Αυτές τις μέρες πολλά ζευγάρια στροβιλίστηκαν γύρω μου. Σε οικογενειακές μαζώξεις, μπαράκια, καφέ, restau, σε βόλτες στην αγορά. Συνηθίζω να παρατηρώ τις εκφράσεις των ανθρώπων που συναντώ και πιο πολύ των άγνωστων. Προσπαθώ να καταλάβω τις σχέσεις με αυτούς που συνοδεύουν. Είναι κάτι σαν παιχνίδι και άσκηση για μένα. Ετσι τα μάτια μου αναγνωρίζουν και ερμηνεύουν προθέσεις, διαθέσεις, χειρονομίες, βλέμματα.
Αυτό που αντιλαμβάνομαι εύκολα είναι η διάθεση, αν υπάρχουν νεύρα, χαρά, ουδέτερη κατάσταση, ικανοποίηση. Μετά έρχονται τα βλέμματα. Παρατηρώ ποια ή ποιος παίζει με άλλους/άλλες. Και αυτό που το κάνει αληθινά ενδιαφέρον είναι να βλέπω την ανησυχία των συντρόφων τους.
Οι γοητευτικοί και θελκτικοί άνθρωποι, γυναίκες και άντρες, συνήθως προκαλούν ανασφάλεια και ζήλια. Οχι μόνο αυτοί όμως. Ακόμη και αυτοί που υιοθετούν ένα μυστικισμό στην σχέση ή είναι πολύ κλειστοί και δεν ανοίγονται εύκολα , με αποτέλεσμα να δίνουν πάντα την εντύπωση πως κάτι κρύβουν.
Μπορούμε ν' αντιμετωπίσουμε την ζήλια; Υπάρχει λύτρωση; Είναι ένα υγιές συναίσθημα και πρέπει να το εκφράζουμε ή πρέπει να το καταπνίγουμε όταν ξεπροβάλλει απρόσκλητο;
Αρχικά, πρέπει ν' αναγνωρίσουμε οτι η ζήλια βρίσκεται μέσα στην ανθρώπινη φύση. Και αυτό που θα 'πρεπε ίσως να κάνουμε είναι να καταφέρουμε ν' αλλάξουμε τον τρόπο που ενεργεί μέσα μας και απο ένα τέρας με πράσινα μάτια και παρανοϊκή συμπεριφορά, να το μεταλλάξουμε σε καλή μάγισσα που διεγείρει τις αισθήσεις μας και τη λίμπιντο.
Να γίνει κομμάτι του παιχνιδιού της αποπλάνησης για κάθε ζευγάρι.
Η Ζαν Μορό έχει χαρακτηρίσει την ζήλια "εκπληκτικό" πόνο του έρωτα. Και μάλλον θα πρέπει να μπορούμε να τον "θεραπεύουμε" χωρίς να φτάσουμε στα ψυχοφάρμακα, αλλά με την δύναμη του μυαλού μας.
Φτάνουμε στην ζηλοτυπία απο πραγματικές και φανταστικές συμπεριφορές, από φανταστικά και πραγματικά γεγονότα ή από το παρελθόν που έχει το πρόσωπο που μάς εμπνέει έρωτα.
Αυτό που τρέφει την ζήλια είναι οι αμφιβολίες. Και όταν δρασκελίσει το κατώφλι της βεβαιότητας γίνεται παραφροσύνη ή σταματάει ολοκληρωτικά. Γιατί σε περίπτωση που η απιστία επιβεβαιώνεται, χάνει σε ένταση και άλλα συναισθήματα παίρνουν την θέση της όπως αυτά της οργής, του άγχους ή της κατάθλιψης. Οι υποψίες όμως, οι φαντασίες και οι φοβίες είναι αυτές που την θεριεύουν και πολλές φορές γίνεται ασφυκτικός κλοιός γι' αυτούς που την υπομένουν.
Ωστόσο ας δούμε την καλή πλευρά της ζήλιας. Αυτή που κρατάει σε εγρήγορση το ζευγάρι και το κρατάει μακριά απ' το να δει την σχέση του να βυθίζεται στην "πλαδαρότητα" και στην αδιαφορία.
Να το δούμε σαν ένα αντίδοτο στην πλήξη, κάτι που δημιουργεί ελαφρείς τριγμούς αλλά όχι χάσματα.
Ζήλια σημαίνει ύπαρξη πάθους και ακουμπάει πάνω στα μύχια, στα ανεξερεύνητα και στα σκοτεινά της προσωπικότητας μας. Ομως αν προσπαθήσουμε να εκλογικεύσουμε την ζήλια θα χάσουμε αυτό που έχει να μας δώσει. Θα χάσουμε αυτή την κάθοδο στον εσωτερικό μας κόσμο που φωτίζει την συμπεριφορά μας, τα πως και τα γιατί.
Αυτός που ζηλεύει βλέπει τις αισθήσεις του να οξύνονται, το μυαλό του, η φαντασία του βρίσκονται σε πυρετώδεις διεργασίες.
