Πώς κατάφερε η ζωή να δαμάσει τη φλόγα που έφτασε στη Γη από το σύμπαν

Ο Θεόφραστος ήταν μαθητής του Αριστοτέλη και διάδοχός του στο Λύκειο, ο οποίος συνέγραψε κι ένα βιβλίο "περί γάμου" στο οποίο δεν εκφραζόταν και τόσο τρυφερά για το γυναικείο φύλλο. Την ίδια ακριβώς εποχή, στον Κήπο του Επίκουρου, υπήρχαν πολλοί οπαδοί του, άνδρες αλλά και γυναίκες, ως επί το πλείστον εταίρες, και απ’ όλες πιο διάσημη η Λεόντιον, μία εταίρα και φιλόσοφος της σχολής, η οποία έμεινε στον Κήπο την μετέπειτα ζωή της συναναστρεφόμενη με μέλη του Κήπου. 

Έλεγχοι υποθέσεων και εκτιμήσεις διαστημάτων εμπιστοσύνης, ανάλυση παλινδρόμησης και συσχέτισης - μολονότι όλα αυτά υπόκεινται σε παρερμηνείες, τα πιο συνηθισμένα είδη στατιστικών σολοικισμών δεν αφορούν τίποτε πιο περίπλοκο από κλάσματα και ποσοστά. Αυτό το τμήμα περιέχει μερικά αντιπροσωπευτικά παραδείγματα.

Ένας τέτοιος σημαντικός παράγοντας είναι το απρόσωπο στοιχείο των μαθηματικών. Ορισμένοι άνθρωποι προσωποποιούν υπερβολικά τα γεγονότα, αρνούμενοι μια εξωτερική οπτική, και επειδή οι αριθμοί συνδέονται στενά με μια απρόσωπη θεώρηση του κόσμου, αυτή η άρνηση συμβάλλει σε μια σχεδόν ηθελημένη αριθμοφοβία.

Οι ικανότητες που εμφάνισε ο Αϊνστάιν στη νεανική ηλικία του καθώς και η μεταγενέστερη πλήρως ανεπτυγμένη ευφυΐα του, εκπήγαζαν σε μεγάλο βαθμό από την ακόρεστη περιέργεια που είχε για τον κόσμο γύρω του. Σε ολόκληρη την παραγωγική, επαναστατική και διορατική σταδιοδρομία του ποτέ δεν έπαψε να προβληματίζεται για τους θεμελιώδεις νόμους που διέπουν το σύμπαν.

Αμέσως μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204 από τους Φράγκους, ο Αλέξιος Α', ο επιλεγόμενος Μέγας Κομνηνός, ιδρύει αυτόνομο κράτος στον Πόντο, με πρωτεύουσα την Τραπεζούντα, που ζει 257 χρόνια και καταλύεται μετά την άλωση της Πόλης, το 1461, από τον Μωάμεθ τον Πορθητή. Το κράτος της Τραπεζούντας, που για δυόμισι περίπου αιώνες πορεύεται παράλληλα με τη θνήσκουσα Βυζαντινή Αυτοκρατορία, σφύζει από ζωή, έτσι που κόβει τις σχέσεις του με το διεφθαρμένο Βυζάντιο. Και γίνεται γιαυτό ο πόλος έλξης των καλών χριστιανών.

Στις Περιπέτειες του Ρομπέν των Δασών, ο Ρομπέν συμβουλεύει ένα νεαρό οπαδό: «Πες μας τα βάσανά σου και μίλα ελεύθερα. Αν κυλήσουν σαν το ρυάκι τα λόγια, η καρδιά θα ξαλαφρώσει από τη θλίψη της. Είναι σαν ν’ ανοίγεις τη βάνα για τα απόνερα, όταν η δεξαμενή του μύλου έχει πια πλημμυρίσει».

Στον πρώτο τύπο (του δράματος) εφαρμόζεται κατά γράμμα η συμβουλή που έδωσε ο τύραννος της Μιλήτου Θρασύβουλος στο συνάδελφό του της Κορίνθου Περίανδρο, όταν αυτός τον ρώτησε ποιά πολιτική ν’ ακολουθήσει για να κυβερνά ήσυχος, απερίσπαστος από τους αντιπάλους του. Την ιστορία την αφηγείται με τη γνωστή του χάρη ο Ηρόδοτος :

Η ανθρώπινη εμπειρία φαίνεται ότι συντίθεται από τεμνόμενες βιωματικές αλυσίδες που συνδυάζονται σε διάφορες ακολουθίες, με τρόπους ανεξιχνίαστης ακόμα πολυπλοκότητας. Για τον Stern (2004), μέσω των “σχεσιακών προόδων”, έχουμε διαρκώς ένα σιωπηλά ανακατασκευαζόμενο παρελθόν, μέσα σε ένα τρέχον παρόν. Ή, έχουμε έναν παρόντα βιωματικό χρόνο, στον οποίο ξανασυμβαίνει διαρκώς το παρελθόν, αλλά διαρκώς διαφοροποιούμενο, καθώς ενσωματώνεται διαφορετικά στο εκάστοτε παρόν.

Όσο διασκεδαστική και αν φαίνεται μια ψευδοεπιστήμη, όσο σίγουροι και αν είμαστε ότι δε θα φανούμε ποτέ τόσο αφελείς ώστε να παρασυρθούμε από μια τέτοια διδασκαλία, ξέρουμε πολύ καλά ότι ανθίζει γύρω μας.