Ελένη Λαυρεντάκη
Γεννήθηκα και ζω στην Κρήτη. Είμαι γραφίστας - τυπογράφος και τα τελευταία χρόνια διοχετεύω τις καλλιτεχνικές (και όχι μόνο) ανησυχίες μου στον Κλόουν.
Γιάννης Ρίτσος | Το Εμβατήριο του Ωκεανού
Είχαμε τον κήπο στην άκρη της θάλασσας.
Απ’ τα παράθυρα γλιστρούσε ο ουρανός
κι η μητέρα καθισμένη
στο χαμηλό σκαμνί
Νίκος - Αλέξης Ασλάνογλου | Το βράδυ
Τι ήταν αυτή η ξαφνική ευτυχία
Ανάβαν φώτα στις βεράντες κι η ψυχή μου
ανέμιζε στα ολάνοιχτα παράθυρα
μ' ένα προχώρημα της άνοιξης
δειλά μες στο αθέατο καλοκαίρι.
Κ.Γ. Καρυωτάκης, «Θέλω να φύγω πια από δω…»
Θέλω να φύγω πια από δω, θέλω να φύγω πέρα,
σε κάποιο τόπο αγνώριστο και νέο,
θέλω να γίνω μια χρυσή σκόνη μες στον αιθέρα,
απλό στοιχείο, ελεύθερο, γενναίο.
Edgar Morin | Η πολυπλοκότητα του έρωτα
Ο έρωτας είναι ίσως η πιο αληθινή μας θρησκεία και συγχρόνως η πιο αληθινή μας πνευματική νόσος.
Αμφιρρέπουμε ανάμεσα σ' αυτούς τους δύο πόλους που είναι εξ' ίσου πραγματικοί.
Αλλά, σ' αυτή τη ταλάντευση, το υπέροχο είναι πως η προσωπική μας αλήθεια αποκαλύπτεται και φέρεται από τον άλλον.
Ταυτόχρονα, ο έρωτας μας κάνει να ανακαλύπτουμε την αλήθεια του άλλου.
Θοδωρής Τσιγκένης | Ιούλιος
Τούτος ο ήλιος,
ο Ιουλιανός,
ευωδία καλοκαιρινή,
στο περπάτημα του
θαρρείς ο έρως νικά
σε κάθε του κόσμου γωνιά.
Νίκος Γκάτσος: «Στὴν τέντα τῆς κληματαριᾶς τὸ καλοκαίρι ἀνασαίνει...»
Στὴν τέντα τῆς κληματαριᾶς τὸ καλοκαίρι ἀνασαίνει
Ἔτσι κοιμᾶται ὁλόγυμνη μέσα στὶς ἄσπρες κερασιὲς μία τρυφερή μου ἀγάπη
Ἕνα κορίτσι ἀμάραντο σὰ μυγδαλιᾶς κλωνάρι
Λένα Τσούχλου | Εμείς οι λίγοι
Είμαστε εμείς οι ονειροπαρμένοι τρελλοί της γης
με τη φλογισμένη καρδιά και τα έξαλλα μάτια.
Είμαστε οι αλύτρωτοι στοχαστές και οι τραγικοί ερωτευμένοι.
Ρόμπερτ Φροστ | Φωτιά και Πάγος
Κάποιοι λεν πως ο κόσμος θα τελειώσει με φωτιά,
Άλλοι λένε με πάγο.
Απ’ όσο έχω γευτεί τον πόθο
Συντάσσομαι με την φωτιά.
Μ. Καραγάτσης: «Σ' όλον τον κόσμο υπάρχει μόνο ένα κορίτσι…»
«Σ' όλον τον κόσμο υπάρχει μόνο ένα κορίτσι…
κάνει τις λέξεις να κρέμονται άναυδες...
ομολογεί ανάσες ποιήματα…