Κοινωνία
Τα πολύ παλιά τα χρόνια, ζούσε με τη γριά του, τα παιδιά του, τα εγγόνια του και τα δισέγγονά του ένας παππούς που τον έλεγαν μπαρμπα-Ηλίθιο. Όλα πήγαιναν καλά στην οικογένεια και μόνο ένα πράγμα τούς δυσκόλευε: Ακριβώς απέναντι από το σπίτι τους υπήρχαν δυο μεγάλα βουνά που τους έκλειναν απ’ τον κόσμο. Κάθε φορά που ήθελαν να πάνε κάπου, έπρεπε να κάνουν τον κύκλο και να βγουν πίσω τους. Κάποια μέρα, ο μπαρμπα-Ηλίθιος το πήρε απόφαση:
Κεφάλαιο πρώτο: Ο γλάρος
Πνεύμα ελεύθερο. Όσο ελεύθερο σε κάνουν οι φτερούγες στον ώμο σου. Γίνεται να είσαι πουλί του ουρανού και να εγκλωβίζεσαι στη γη; Κι όμως… και τα πουλιά μπορούν να φυλακιστούν ακούσια αλλά συνειδητά.
Ποιος είναι ο συνδικαλιστής της ΔΕΗ* που βάζει το πόδι του πάνω στο μνημείο;
Το όνομά του θα αποκαλυφθεί στην τελευταία πρόταση.
Σχεδόν έντεκα το πρωί, ήλιος και ένα απαραίτητο αεράκι. Υπάρχουν μέρες που θέλεις να ανακαλύψεις την πόλη σου και μπαίνεις λίγο στη νοοτροπία του περιπλανώμενου. Παύεις να τη βλέπεις υποκειμενικά με την καχυποψία της συνήθειας και πείθεσαι να είσαι συγκρατημένα ενθουσιασμένος με αυτά που προσπερνούσες.
Ο νευρολόγος Όλιβερ Σακς βρέθηκε κάποια στιγμή στη Μικρονησία (σύμπλεγμα νησιών στον Ειρηνικό). Πήγε εκεί για να μελετήσει το εξωφρενικά τεράστιο ποσοστό αχρωματοψίας του γηγενή πληθυσμού.
Είσαι ο καβαλιέρος και εγώ η ντάμα σου. Είμαστε εδώ για ένα χορό. Ένα χορό τάνγκο. Μα δεν τον ξέρω, σου λέω. Ούτε κι εγώ, αποκρίνεσαι. Θα τον μάθουμε μαζί, μου λες. Από την αρχή. Όπως ένα παιδί μαθαίνει να μιλάει, όπως μαθαίνουμε να επικοινωνούμε και να συνεννοούμαστε με ένα σύστημα κανόνων και κωδίκων.
Στο ομηρικό λεξικό η λέξη δαίμων, συμβολίζει τη σφοδρότητα του οξυμένου πνεύματος, του ακονισμένου μυαλού. Δεν παραπέμπει σε σκοτεινές δυνάμεις όπως κακώς αλλοιώθηκε η ερμηνεία του συν τω χρόνω.
Είναι αλήθεια ότι η σύγχρονη μαζική κουλτούρα υπαγορεύει το μοντέλο του πολίτη που επαναπαύεται καθισμένος στον καναπέ. Του πολίτη που απολαμβάνει την ασφάλεια του ιδιωτικού του χώρου, ενοχοποιώντας απλά το οικονομικό σύστημα για τους άκρατους φόρους και την αφαίμαξη του εισοδήματος του.
Όλοι μας έχουμε σκεφτεί κάποιες στιγμές τι σημαίνει να είσαι γονιός. Είτε πριν γεννηθεί το πρώτο μας παιδί είτε όταν το νήπιό μας έπεσε και χτύπησε ή στη διάρκεια ενός καβγά στο τραπέζι, επειδή το παιδί μας δεν τρώει το φαγητό του, όλοι έχουμε σκεφτεί κάποτε: Το κάνω καλά;
Απαντήσεις σε 10 απλά πραγματάκια που ίσως ντρέπεστε να ρωτήσετε για τα γηρατειά
Γιατί οι ηλικιωμένες βγάζουν γένια;
Η απάντηση θα μπορούσε να είναι «για να πιάσουν δουλειά σε τσίρκο», αλλά δεν είναι τόσο απλό.
Κείνο το βράδυ σώπαιναν οι λύκοι γιατί ουρλιάζανε οι άνθρωποι
Ο Λουντέμης πρόσφερε κάποιους από τους ωραιότερους τίτλους της ελληνικής λογοτεχνίας, όπως Ένα παιδί μετράει τα άστρα, Οι κερασιές θ’ ανθίσουν και φέτος, Το ρολόι του κόσμου χτυπάει μεσάνυχτα. Οι ωραίοι τίτλοι, ωστόσο, έκρυβαν πίσω τους ιστορίες βαριές και ασήκωτες, σαν τις πέτρες που κουβαλούσαν οι πολιτικοί κρατούμενοι στους τόπους εξορίας. Ο ίδιος ο συγγραφέας είχε εξοριστεί στη Μακρόνησο, εκεί όπου γράφηκαν μερικές από τις πιο μαύρες σελίδες της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας.
Οι Miron Zuckerman, Jordan Silberman and Judith A. Hall από το πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ και το πανεπιστήμιο του Νορθίστερν διεξήγαγαν μία στατιστική ανάλυση συνδυάζοντας 63 διαφορετικές επιστημονικές μελέτες και απέδειξαν πως υπάρχει αντιστρόφως ανάλογη σχέση ανάμεσα στη θρησκευτικότητα και την ευφυΐα/νοημοσύνη. Με λίγα λόγια όσο πιο πολύ πιστεύει κανείς τόσο χαμηλότερα παραμένουν τα επίπεδα νοημοσύνης του.
