Χαίρε στους τρελούς

Ο Lee Clow, ο διευθυντής δημιουργικού της Chiat/Day που είχε κάνει την εξαιρετική διαφήμιση «1984» για την παρουσίαση του Macintosh, κατευθυνόταν με το αμάξι του στο Λος Άντζελες στις αρχές Ιουλίου του 1997, όταν χτύπησε το τηλέφωνο του αυτοκινήτου. Ήταν ο Jobs. «Γεια σου, Lee, εδώ Steve», είπε. «Μάντεψε. Ο Amelio μόλις παραιτήθηκε. Μπορείς να ’ρθεις;»

Ευτυχία

• Θα ήταν ο κόσμος δικαιότερος αν οι ευτυχισμένοι υποχρεώνονταν να πληρώσουν φόρο επί της ευτυχίας τους;

Ο μπαμπάς συνήθιζε να μου λέει:
για να καταλάβεις ποιος είναι καλός φίλος
να οργανώσεις ένα πάρτι
ένα όμορφο πάρτι
να έχεις καλές μπύρες
και κρασιά παλιά ώριμα

Οι άνθρωποι έχουν πράγματι πολλούς τρόπους για να δηλώνουν «Εγώ είμαι ο στρατηγός και όχι εσύ», χωρίς να δείχνουν τα οπίσθιά τους ή να φοράνε διακριτικά με αστέρια στους ώμους. Όπως και σε άλλες κοινωνίες πρωτευόντων, η κατεύθυνση του βλέμματος και η επίμονη ματιά αποτελούν σημαντικά σήματα κυριαρχίας στην ανθρώπινη κοινωνία.

Ο άνθρωπος δεν υπέφερε πάντοτε από τις ίδιες ασθένειες.

Πάντοτε ο άνθρωπος αρρώσταινε. Από μολυσματικές ασθένειες οφειλόμενες σε παθογόνους μικροοργανισμούς και παράσιτα ή από εγγενείς δυσλειτουργίες του ίδιου του σώματός του. Και στις δύο περιπτώσεις, τόσο η φύση των ασθενειών όσο και η συνεισφορά τους στη συνολική νοσηρότητα ήταν άμεση συνάρτηση του περιβάλλοντος και του τρόπου ζωής.Για να προσβληθεί κανείς από ένα παθογόνο θα έπρεπε να συναντηθεί μαζί του στο ίδιο περιβάλλον, και μάλιστα με συχνότητα έκθεσης που να εγγυάται την επιτυχή προσβολή.

Τα πρωτεύοντα θηλαστικά είναι πολύ επιδέξια στο να θολώνουν τα νερά. Οι μαϊμούδες και οι μπαμπουίνοι έχουν ταλέντο στο να παριστάνουν ότι ενδιαφέρονται για ανύπαρκτα αντικείμενα ή γεγονότα, κοιτάζοντας οπουδήποτε αλλού εκτός από την πηγή της αμηχανίας, ελπίζοντας ότι αυτή θα εξαφανιστεί.

Στη θλιμμένη μέρα η καρδιά μου πιο θλιμμένη απ'
τη μέρα...

Η  Δημοκρατία είναι η μοναδική μορφή διακυβέρνησης  που προασπίζει  την ελευθερία, τη σύσταση ενός κράτους δικαίου και πρόνοιας, την  προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων και τις υποχρεώσεις των πολιτών απέναντι στη κοινωνία. Παρ’ όλα αυτά η  δημοκρατία  ως θεσμός είναι ευάλωτος και μπορεί εύκολα να κινδυνεύσει η ακεραιότητά της  και το αποτέλεσμα να είναι αντίθετο από τις αξίες που πρεσβεύει.

Αυτή είναι η Αφροδίτη που φανταζόμαστε. Από δω πήρε και τ όνομα του ο έρωτας, από δω σταλάζει για πρώτη φορά η γλύκα της Αφροδίτης στην καρδιά' και καταπόδι ακολουθούν οι παγερές οι έγνοιες. Γιατί ακόμη κι αν λείπει το αγαπημένο πρόσωπό, το είδωλο του είναι παρόν και τ όνομά του το γλυκό ηχεί μέσα στα αυτιά σου.

...ναι, η καρδιά του χτυπούσε σαν τρελή και, ναι, είπα ναι, θα πω Ναι.

Τζέιμς Τζόυς, Οδυσσέας