Εάν τρώτε και πίνετε καθημερινά, τότε θα πρέπει να αποδεχτείτε και το γεγονός ότι η επίσκεψη στην τουαλέτα είναι αναγκαία. Κάντε ό,τι είναι να κάνετε. Ελπίζω να μην ξεχάσατε τη βαθιά αναπνοή. Σας προειδοποίησα: θα σας χρειαστεί. Εάν, πάλι κάνετε πρωινό ντους, μη ξεχνάτε να τραγουδάτε στο μπάνιο. Αναλογιστείτε πόσο τυχεροί είστε που μπορείτε να κάνετε το πρωινό σας ντουζάκι. Ο Λουδοβίκος ο 14ος της Γαλλίας έκανε μπάνιο μόνο μια φορά το χρόνο! Είστε καλύτεροι από βασιλιάδες και δεν το έχετε συνειδητοποιήσει ακόμη!

Όπως πολλοί άνθρωποι, είμαι δύσπιστος έναντι οποιουδήποτε βιβλίου, διάλεξης ή άρθρου, προσφέρεται να αποκαλύψει τα μυστικά της ευτυχίας. Για μένα, η ευτυχία είναι επεισοδιακή. Είναι εκεί, μια στιγμή συνεύρεσης με έναν φίλο για ποτό, όταν ακούμε ένα νέο και εντυπωσιακό κομμάτι μουσικής στο ραδιόφωνο, όταν μοιραζόμαστε εμπιστοσύνη με έναν συγγενή ή όταν ξυπνάμε από έναν καλό ύπνο μετά από μια περίοδο γρίπης. Η ευτυχία είναι μια αίσθηση χαράς σε κάποια στιγμή που δεν μπορεί να κυνηγηθεί και να πιαστεί και που δεν μπορεί να διαρκέσει πολύ.

Τα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα «πρέπει να είναι μια δημοκρατία σε μικρογραφία» έλεγε ο Τζον Ντιούι, ώστε να παράγει ώριμους και υπεύθυνους πολίτες και όχι φοβισμένους και υποταγμένους υπηκόους που εύκολα μπορούν να μετατρέπονται από τον κάθε επίδοξο σωτήρα ή «αυθεντία», σε θύματα. Παρ’ ότι είμαστε στην αυγή του εικοστού πρώτου αιώνα, θλίβομαι διότι ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας δεν γνωρίζει ακόμη τι πραγματικά σημαίνει δημοκρατία. Αγνοεί την ουσία, την έννοια της δημοκρατίας, θεωρώντας ότι σε αυτή ο καθένας έχει το δικαίωμα να λέει τη μικρή ή τη μεγάλη του χαζομάρα. Μετατρέπει την άγνοια του σε άποψη με σαθρά επιχειρήματα, έχοντας ουσιαστικά ως μοναδικό του προσόν για να την επιβάλλει την φωνασκία. Τη δημοκρατία αυτοί που την εφηύραν δεν την εφηύραν για να μπορεί ο κάθε βάρβαρος να φωνασκεί και να τη μετατρέπει σε οχλαγωγία.

Σηκώθηκα απότομα από το κρεββάτι. Αυτή την φορά δεν έφταιγε, ούτε κάποιο ξεχασμένο προ πολλού ξυπνητήρι, - πιθανότατα με υπαρξιακό αναγόμενο στις ανάγκες μιας πρωινής αγγαρείας ή ενός γκοσιπίστικου καφέ, ούτε όμως η ρωγμή που βόσκει δίπλα ακριβώς στο κρεβάτι μου, επιτρέποντας ώρες ώρες στο ατίθασο αεράκι να διαπερνάει το δωμάτιο μου και να μου δημιουργεί ένα ανεπαίσθητο ρίγος. Υπαίτια ήταν μια φωνή που μανιωδώς αισθανόμουν να με καλεί στο μπαλκόνι, αμφιταλαντευόμενη ανάμεσα στην επιθυμία μιας φιλοσοφικής βραδινής κουβέντας και στο γόητρο ενός νυχτερινού ταγκό.

Eίναι βέβαιο πως η σύγχρονη περίοδος θα απασχολήσει ιδιαίτερα τους ιστορικούς και πολλές ειδικότητες επιστημόνων και ιατρών στο μέλλον. Αλλωστε, ήδη καθημερινά γίνονται συζητήσεις για τη νόσο COVID-19 από ειδικούς και από μέλη του γενικού πληθυσμού, ακόμη και από τους αρνητές των επιστημονικών παρατηρήσεων, δηλαδή από εκείνους που αντιπροσωπεύουν την «ανοησία της αγέλης». Σύμφωνα με τον φιλόσοφο Χάρι Φράνκφουρτ, «η φιλοσοφική έννοια της σαχλαμάρας είναι η αδιαφορία για την πραγματικότητα, όχι το ψεύδος».

Ο Ναζισμός, το QAnon, ο κοροναϊός και οι λάτρεις της «Νέας Εποχής» και του πνευματισμού. Πώς συνδέονται όλα αυτά και γιατί η ιστορία επαναλαμβάνεται;

Εντάξει, δεν είμαστε φίλοι και μάλλον ποτέ δεν θα γίνουμε, αλλά επειδή καλώς ή κακώς ζούμε στην ίδια κοινωνία και άρα οι πράξεις του ενός επηρεάζουν τη ζωή του άλλου, πρέπει να καταλάβεις κάποια πράγματα. Μπορεί να πιστεύεις ότι σε ψεκάζουν ή ότι οι εξωγήινοι επισκέπτονται συχνά το σπίτι σου ή όποια άλλη ανοησία ικανοποιεί τον ψυχισμό σου. Δεν με νοιάζει καθόλου.