Μια ελληνίδα μητέρα αποκαλύπτει... Γεννήθηκε Πρωτοχρονιά. «Πρωτοχρονιά που πλέον δεν γεννιούνται παιδιά» μου λέει γελώντας. «Γιατί κανείς δεν θέλει να χάσει τις αργίες του και τα Σαββατοκύριακά του». Χαμογελάει, στο δωμάτιο παίζουν τα παιδιά της. Ενα κοριτσάκι κι ένα αγοράκι. Ο Αντρέας, ο άντρας της, προσπαθεί να τα απασχολήσει για να μιλήσει η μαμά με τον δημοσιογράφο. Και τα δύο είναι γεννημένα με καισαρική. Και η Ματούλα το έχει μετανιώσει. Ηθελε να γεννήσει φυσιολογικά.

Κυριακή απόγευμα. Μου είχαν πει να δω τις πολίτικες μαγειρικές στο Μέγκα κι άνοιξα κάπου στη μέση του επεισοδίου (υποθέτω). Μία κυρία «δείχνει» κι εξηγεί στα γρήγορα την Πόλη, στο χέρι βιντεοσκοπημένες εικόνες από διάφορα αξιοθέατα (μέτρια έως κακή απόδοση, ιδίως στους εσωτερικούς χώρους), για να περάσει αμέσως μετά στις συνταγές της. Έπεσα στο Τεκφούρ Σαράι / Παλάτι «του Πορφυρογέννητου», πριν από το μαγείρεμα της παλαμίδας. Oh! My God!

Λέμε συχνά ότι ένα καλό βιβλίο ανοίγει το μυαλό. Τώρα οι επιστήμονες διαπιστώνουν ότι μπορεί και να το αλλάξει. Ερευνητές του Πανεπιστημίου Εμορι ανακάλυψαν ότι η ανάγνωση ενός μυθιστορήματος προκαλεί βιολογικές μεταβολές στον εγκέφαλο, οι οποίες μάλιστα παραμένουν για διάστημα μερικών ημερών. Η ανακάλυψη υποδηλώνει ότι τα βιβλία που διαβάζουμε μας επηρεάζουν βαθύτερα από ό,τι ίσως νομίζαμε και ενδεχομένως ενισχύουν τις γνωσιακές μας ικανότητες.

Ικανοποίηση, αποφόρτιση και... κοφτερό μυαλό φαίνεται ότι προσφέρει το σεξ, σύμφωνα με νέες μελέτες. Ψυχολόγοι από το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ, στις ΗΠΑ, διαπίστωσαν ότι η σεξουαλική δραστηριότητα ενισχύει τον αριθμό των νέων νευρώνων στην περιοχή του ιππόκαμπου – η οποία σχετίζεται με τη μακροπρόθεσμη μνήμη.

Διαβάστε και πάρτε δύναμη: Πώς ο Μιχαλάκης έγινε κύριος Μιχάλης. Λένε πως τα παραμύθια που σέβονται τον εαυτό τους έχουν πάντα έναν δράκο και ένα αισιόδοξο φινάλε. Ο Μιχάλης Σίσιος τα έζησε από κοντά και τα δύο. Ο προσωπικός του δράκος γεννήθηκε μαζί του πριν 30 χρόνια, προσθέτοντας στα γενέθλια δώρα και ένα καροτσάκι για τις μετακινήσεις του. Σε αυτό τον γνώρισα στο δημοτικό. Τότε που σε μία χριστουγεννιάτικη γιορτή είχε ανακοινώσει το όνειρό του να γίνει δάσκαλος.

Παρατηρώ ότι ένας σταθερός αντίλογος που αναπτύσσεται από το συντηρητικό ακροατήριο είναι ότι η αξίωση για χωρισμό Κράτους – Εκκλησίας θα σημάνει τον “αποχριστιανισμό της κοινωνίας μας” ή θα αποστερήσει τους Χριστιανούς Ορθόδοξους από το δικαιωμά τους να πιστεύουν ή να δηλώνουν ελεύθερα την πίστη τους. Λίγες μέρες πριν, κάποιος είχε απαντήσει σε μια τοποθέτησή μου για την δημόσια διαβούλευση, ότι δεν χρειάζονται τέτοιες διαδικασίες, αφού η κοινωνία ούτως ή άλλως κυβερνά μέσα από τους αιρετούς εκπροσώπους της.

