Λεωνίδας Σπύρου
Πολίτης του κόσμου, φιλελεύθερος, άθεος, συλλέκτης εμπειριών. Τα τελευταία δεκατρία χρονια ζει μόνιμα στο Μπαλι Ινδονησιας. Εξαρτημένος από την αναλυτική σκέψη, την ψυχανάλυση, το γυμναστήριο, τον ήλιο, την θάλασσα και το διαδίκτυο
Ένα μεγάλο πρόβλημα που έχουμε οι Έλληνες είναι ότι μας αρέσει κοντρολάρουμε την ζωή των άλλων.
Των παιδιών μας, των συντρόφων μας, των φίλων μας , των συγγενών μας. Θεωρούμε τους ανθρώπους κτήμα μας.
Παρακολουθώ με αμηχανία για άλλη μια φορά αυτά που συμβαίνουν τις τελευταίες δέκα μέρες και αναρωτιέμαι για το εάν υπάρχει ελπίδα σε αυτήν την χώρα, να γίνει κάποτε μια σύγχρονη πολιτισμένη, δυτικού τύπου χώρα και όχι να είναι με το ένα πόδι στην ανατολή και το άλλο στην δύση.
«Θα σου πάρω σπίτι παιδί μου, αλλά εδώ ένα στενό πιο κάτω από μένα», (για να έχουν τον έλεγχο και να νιώθουνε οι ίδιοι ασφάλεια όταν γεράσουν).
Από την αρχή που ξεκινήσαμε, πρώτα σαν σελίδα του facebook, υπάρχει πάντα ένα θέμα, για το που προσδιορίζεται πολιτικά ο Κλόουν. Δεκαπέντε μήνες τα έχω ακούσει όλα, από νεοφιλελεύθερος, δεξιός, αριστερός, μέχρι ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Φίλοι και φίλες, σας καλωσορίζω και επίσημα στον Κλόουν.
Με χαρά σας υποδέχομαι στην καινούρια μας ιστοσελίδα και σας ευχαριστώ για τη στήριξή σας μέχρι σήμερα. Εσείς είστε που με την αγάπη σας συντελέσατε ώστε μέσα σε 15 μήνες, μια σελίδα του facebook, που ξεκίνησε σαν χόμπι, σήμερα να βγαίνει στον αέρα σαν ιστοσελίδα με μια ομάδα με περισσότερους από 30 αρθογράφους. Όλοι μαζί θα σχολιάζουμε την πολιτική, την κοινωνία, χωρίς να χάσουμε τη σατιρική μας διάθεση και χωρίς να παραμελήσουμε τη φιλοσοφία, τις τέχνες, τον πολιτισμό και την επιστήμη.
Δεν αγαπήσαμε ποτέ την Ελλάδα, αγαπούσαμε πάντα το συμφέρον μας και γι' αυτό εμπορευόμασταν την ψήφο μας, δεν αγαπήσαμε ποτέ τον αθλητισμό, αγαπήσαμε μόνο την ομάδα μας, δεν αγαπήσαμε ποτέ την Ευρώπη και γι' αυτό δεν την επισκεφτήκαμε και δεν θέλαμε να της μοιάσουμε, αγαπήσαμε μόνο τα χρήματα της και το life style της...
Ενδεικτικό για να καταλάβετε τη διαφορά πολιτισμού στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη, είναι ο σεβασμός στο δικαίωμα να διαφέρεις και το πώς αντιλαμβάνονται τη ζωή των «άλλων».
Μου έλεγε προχθές ένας φίλος, που ζει στην Ολλανδία, ότι ένα στενό πάνω από το σπίτι του έχει ανοίξει σε έναν όροφο ένα στούντιο σαδομαζοχιστικών διαστροφών. Με λίγα λόγια πάνε πληρώνουνε 100 ευρώ για να τους δέσουν, να τους κρεμάσουν ανάποδα και να τους μαστιγώσουν.
Μετά την ομιλία του πρωθυπουργού στην έκθεση Θεσσαλονίκης, που ξεχώρισε τους Έλληνες με θρησκευτικά κριτήρια, αισθάνθηκα την ανάγκη να εκφράσω τα συναισθήματα μου και να του πω ότι, κύριε πρωθυπουργέ, θέλω να σου ζητήσω να με συγχωρέσεις.
Θέλω να σου πω ότι είμαι από αυτούς που δεν πιστεύουνε σε φίδια που μιλάνε και θέλω να με συγχωρέσεις γι' αυτό. Θέλω να σου πω ότι ασπάζομαι και πιστεύω 100% την επιστήμη και θέλω να με συγχωρέσεις γι' αυτό.
Γιατί σας κάνει εντύπωση η φωτογραφία που ο άθεος, κατά δήλωσή του Τσίπρας φιλάει τον σταυρό και δέχεται τον αγιασμό από τον δεσπότη; Σε μια θεοκρατική χώρα, πρώτα πρέπει να προσκυνήσεις το παπαδαριό και την ορθοδοξία για να έχεις οποιοδήποτε πολιτικό μέλλον. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι μετά από τρία μνημόνια και τόσα μέτρα, μόνο τη συμμορία των μαυροφορεμένων μάγων δεν τόλμησε να αγγίξει κανείς.
Γεννιέσαι στην Ιταλία και γίνεσαι καθολικός.
Γεννιέσαι στην Τουρκια και γίνεσαι μουσουλμάνος.
Γεννιέσαι στην Ινδία και γίνεσαι Ινδουιστής.
Γεννιέσαι στην Ελλάδα και γίνεσαι ορθόδοξος.