Σε μια τεράστια παραλία στο γερμανικό νησί Rügen στη Βαλτική Θάλασσα, υπάρχει το μεγαλύτερο ξενοδοχείο του κόσμου, με 10.000 δωμάτια, τα οποία βλέπουν όλα προς τη θάλασσα. Ιδανικό, έτσι; Κι όμως, παρόλο που κάποιος θα περίμενε το ξενοδοχείο «Prora» να είναι ένας από τους δημοφιλέστερους προορισμούς, στην πραγματικότητα δεν δέχτηκε ποτέ κανέναν τουρίστα.

Η Elizabeth Mbu κράτησε το μυστικό της για 16 χρόνια. Στην ηλικία των 11, η μητέρα της την έγδυνε και τοποθετούσε στο στήθος της μια καυτή πέτρα δυο φορές την εβδομάδα ώστε να το εμποδίσει να μεγαλώσει. «Έκλαιγα κάθε φορά, γιατί ήταν πραγματικά οδυνηρό» υποστηρίζει. «Δεν καταλάβαινα τι συμβαίνει, αλλά ήταν πολύ δύσκολο να το αποκαλύψω». Η μητέρα της συνέχισε την πρακτική αυτή για πάνω από ένα χρόνο, προκαλώντας της μόνιμη βλάβη.

Οταν συναντιούνται τυχαία δύο άγνωστοι στον δρόμο, έλεγε ο Ερβιν Γκόφμαν (αμερικανός κοινωνιολόγος των ηθών της καθημερινής ζωής), αυτό που ακούγεται συχνότερα να βγαίνει από το στόμα τους είναι «καλημέρα» και «συγγνώμη». Και συμπλήρωνε: Αυτά τα «καλημέρα» και τα «συγγνώμη» πρέπει να τα λάβουμε σοβαρά υπόψη και να τα μελετήσουμε, αν θέλουμε να κατανοήσουμε πώς λειτουργεί μια κοινωνία.

H Πάολα Ρεβενιώτη και η ομάδα της, Paola Team Documentaries, καταγράφει για πρώτη φορά σε βίντεο την ιστορία των Καλιαρντών. Η πλειοψηφία των γυρισμάτων έχει ολοκληρωθεί και απομένει μονο μια "αποστολή" στη Θεσσαλονίκη. Γι αυτό το λόγο η Paola Team Documentaries ξεκίνησαν μία crowdfunfing καμπάνια ώστε να μπορέσουν να ολοκληρώσουν το νέο τους Ντοκιμανταιρ.

Καθώς έβλεπα να βάζουν τον Παστίτσιο στον φούρνο του ημεδαπού φονταμενταλισμού, με το εικόνισμα του Χριστούλη, του πρώτου διδασκάλου της θρησκείας της αγάπης –μη μειδιάς, δεν επιτρέπεται πλέον!- να ευλογεί τις αποφάσεις των χριστιανορθόδοξων δικαστών που δρουν αμερόληπτα, αμερόληπτα ως προς τον εικοστό πρώτο αιώνα εννοώ, είπα να βάλω ένα χεράκι στο ξεφούρνισμα καθότι γυναίκα.

Η παρατήρηση της συμπεριφοράς των ζώων ως ένδειξη για πιθανή σεισμική δραστηριότητα υφίσταται από την αρχαιότητα: «Πρώτοι οι Ρωμαίοι ανέφεραν ότι τα θαλασσοπούλια σταματούν να πετούν πριν από έναν σεισμό, ενώ πολλές ιστορικές μαρτυρίες αναφέρουν ότι, πριν γίνει κάποιος μεγάλος σεισμός, τα φίδια και τα διάφορα άλλα ερπετά εγκαταλείπουν τις φωλιές τους και πολλά νυχτόβια ζώα εμφανίζονται την ημέρα.

Το Sightsmap, ένα πρότζεκτ της Google που δείχνει ποια μέρη του κόσμου φωτογραφήθηκαν περισσότερο το 2013, είναι εντυπωσιακό! Όσο πιο φωτισμένη είναι μια περιοχή, τόσο πιο δημοφιλής θεωρείται! Μέχρι στιγμής, στην πρώτη θέση βρίσκεται η Νέα Υόρκη και ακολουθούν κατά σειρά Ρώμη, Βαρκελώνη, Παρίσι και Κωνσταντινούπολη.

Μα τι το θέλουνε, ρε γαμώτο, αυτό το σύμφωνο συμβίωσης για τους gay; Σε λίγο θα μας πουν ότι οι «ανώμαλοι έχουν ίσα δικαιώματα με τους «νορμάλ». ΟΚ, δεν λέω... Και οι γκέι έχουν ψυχή. Οπως και οι μαύροι έχουν ψυχή. Μη σου πω και οι (λαθρο)μετανάστες έχουν ψυχή. (Οριακά βέβαια, αλλά μην το κάνουμε θέμα.)

Σύμφωνα με την Πολιτικό Μηχανικό, Νίκη Τιμοθέου μελέτες της αρχιτεκτονικής και δομικής του φόρμας, κατέδειξαν πως οι αρχαίοι είχαν από τότε ανακαλύψει, αυτό που σήμερα ονομάζουμε σεισμική μόνωση... Ο ναός, σύμφωνα με την κυρία Τιμοθέου, κοντράρει επιτυχώς τη θεωρία της σύγχρονης πολιτικής μηχανικής, διότι χωρίς να έχει καν θεμέλια, είναι τριπλά μονωμένος σεισμικά!

Το βλέπεις και σού έρχεται να κλάψεις. Από συγκίνηση; Από θαυμασμό; Από θλίψη για τα δικά μας; Δεν ξέρω.

Πριν απο πολλά χρόνια ένας άνθρωπός στη Βενεζουέλα ξεκίνησε να πραγματοποιήσει ένα όνειρο. Ηταν ο Χοσέ Αμπρέου που μάζεψε παιδάκια απο κάθε φτωχή γωνιά της χώρας του κι άρχισε να τα μαθαίνει μουσική για να τα τραβήξει μακριά απο το έγκλημα, τα ναρκωτικά, τη μιζέρια και τους κινδυνους που κουβαλάει μαζί της!!!

''..καί λέγει αυτοίς: Δεύτε οπίσω μου, καί ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων...'' Ματθ. δ' 18:23. Η εκπρόσωπος της Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες στη Λαμπεντούζα ήταν σαφής: «Οι άνθρωποι αυτοί επέζησαν απλώς και μόνο επειδή είναι νέοι και δυνατοί». Η φωτογραφία αυτή θα είναι ασφαλώς ανάμεσα στις φωτογραφίες της χρονιάς: είκοσι επτά Αφρικανοί λαθρομετανάστες γαντζωμένοι για τρία μερόνυχτα από τα δίχτυα ενός μαλτέζικου αλιευτικού επειδή καμιά χώρα δεν δέχεται να τους φιλοξενήσει.

Πέρασαν 60 χρόνια από τότε που η Γερμανία έφερε τους λεγόμενους γκασταρμπάιτερ. Στο μεταξύ έγινε πατρίδα για τους ίδιους και τα παιδιά τους. Κι ακόμα περισσότερο: έχουν γίνει αναντικατάστατοι.  Προφανώς θα ήταν ντροπή για τα αθλητικά χρονικά. Μόλις με έξι Γερμανούς παίκτες θα αντιμετώπιζε η Γερμανία την Ιταλία στην ημιτελικό του EURO, αν δεν συμμετείχαν οι παίκτες με μεταναστευτικό παρελθόν.