Κοινωνία

Δεν θα μπορέσει ο Δίας να μου λύσει

τα πέτρινα δίχτυα που με ζώνουν. Έχω ξεχάσει

τις μορφές των ανθρώπων που κάποτε ήμουν·

Ο Μπρούνο, είναι ένας μηχανικός χαρτιού που έπειτα από 15 χρόνια στη δουλειά βρίσκεται ξαφνικά εκτός λόγω περικοπών και λόγω αλλαγής έδρας της εταιρείας του. Αν και αρχικά προσπαθεί να το αντιμετωπίσει ψύχραιμα, έπειτα από δυόμιση χρόνια ανεργίας χάνει και το τελευταίο ίχνος υπομονής και αναγκάζεται να στραφεί σε ιδιαίτερα ανορθόδοξες λύσεις.

Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε ένας Κέκροπας. Τούτος δω ο Κέκροπας ήτανε βασιλιάς.

Είχε το λοιπόν μια πολιτεία, μικρή σα μανιτάρι, είχε και το παλάτι του, τους ανθρώπους του, έβαζε φόρους, έκοβε και κάνα αυτί άμα τσακώνανε τίποτα λωποδύτες, γενικά καλός άνθρωπος ήτανε.

«Ο πόθος να κατανοήσεις τον κόσμο και ο πόθος να τον μεταμορφώσεις είναι οι δυο μεγάλες μηχανές της προόδου. Χωρίς αυτές, η ανθρώπινη κοινωνία θα έμενε ασάλευτη ή θα πισωδρομούσε» (Μπέρτραντ Ράσελ).

Αν δεν έχεις αποτύχει σε κάτι, πώς ξέρεις ότι έχεις πετύχει; 

 Σε αυτή την ερώτηση είναι πολύ δύσκολο να απαντήσει μια γυναίκα γιατί είναι πολύ πιθανό να μην έχει αφήσει τον εαυτό της ποτέ να αποτύχει, σύμφωνα με ένα άρθρο από U.S News and World Report.

Οι αρχαίοι Έλληνες δεν εξατμίστηκαν, βέβαια. Άφησαν απογόνους όπως όλοι. Και ασφαλώς «ελληνικό αίμα» υπάρχει και στους σημερινούς κατοίκους της Ελλάδας, και στους σημερινούς κατοίκους ολόκληρης της ανατολικής Μεσογείου τουλάχιστον, για να μην πούμε ολόκληρης της Πρόσω Ασίας και της Βόρειας Αφρικής.

Οι θερμοκρασίες αυξάνονται, τα χαρακτηριστικά των βροχοπτώσεων αλλάζουν, οι παγετώνες και το χιόνι λιώνουν και η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει. Η κλιματική αλλαγή ήδη συντελείται δηλαδή.

Σε βλέπω να ανάβεις τσιγάρο μετά περισσής άνεσης.

Αρχίζεις να καπνίζεις μανιωδώς, βγάζοντας από το στόμα σου καπνούς.

Αδιαφορείς που βρίσκομαι δίπλα σου εγώ και ως μη καπνίστρια, εκείνη τη στιγμή δυσαρεστούμαι και δεν μπορώ να το αντέξω.

Γιατί δε θα έπρεπε να εκπλησσόμαστε όταν συμβαίνουν απίθανες συμπτώσεις, θαύματα και άλλα παράξενα συμβάντα – ακόμα και όταν οι ίδιοι έξι αριθμοί που κερδίζουν το λαχείο κληρώνονται δύο φορές διαδοχικά.

Ποτέ δεν αγαπάμε κάποιον. Αγαπάμε απλώς την ιδέα πού σχηματίζουμε για κάποιον. Τελικά αυτό πού αγαπάμε είναι μια δική μας έννοια και ο εαυτός μας.
Μπ.Σ.

 «Ολόκληρο το οικοσύστημα του πλανήτη, που ας σημειωθεί δεν αποτελείται μόνο από το περιβάλλον, κρούει ήδη τον κώδωνα του κινδύνου. Για να συνεχιστεί η ζωή στη γη είναι απαραίτητο για άλλη μια φορά να θέσουμε σε αμφισβήτηση τη θέληση για δύναμη και τη δικτατορία της αγοράς και να ακολουθήσουμε την κατεύθυνση της οικολογίας, ενάντια στην ισχυρή συμμαχία των κατεστημένων συμφερόντων και στην κυρίαρχη αντίληψη και νοοτροπία» (Ζακ Ρομπέν)

Ο Κώστας Γαβράς δεν χρειάζεται συστάσεις καθότι καταξιωμένος σκηνοθέτης με ταινίες, όπως «Ο ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΣ» , το «Ζ», «ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΚΟΥΤΙ», το «ΑΜΗΝ» και διακρίσεις όπως βραβείο Όσκαρ, Χρυσό Φοίνικα, Χρυσή Άρκτο και ούτω καθεξής. Συνεπώς μιλάμε για ένα πρόσωπο ανεγνωρισμένο στο χώρο του αλλά και από το κινηματογραφικό κοινό. Ταυτόχρονα είναι ένα πρόσωπο με ξεκάθαρη αριστερή συνείδηση, στοιχείο που αποτυπώνεται στις έντονα πολιτικές ταινίες του.