XIII
Να ’σαι πριν από κάθε αποχωρισμό, σαν να ’ταν
πίσω σου, όπως η βαρυχειμωνιά που μόλις τώρα φεύγει.
Γιατί απ’ όλους τους χειμώνες είν’ ένας τόσο μεγάλος,
που αν τον ξεπεράσεις, η καρδιά σου στο εξής όλα θα τ’ αντέχει.

«...Η τρυφερότητα είναι η πιο ταπεινή μορφή αγάπης.

Είναι το είδος της αγάπης που δεν εμφανίζεται στις γραφές ή στα ευαγγέλια, κανένας δεν ορκίζεται σ’ αυτήν, κανείς δεν την παραθέτει.

Δεν έχει ειδικά εμβλήματα ή σύμβολα, δεν οδηγεί σε εγκληματικές πράξεις, ούτε προκαλεί φθόνο.

Γεια σου Απρίλη

γεια σου Μάρτη

και πικρή Σαρακοστή

βάζω πλώρη και κατάρτι

και γυρεύω ένα νησί

που δε βρίσκεται στο χάρτη

Αν ενώσεις το βροχόνερο με το δάκρυ σου
το γέλιο σου με τον ήλιο
το σίφουνα, τον αγέρα με την ξεσηκωμένη αγανάκτησή σου.

Θυμήσου τα πρώτα γράμματα και τις ρωγμές μου

Θυμήσου τα πρώτα γράμματα και τις ρωγμές μου

Αυτό που με γοήτευε το γέλιο σου κι ένα τραγούδι

Σήμερα που η ανθρώπινη ζωή δεν κοστίζει, πάλι, μια δεκάρα,

που η φύση υφίσταται τη μεγαλύτερη στην ιστορία της καταστροφή,

που πλήθη ολόκληρα τρέχουν σαν σκυλιά πίσω απ’ τον

αφέντη τους,

Το πρώτο βλέμμα απ’ το παράθυρο το πρωί

Το παλιό βιβλίο που ξαναβρέθηκε

Συνεπαρμένα πρόσωπα

Ἄλλοτε ἡ θάλασσά μας εἶχε σηκώσει στὰ φτερά της

Μαζί της κατεβαίναμε στὸν ὕπνο

Μαζί της ψαρεύαμε τὰ πουλιὰ στὸν ἀγέρα

Τὶς ἡμέρες κολυμπούσαμε μέσα στὶς φωνὲς καὶ τὰ χρώματα

Τὰ βράδια ξαπλώναμε κάτω ἀπ' τὰ δέντρα καὶ τὰ σύννεφα

Όλα τα ωραία πράγματα είναι αγάπη.

Η αγάπη για δημιουργία, φαντασία, συναίσθημα, ελευθερία.

Είναι όλα αυτά που θυσιάσαμε στην “λόγική”, στην οργάνωση και στην τεχνική.

13 Φεβρουαρίου 1932

Ένας άνθρωπος βρίσκεται σ’ ένα περιβόλι μπροστά σ’ ένα πηγάδι κι ένα πράσινο δέντρο.

Παίρνει μια πέτρα και τη ρίχνει στο πηγάδι προσέχοντας ν’ ακούσει τον αντίλαλο.