Ελένη Λαυρεντάκη
Γεννήθηκα και ζω στην Κρήτη. Είμαι γραφίστας - τυπογράφος και τα τελευταία χρόνια διοχετεύω τις καλλιτεχνικές (και όχι μόνο) ανησυχίες μου στον Κλόουν.
Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Ο ερωτευμένος
Φεγγάρια, όργανα, σεντέφια, ρόδα, λάμπες
καθώς επίσης και του Ντύρερ οι γραμμές
οι εννιά αριθμοί, το μεταβλητό μηδέν,
όλα αυτά, πρέπει να προσποιηθώ ότι υπάρχουν.
Διάφανα Κρίνα | Μέρες αργίας
Ξέρω πως θα `ρθει και δε θα `μαι όπως είμαι,
να τον δεχτώ με το καλύτερο παλτό μου.
Μήτε σκυμμένος στις σελίδες κάποιου τόμου,
εκεί που υψώνομαι να μάθω ότι κείμαι.
Βλάντιμιρ Μαγιακόβσκι | Ακούστε
Ακούστε!
Τάχα αν τ' αστέρια ανάβουν
πάει να πει πως κάποιος τα 'χει ανάγκη;
Μυρτιώτισσα | Έρωτας τάχα
Έρωτας τάχα να 'ναι αυτό
που έτσι με κάνει να ποθώ
τη συντροφιά σου,
και κάθε νύχτα , τριγυρνώ
τα φωτισμένα για να δω
παράθυρά σου;
Κ. Καρυωτάκης, «Κυριακή»
«Ο ήλιος ψηλότερα θ’ ανέβει
σήμερα που ‘ναι Κυριακή.
Φυσάει το αγέρι και σαλεύει
μια θημωνιά στο λόφο εκεί.
Γιώργος Σεφέρης | Κυριακή
«Δυο βαριά άλογα και ένα αργό αμάξι, αυτό ή κάτι
άλλο, έξω από το παράθυρό μου στο δρόμο
αυτός ο θόρυβος.
Θωμάς Γκόρπας, «Δόξα της Κυριακής»
«Η κοπέλα απέναντι στο άλσος
συνομιλεί μ’ επιθυμίες κι ατσάκιστα μυστικά.
Τα χέρια της δείχνουν τους δρόμους
τα πόδια της προσανάβουν το τραγούδι της χλόης
τα μάτια της καλημερίζουν το δροσερό φως.
Τίτος Πατρίκιος, «Σαββατοκύριακο»
«Ξυπνώντας
Λίγες σταγόνες ύπνο ακόμα στα μαλλιά
Γυμνά πρόσωπα
Γυμνό δωμάτιο
Ένα κρεβάτι τυχαίο
Γιάννης Ρίτσος | Σαββατόβραδο
«Μπήκε σκυμμένος σα να κουβαλούσε στους ώμους του το βάρος
μιας άνεργης μέρας,
το βάρος μιας λασπωμένης πολιτείας με κλειστά παράθυρα
κ’ ένα σφυρί που δε χτύπησε στο σίδερο.
Γιώργος Σεφέρης | Σάββατο
Σάββατο
—Δεν ξέχασα τίποτε όλα είναι στη θέση τους
ταχτοποιημένα κατά σειρά περιμένοντας το χέρι να διαλέξει
μόνο δεν μπόρεσα να βρω τα παιδικά χρόνια
μήτε τον τόπο που γεννήθηκε ο ήρωας του δράματος