Σήμερα σχεδόν τα μισά ζευγάρια χωρίζουν. Αν και το φαινόμενο είναι πολυπραγοντικό, μια μεγάλη μερίδα νέων αποφασίζουν να χωρίσουν αν και οι γονείς τους είναι ακόμα μαζί, έγγαμοι. Οι γονείς αυτών των νέων ζευγαριών συνήθως στον δικό τους έγγαμο βίο, είτε δεν σκέφτηκαν ποτέ την πιθανότητα του διαζυγίου, είτε «έκαναν υπομονή για χάρη των παιδιών» τους.

Υπάρχει μία τάξη ανθρώπων, οι οποίοι έχουν το ταλέντο να εισχωρούν και να διαπρέπουν στην αυλή του εκάστοτε ηγέτη, πλουτίζοντας εις βάρος όλων των υπολοίπων. Δεν κυβερνούν πάντα οι ίδιοι, αλλά οπωσδήποτε γυρίζουν τον τροχό της πολιτικής ζωής. Ποια είναι η τακτική τους και πώς καταφέρνουν να επιβιώνουν όταν τα πάντα γκρεμίζονται και αλλάζουν; Πώς πλουτίζουν χωρίς να παράγουν τίποτα;

Η ρομαντική αγάπη είναι μια μοναδική εμπειρία του συναισθηματικού κόσμου που δίνει στο άτομο την ευκαιρία να γνωρίσει κάποιον άλλον, να δεθεί μαζί του, να αποκτήσει οικειότητα, συντροφικότητα και, πιθανόν, να εξερευνήσει τη σεξουαλικότητά του. Η ρομαντική αγάπη, είτε συνοδεύεται από σεξ είτε όχι, προάγει την προσωπική ανάπτυξη, αφού κάθε νέα σχέση επιβάλλει διαισθητικότητα και νέα γνώση του εαυτού.

Το μυθιστόρημα «1984» του Τζωρτζ Όργουελ κυκλοφόρησε στο κοινό το 1949. Η θύελλα που προκάλεσε ήταν τόσο σφοδρή, που σήμερα, πάνω από 60 χρόνια από τη συγγραφή του, δεν έχει καταλαγιάσει ούτε στο ελάχιστο. Κριτικές επί κριτικών, σχόλια επί σχολίων, μια ανεξέλεγκτη, κυριολεκτικά ατέρμονη, καταιγίδα που γεννήθηκε για να δραματοποιήσει ακόμη περισσότερο την, έτσι κι αλλιώς, βεβαρημένη ιστορία του ανθρώπου αναμοχλεύοντας εκ νέου τα κυρίαρχα ζητήματα της διαχείρισης της εξουσίας, της ελευθερίας, της υπηρεσίας συμφερόντων με δυο λόγια του αδιεξόδου της ανθρώπινης συνύπαρξης.

Τον συγγραφέα Τσάρλς Μπουκόφσκι οι περισσότεροι τον γνωρίζουν ως πεζογράφο, έναν πεζογράφο με εντελώς ιδιαίτερο ύφος και έργο καθώς και από την θρυμματισμένη από το αλκοόλ μορφή του. Ίσως μάλιστα αυτή του η περσόνα να τους εμπόδισε από το να συντονιστούν με τον καλά καμουφλαρισμένο λυρισμό που υπέβοσκε υποταγμένος στην αλκοολική κραυγή.

Ο Ζαχαρίας ήταν αδέσποτος μέχρι που τον χτύπησε ένα αμάξι και η ζωή του άλλαξε απότομα προς το καλύτερο. Μάλλον. Δεν ήταν η στιγμή της γέννησης, γιατί από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου δε θυμάμαι πέρα από εμένα και κανέναν κανέναν από το στενό οικογενειακό μου περιβάλλον να έχει πάρε-δώσε με τετράποδα και δη με όσα, όχι κατ' ανάγκη με αυτή τη σειρά, γλύφουν-γρυλίζουν-γαβγίζουν-δαγκώνουν (αναφέρω μόνο το στενό οικογενειακό μου περιβάλλον γιατί δεν έχω ιδέα τι έκαναν οι "εξωτερικές στοιβάδες" του, με τις οποίες χωρίς κανένα συγκεκριμένο λόγο δεν ήθελα εγώ να έχω πολλά πάρε-δώσε), πάντως σίγουρα ήταν η στιγμή που η αποστροφή μου για τα σκυλιά οριοθετήθηκε, καταχωρήθηκε στη γκλάβα μου, ένα πράγμα λιγότερο για να με απασχολεί σε αυτή τη ζωή και πάμε παρακάτω.