Κοινωνία

Η κραυγή, Θάλαττα - Θάλαττα, είναι η ιστορική φράση που ήχησε ως… ανακουφιστική ανάσα της λήξης των δεινών που δοκίμασαν οι 10. 000 Έλληνες, μισθοφόροι, οι λεγόμενοι Μύριοι, κατά την επιστροφή τους, από την αχανή Ασία, στην Ελλάδα. 

Στις μέρες μας και στην κοινωνία μας, η έννοια της αυτοεκτίμησης είναι ο βασικός δείκτης σε σχέση με το αν νιώθει κανείς καλά με τον εαυτό του, ενώ τα άρθρα για την αυτοεκτίμηση φαίνεται πολλές φορές να δίνουν μια λίστα συμβουλών για την ενίσχυση της, όπως «γίνε γενναιόδωρος με τον εαυτό σου», ή «βρες ενδιαφέροντα» ή «μη συγκρίνεσαι με τους άλλους».

Ξυπνάω πολύ πρωί για να έχω χρόνο ελεύθερο πριν το διάβασμα. Καφές, η εφημερίδα από την Κυριακή που κάτι δεν φανέρωσε ή κάτι θέλει να ξαναδείξει. Διαβάζω τη Χρονογραμμή του Δημήτρη Αθηνάκη με τον ηθοποιό Κώστα Κορωναίο στις Τέχνες της Καθημερινής . Ο λεκές στο πουκάμισο του εικοσιτετραώρου του είναι η παράσταση που ανεβάζει τώρα η ομάδα «Προτσές» . Τριστάνος του Τόμας Μαν, αυτού του θρύλου. Θυμάμαι τα βιβλία του που έχω διαβάσει και ξεχωρίζω και άλλα αδιάβαστα που πατικώνονται σε μια από τις υπομονετικές στοίβες του γραφείου.

ΜΕΧΡΙ τον Νεύτωνα, και με εξαίρεση τους ειδωλολάτρες που είναι οι πιο λογικοί απ’ όλους τους θρησκευόμενους, οι άνθρωποι αναζητούν τον Θεό πέρα από τη φύση, σε μια περιοχή καθαρά πνευματική, που δεν έχει μέσα της ίχνος ύλης.

Βρίσκομαι έξω από ένα γυμάσιο-λύκειο στην Ταϊπέι, Ταϊβάν. Η πύλη του δεν είναι κλειδωμένη, έχει όμως θυρωρό. 

‘Μπορώ να μπω?’, ρωτάω.

‘Παρακαλώ!’

Αμέσως μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204 από τους Φράγκους, ο Αλέξιος Α', ο επιλεγόμενος Μέγας Κομνηνός, ιδρύει αυτόνομο κράτος στον Πόντο, με πρωτεύουσα την Τραπεζούντα, που ζει 257 χρόνια και καταλύεται μετά την άλωση της Πόλης, το 1461, από τον Μωάμεθ τον Πορθητή. Το κράτος της Τραπεζούντας, που για δυόμισι περίπου αιώνες πορεύεται παράλληλα με τη θνήσκουσα Βυζαντινή Αυτοκρατορία, σφύζει από ζωή, έτσι που κόβει τις σχέσεις του με το διεφθαρμένο Βυζάντιο. Και γίνεται γιαυτό ο πόλος έλξης των καλών χριστιανών.

Τα δαυλιά μέσα στο τζάκι

Έσβησαν, για δες.

Το τοπίο στο συνταξιοδοτικό είναι απογοητευτικό, καθώς η μέση ηλικία συνταξιοδότησης (τα 62 έτη) θεωρείται πλέον χαμηλή, σύμφωνα με έκθεση του ΟΟΣΑ.

Το λεξικό μας πληροφορεί πως: "Δώρο είναι το άνευ αμοιβής ή ανταλλάγματος αυτοπροαιρέτως διδόμενον υπό τίνος εις άλλον αγαθόν ως δείγμα τιμής, φιλίας, ευαρέσκειας".

“Επαναστατώ, άρα υπάρχω” διακήρυξε με περίσσιο στοχασμό και πνευματική τόλμη ο Αλμπέρ Καμύ και η επανάσταση αυτή που οραματίστηκε είναι πολυδιάστατη με αρκετές απολήξεις οι οποίες διαρθρώνονται στην κοινωνία, στην πολιτική, στις τέχνες ακόμη και στα συναισθήματα.

Σε συζητήσεις με φίλους, ορισμένοι μου έχουν εξομολογηθεί πως ντρέπονται να βγουν στην παραλία επειδή φοβούνται την απόρριψη και την άσχημη κριτική των άλλων.

Θα ήθελα να γράψω λίγα λόγια για εκείνους που κρίνουν τους άλλους με χαρακτηρισμούς που πονάνε, για εκείνους που χαρακτηρίζουν άτομα χωρίς να γνωρίζουν την ιστορία τους, για τους διάφορους που πίσω από την άνεση και την ανωνυμία ενός πληκτρολογίου νομίζουν ότι μπορούν να στάζουν δηλητήριο ανενόχλητοι.

Έγινε κι αυτό: το κρατικό κανάλι στη Βενεζουέλα σημειώνει πόσο τρομερή είναι η οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα. Την ώρα που η Βενεζουέλα ξεμένει από τρόφιμα. Τα νοσοκομεία είναι γεμάτα άρρωστα παιδιά ενώ τα ιατρικά μηχανήματα δεν επαρκούν. Και τα προβλήματα στην ηλεκτροδότηση πληθαίνουν καθώς η οικονομία της χώρας αυτής καταρρέει.