Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Παρασκευή, 04 Ιουνίου 2021

Σ’ ευχαριστώ, καρδιά μου,
που δεν χασομεράς, που νυχθημερόν κοπιάζεις,
χωρίς κολακείες, χωρίς ανταμοιβή,
από έμφυτη φιλοπονία.

Η ηδονή είναι αρχή και σκοπός του μακαρίως ζην· γιατί είναι το πρωταρχικό και συγγενικό με τη φύση μας αγαθό και αυτή είναι η αφετηρία για κάθε επιλογή και για κάθε αποφυγή μας, και σ’ αυτήν καταλήγουμε πάλι, όταν αποτιμάμε το κάθε αγαθό, έχοντας ως κριτήριο το τι αισθανόμαστε.

Έρχεται η μέρα που θα πεις και εσύ τα «όχι» σου. Θα πέσουν βαριά. Τσιμεντόλιθοι στη καρδιά σου πρώτα, μιας και έμαθες – σε έμαθαν;- να λες ναι.

Θα νιώσεις όμως ότι σου ανήκουν.

Είναι ολόδικά σου· τα είχες καταδικάσει προς χάριν του γελαστού παιδιού και τώρα σε εκδικούνται, ψάχνοντας κι αυτά χώρο στη συνείδησή σου. Ή μάλλον στη ζωή σου.

Η εργασία και η ανία

Σήμερα, με το να ζητάμε μια εργασία με σκοπό να κερδίσουμε χρήματα, είναι μια κοινή φροντίδα για όλους τους ανθρώπους που ζουν σε μια πολιτισμένη χώρα.

Γι’ αυτούς τους ανθρώπους η εργασία είναι ένα μέσο, κι έχει σταματήσει πια να είναι αυτοσκοπός, γι’ αυτό και δεν είναι πολύ δύσκολοι στο θέμα εκλογής της εργασίας τους, φτάνει αυτή να τους εξασφαλίζει ικανοποιητικά κέρδη.