Και τα δύο φύλα μπορούν να "ξυπνήσουν" την ζήλια στους συντρόφους τους αντίστοιχα και διάφορα δημοσιεύματα κατά καιρούς συμβουλεύουν για καινούργια χτενίσματα, σέξυ εσώρουχα, κομψό ντύσιμο κ.λ.π.
Για μένα αυτό που δεν αφήνει κανέναν σύντροφο να "κοιμάται" είναι να καταλαβαίνει ότι είστε σεξουαλικά ενεργοί, ότι δεν έχετε παραιτηθεί.
Και η μεγάλη αλήθεια είναι ότι αυτό δεν το αντιλαμβάνεται μόνο η/ο σύντροφός σας αλλά και πάρα πολλοί του αντίθετου φύλου που σάς βρίσκουν ελκυστική/κό και αυτό που δημιουργεί την ελκυστικότητα δεν είναι τόσο ο στολισμός και οι πλαστικές επεμβάσεις, όσο οι ορμόνες σας που όταν είστε ενεργοί φωνάζουν απο μακριά και δεν αφήνουν ασυγκίνητους τους ανταγωνιστές.
Γι' αυτό και το σεξ πρέπει να είναι απόλυτη προτεραιότητα στην ζωή μας όπως η τροφή και ο ύπνος.
Αυτή είναι η αφροδισιακή ζήλια. Ετσι απλά χωρίς να κάνετε τίποτα, ακόμη κι αν λειτουργείτε με χαμηλωμένο βλέμμα, οι άλλοι θα σάς ανακαλύπτουν και οι σύντροφοι θα "καίγονται" απο ανησυχία και επιθυμία ταυτόχρονα.
Το να παραμένετε σεξουαλικά ενεργοί είναι το 50% για ό,τι άλλο κάνετε στο να κερδίζετε τους συντρόφους σας μέσα στην καθημερινότητα. Οι στατιστικές δείχνουν πως οι άνθρωποι με σεξουαλική ζωή φροντίζουν τους εαυτούς τους περισσότερο, για να κρατήσουν την επιθυμία ψηλά.
Να που όλα είναι ένας κύκλος!
Αυτή η ενέργεια που δίνει η φαντασιακή δυνατότητα στον σύντροφο και τον βάζει στην διαδικασία της σκέψης να μάς διεκδικεί μία άλλη/ένας άλλος είναι αυτό που βάζει φωτιά στην σχέση.
Και αυτό βασίζεται στο προϊστορικό αρσενικό που ζήλευε γιατί δεν ήθελε παράνομα παιδιά, καθώς επιθυμούσε να ταίζει και να προστατεύει την δική του σπορά, ενώ το θηλυκό φοβόταν ότι εάν τα άλλα θηλυκά σαγήνευαν τον σύντροφό της, θα έμενε χωρίς τροφή.
Υπάρχουν πολλοί που θεωρούν την ζήλια σαν μια έκφραση κατώτερων όντων που δεν έχουν εκπολιτιστεί. Συνήθως αυτό λέγεται γιατί ουσιαστικά φοβούνται την εξάρτηση απ' το αγαπημένο πρόσωπο. Είναι σαν να χάνουν την ανεξαρτησία τους. Δεν μπορώ ν' ακούω ανθρώπους που με καμάρι και αυτοθαυμασμό λένε ότι δεν έχουν ερωτευτεί ποτέ τους. Υποτιμούν τον έρωτα και στο τέλος καταντούν να κάνουν σεξ με ναρκισσιστικό τρόπο.
Πάνω απ' όλα πρέπει να παραδεχόμαστε και ν' αποδεχόμαστε την ζήλια ως ένα υγιές συναίσθημα, όταν φυσικά αυτό δεν γίνεται παράνοια και δεν βασανίζει, δεν ευτελίζει τον σύντροφο.
Να μην φοβόμαστε την ερωτική εξάρτηση γιατί ο έρωτας ΜΟΝΟ εξάρτηση είναι και τίποτε άλλο!
Να κατακτάμε την αυτοεκτίμησή μας, που μάς γεμίζει με σιγουριά ότι μπορούμε ν' αγαπήσουμε και ν' αγαπηθούμε.
Να εκπαιδευτούμε στο να "χωρίζουμε καλά". Δεχόμενοι ότι η ζωή μας κυλά μέσα στην αστάθεια και οι πράξεις μας, καθώς και οι επιλογές μας, είναι μια αλληλουχία λαθών και μαθαίνουμε να ζούμε με αυτά.
Ο χωρισμός είναι ο απαραίτητος συντελεστής της ατομικής μας ανάπτυξης απ' την αρχή της ζωής μας.
Στο μαγικό σκηνικό του έρωτα οι αντιφάσεις πρωταγωνιστούν.
Ο ερωτευμένος είναι ένας ήρωας που παλεύει να τις κατανοήσει αλλά όχι να τις εξαφανίσει.
Η ύπαρξη λάμπει μέσα στις αντιφάσεις της.
Βρείτε με στο facebook
