Μια Φλόγα είναι η ψυχή του ανθρώπου· ένα πύρινο πουλί, πηδάει από κλαρί σε κλαρί, από κεφάλι σε κεφάλι, και φωνάζει: «Δεν μπορώ να σταθώ, δεν μπορώ να καώ, κανένας δεν μπορεί να με σβήσει!»

Δέντρο φωτιά γίνεται ολομεμιάς το Σύμπαντο. Ανάμεσα από τους καπνούς κι από τις φλόγες, αναπαμένος στην κορυφή της πυρκαγιάς, κρατώ αμόλευτο, δροσερό, γαλήνιο, τον καρπό της φωτιάς, το Φως.

Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι

Μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές

Όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Εσένα!

Στο κύμα παέι να κοιμηθεί
δεν έχει τι να φοβηθεί
Μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει
γλάρος είναι και πηγαίνει

Δεν σ'αγαπώ σαν να 'σουν θαλασσόροδο ή τοπάζι,
καν σαΐτα από γαρύφαλλα που τη φωτιά θεριεύει...

Η φωτογραφική συλλογή Naturalia του Γάλλου φωτογράφου Jonk καταγράφει τη φύση, καθώς “διεκδικεί τα χαμένα δικαιώματά της μέσω ενός εντυπωσιακού και γαλήνιου τοπίου”.

Με θέμα πολλά εγκαταλελειμμένα κτίρια, η συλλογή κινείται ανάμεσα στο παλιό και το άγριο, προκαλώντας μια έντονη αντίθεση ανάμεσα στο πράσινο και το τσιμέντο.

Από τη ζούγκλα του Αμαζονίου στην αμερικανική μεγαλούπολη, ο καλλιτέχνης Philippe Echaroux παρουσιάζει το δεύτερο μέρος της εντυπωσιακής δουλειάς του, δημιουργώντας με τον κατάλληλο φωτισμό απίστευτα πορτρέτα πάνω σε δέντρα.

Πρόκειται για πρόσωπα απλών ανθρώπων, τους οποίους ο Echaroux είχε φωτογραφίσει στους δρόμους της Νέας Υόρκης.

Το αρχαίο δάσος της «Πριγκίπισσας Mononoke» βρίσκεται στο τροπικό νησί Yakushima της Ιαπωνίας. Η ομορφιά του δάσους είναι εντυπωσιακή αφού θα μπορούσε να αποτελεί σκηνικό σε κάποιο παραμύθι.

Όλη η έκταση καλύπτεται από ένα κεδροδάσος που φιλοξενεί μερικά από τα παλαιότερα ζωντανά δέντρα της Ιαπωνίας.

«Οι καλές ανθρώπινες σχέσεις και η κατάλληλη και τρυφερή συμπεριφορά πηγάζουν από ανθρώπους που έχουν αυξημένη αυτεκτίμηση.

Για να το πούμε απλά, όσοι αγαπάνε και εκτιμούν τον εαυτό τους είναι ικανοί να αγαπήσουν και να εκτιμήσουν τους άλλους και να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα κατάλληλα.

Φοβάσαι κάθε φορά που επιλέγεις να κάνεις ένα βήμα... σκέφτεσαι, ανησυχείς, όλα σου φαίνονται δύσκολα, διστάζεις... φοβάσαι... αμφιβάλλεις...

Μήπως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή; Μήπως δεν είσαι επαρκής για αυτό το βήμα;

Μήπως τελικά δεν θα τα καταφέρεις; Μήπως δεν έπρεπε καν να μπεις σ’ αυτή τη διαδικασία;

Σκέφτομαι πάνω από ένα μήνα να αγγίξω αυτό το θέμα. Είναι ευαίσθητο. Είναι σοβαρό.Είναι όσα δεν μπορείς να περιγράψεις μέσα σε 10 γραμμές.

Αρχικά να σου πω πως οι λόγοι που ένας άνθρωπος εμφανίζει αυτοάνοσο νόσημα μπορεί να είναι πολλοί. Δεν θα σταθώ στα ιατρικά κομμάτια του θέματος καθώς δεν είμαι γιατρός.