται με την ρομαντική αγάπη.
Επίσης σκοτώνουν την διάθεση για σεξ. Κι όταν σκοτώνουμε την διάθεση για σεξ, σκοτώνουμε τον οργασμό. Κι όταν σκοτώνουμε τον οργασμό, σκοτώνουμε την χημεία που σχετίζεται με την προσκόλληση στο αγαπημένο μας πρόσωπο. Ετσι συνδέονται όλα αυτά στον εγκέφαλο. Κι όταν παρεμβαίνουμε σ' ένα εγκεφαλικό σύστημα μοιραία παρεμβαίνουμε και σ' ένα άλλο.
Ο κόσμος μας χωρίς τον έρωτα και την αγάπη είναι ένας ολέθριος προορισμός. Μην βρεθείτε ποτέ έξω απ' την ζωή σας απλά να την παρακολουθείτε.
Αναλωθείτε μέσα της. Να ζείτε όπως ο ποιητής που είναι ένα παιδί φυλακισμένο στο κορμί ενός ενήλικου.
Με αυτές τις σκέψεις ελπίζω να περάσετε όσο πιο όμορφα μπορείτε την περίοδο των Χριστουγέννων και να αφεθείτε στα συναισθήματά σας ανοίγοντας μυαλό και ψυχή στους ανθρώπους που αγαπάτε!
ΥΓ. Ευάλωτος = Εδώ , αυτός που αφήνεται να κυριευθεί απο τα συναισθήματα του.
Βρείτε με στο facebook
