Τ' αστέρια εκεί
θα δω, θα νιώσω
οι άνθρωποι πόσο
είναι κακοί.

Κλαίοντας θα πω:

«Άστρα μου, αστράκια
τ' άλλα παιδάκια
θα τ' αγαπώ.

Ας με χτυπούν
πάντα κι ακόμα.
Θα 'μαι το χώμα
που το πατούν.

Άστρα, καθώς
άστρα και κρίνο,
έτσι θα γίνω
τώρα καλός.»

“Ελεγεία και Σάτιρες”, 1927

Κώστας Καρυωτάκης (1896-1928)